หลังจากที่เสียงของมาเดลีนเริ่มเบาลง เสียงจอแจของทุกคนที่อยู่รอบข้างเริ่มเงียบสงบลง
ความจริงเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้นั่นเหรอ?
แล้วสิ่งที่พูดไปเมื่อกี้ไม่ใช่ความจริงหรือไง?
ทุกคนมองหน้ากันด้วยความสับสนและสงสัย
เมเรดิธรู้อยู่แก่ใจว่าเธอคือผู้ร้ายตัวจริง และเมื่อมาเดลีนพูดออกมาแบบนี้ มันก็ช่วยไม่ได้ที่เธอจะรู้สึกประหม่า
ขณะที่เธอประมวลความคิดของตัวเองว่าจะตอบโต้สถานการณ์เช่นนี้ยังไง จู่ ๆ เอโลอิสก้าวไปข้างหน้าเพื่อปกป้องเธอทันที
“วีล่า ควินน์ ผู้หญิงร้ายกาจแบบเธอ มีแต่จะต้องการทำให้ลูกสาวของฉันเสื่อมเสียชื่อเสียง!”
เอโลอิสชี้ไปที่มาเดลีนและเอ่ยตำหนิเธอด้วยความโกรธที่ไม่สามารถควบคุมได้
“เธอใช้เงินจำนวนมากเพื่อจ้างคนมาลักพาตัวเมเรดิธและทำให้เธอต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่โหดร้าย ไม่เพียงเท่านั้น แต่เธอยังเอาเรื่องนี้ไปเผยแพร่ในสื่อออนไลน์เพื่อต้องการที่จะก่อกวน และทำให้เมเรดิธของฉันเสื่อมเสียชื่อเสียง ฉันจะทวงคืนความยุติธรรมให้ลูกสาวของฉันวันนี้!”
“คุณแม่ …” เมเรดิธกอดแขนเอโลอิส ร้องไห้ฟูมฟายและเอนตัวพิงหลังคนที่ยืนปกป้องเธออยู่ตรงหน้า “ลืมมันไปเถอะค่ะ คุณแม่ หนูไม่อยากที่จะดิ้นรนอีกต่อไปแล้ว หนูไม่อยากทำให้เจเรมี่ไม่มีความสุข…”
“เจเรมี่ ได้ยินคำเหล่านี้แล้วสินะ มาถึงขนาดนี้แล้ว เมเรดิธยังเอาแต่ห่วงใยนาย แต่นาย! “เอโลอิสกอดเมเรดิธด้วยความทุกข์ใจขณะที่จ้องจเรมี่และมาเดลีนอย่าเครียดแค้น “จิ้งจอกตัวนี้ ทำให้นายปล่อยให้เมเรดิธถูกกล่าวหาผิด ๆ และยังมีหน้ามาแสดงความไม่กังวลใด ๆ ออกมาสำหรับเธอเลย นายไม่คู่ควรกับลูกสาวของฉันเลยจริง ๆ!”
“เจเรมี่ ญาติผู้ใหญ่ในอนาคตของเราพูดถูก ในสถานการณ์เหล่านั้น ลูกไม่ควรละเลยเมเรดิธ และไม่ควรปล่อยให้เรื่องนี้เงียบไปอย่างน้อยก็ต้องตรวจสอบให้ถึงที่สุด!”
คุณนายวิทแมนดูเหมือนจะเข้าข้างเมเรดิธ
ในทางกลับกัน เมเรดิธร้องไห้ออกมาน้ำตาไหลไม่ขาดสายขณะที่ในหัวใจเธอตื่นเต้นกับเรื่องนี้มาก “คุณนายวิทแมนกับคุณแม่ แค่นั้นก็มากพอแล้วที่ท่านทั้งสองคอยอยู่ข้างฉัน แม้ว่าตัวฉันจะเป็นเหยื่อ แต่ฉันไม่มีความตั้งใจที่จะสืบสาวเอาความเรื่องนี้จริง ๆ ”
เมเรดิธกลืนน้ำลายสองครั้งแล้วมองไปที่มาเดลีน
“วีล่า ฉันเป็นคนผิดเองทั้งหมด ฉันเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอไม่มีความสุข และฉันก็โชคไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องก่อนหน้านี้ ฉันจะไม่สืบสาวเอาความเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด แต่ขอเพียงอย่างเดียวนะอย่าโกรธแม่ของฉัน ได้โปรด…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...