บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 338

ทันทีที่เขาเงยหน้าขึ้นมากลับเห็นว่ามาเดลีนโบกรถแท็กซี่ให้จอด จากนั้น เธอได้เข้าไปในรถและรถคันดังกล่าวเคลื่อนตัวขับออกไปทันที

เจเรมี่รู้สึกท้อแท้อยู่สองสามวินาทีก่อนที่จะเหยียบคันเร่งไล่ตามเธอไป

เขาโทรหามาเดลีน และแม้ว่าเขาจะโทรหาเธอกี่สายก็ตาม เธอกลับไม่รับสายเลย

มาเดลีนมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์ของตัวเองที่มืดมิดหลังจายสายโทรเข้าเงียบสงบไปแล้วก่อนจะยิ้มออกมา

เธอก็แค่ตกเหยื่อเพื่อจะได้มาซึ่งความได้เปรียบ

เธอไม่ได้หมายความอย่างนั้นที่เธอบอกไปว่าอยากปรารถนาเขาเช่นนั้นจริง ๆ เธอแค่ไม่สามารถปล่อยให้คนสองคนที่เธอเกลียดที่สุดอยู่คู่กันได้ก็เท่านั้น

เจเรมี่ยังคงติดต่อมาเดลีนไม่ได้ เขาเกิดความกังวลในใจ

มันไม่สำคัญว่าเหตุผลคืออะไร แต่เขารู้เพียงว่าเขาไม่สามารถสูญเสียผู้หญิงที่มีใบหน้าเหมือนกับมาเดลีนไปได้

แม้ว่าเขาจะยึดมั่นในความเชื่อที่ว่านี่เป็นเหตุผลที่เขาไม่สามารถปล่อยมาเดลีนไปได้ แต่เขาก็รับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ลึกซึ้งจากข้างในหัวใจที่เต้นแรงเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาอยู่กับวีล่า

ความรู้สึกเหล่านั้นเหมือนกับตอนที่เขาได้พบกับมาเดลีนครั้งแรกในมหาวิทยาลัย

มาเดลีนกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ของเธอ และหลังจากนั้นไม่นาน ได้มีคนกดกริ่งประตูห้องของเธอ

มาเดลีนเห็นเจเรมี่ผ่านตามองประตู

ใบหน้าหล่อเหลาของเขาถูกขยายผ่านแว่นขยายเล็ก ๆ นั่น — ใบหน้านั้นยังคงหล่อเหลาเช่นเคย

มาเดลีนพอใจมากเมื่อเห็นว่าเขามีใบหน้าที่กังวลกับอะไรบางอย่าง

แต่เธอยังไม่ได้เปิดประตูให้เขา เธอเลือกที่จะนั่งฟังเสียงกริ่งที่ประตูดังอย่างต่อเนื่องขณะที่เธอนั่งอยู่บนโต๊ะบาร์เงียบ ๆ อย่างเพลิดเพลินกับกาแฟถ้วยโปรด

มาเดลีนรู้ดีว่าเจเรมี่ห่วงใยเธอมากกว่าเมเรดิธในตอนนี้

ถ้าอย่างนั้น อะไรคือเหตุผลที่ทำให้เขาตกลงแต่งงานกับเมเรดิธกัน?

จะต้องมีเหตุผลบางอย่างกับเรื่องนั้นแน่ ๆ

ในขณะที่เธอกำลังใช้ความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ โทรศัพท์มือถือของเธอได้สว่างขึ้น จากหมายเลขปลายทางที่ไม่รู้จัก

มาเดลีนเดินไปที่หน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสก่อนจะรับโทรศัพท์ ไม่นานนัก เสียงเยือกเย็นอันหยิ่งผยองของเมเรดิธได้ดังขึ้น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ