บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 356

ในจังหวะที่เธอก้าวพ้นประตูห้องครัวออกไปนั้น ภาพที่เห็นตรงหน้าเป็นเจเรมี่ที่กลับมาพร้อมกับมาเดลีน รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าเธอค้างอยู่แบบนั้น ก่อนที่เธอจะแสดงสีหน้าเศร้าออกมา

“เจเรมี่…”

“ผมกับวีล่าทานข้าวมาจากข้างนอกแล้ว อาหารพวกนั้นคุณเก็บเอาไว้ทานเถอะ” เจเรมี่พูดออกมาอย่างไร้เยื่อใย เขามองมาเดลีน แล้วพูดขึ้นว่า “ไปที่ห้องของเรากันเถอะ”

“เจเรมี่!” เมเรดิธไล่ตามทั้งคู่ไปและหยุดเขา “เจเรมี่ ฉันรู้ดีว่าคุณมีความเข้าใจผิดมากมายในตัวฉัน คุณคงสงสัยว่าฉันจะทำบางอย่างหลายสิ่งที่ทำร้ายแมดดี้ในตอนนั้น แต่คุณก็ควรที่จะรู้ดีกว่าใครว่าฉันมีจิตใจที่เที่ยงตรงและเมตตาแค่ไหน”

“คุณครอว์ฟอร์ด จิตสำนึกของเธอถูกสุนัขแทะกินไปตั้งนานแล้ว เธอจะมีจิตใจเมตตาและเที่ยงตรงได้ยังไงกัน?” มาเดลีนถามขึ้นมาอย่างช้า ๆ

เมเรดิธหน้าคิ้วขมวดขณะที่ไฟแห่งความเดือดเริ่มลุกในใจตัวเองอีกครั้ง เธอทำได้เพียงแค่อดทนเพื่อให้เป็นไปตามแผนที่วางเอาไว้

“เจเรมี่ วันเสาร์นี้ในฐานะพ่อกับแม่ของแจ็คสันเราควรไปร่วมงานเดินเขาที่ทางโรงเรียนอนุบาลของแจ็คจัดขึ้นนะ วัตถุประสงค์ของกิจกรรมนี้คือต้องการให้ผู้ปกครองทั้งสองและเด็กมีส่วนร่วมกัน ไม่ว่าคุณกับฉันจะเข้าใจผิดอะไรกันในตอนนี้ แต่เหนือสิ่งอื่นใดแจ็คเป็นลูกของเรา ฉันหวังว่าคุณจะเข้าใจและให้ความร่วมมือในกิจกรรมนั้นกับฉันนะแจ็ค”

“คุณก็ไปเองได้นี่” เจเรมี่ปฏิเสธอย่างตรงไปตรงมา

สีหน้าของเมเรดิธนิ่งค้าง ในขณะที่เธอกำลังต้องการขอร้องให้เจเรมี่ไปร่วมงานกับเธอในจังหวะนั้น เธอได้ยินมาเดลีนพูดว่า “เจเรมี่ คุณควรไป ฉันก็จะไปร่วมงานเป็นส่วนหนึ่งของลิลลี่ด้วย เมื่อเวลานั้นมาถึง เราสามารถเป็นครอบครัวอย่างที่เราต้องการได้ แค่คิดว่ามันมาพร้อมกับฉัน โอเคไหม?”

หลังจากที่มาเดลีนพูดออกไป เจเรมี่รีบพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ผมจะทำตามทุกอย่างที่คุณต้องการหากมันทำให้คุณมีความสุข”

“เจเรมี่ คุณช่างดีกับฉันเหลือเกิน”

มาเดลีนส่งยิ้มหวานให้เขาขณะที่เธอคว้าแขนของเขาเอาไว้

เมเรดิธตัวสั่นด้วยความโกรธกับภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้า

เธอเห็นรอยยิ้มที่แสดงถึงความพอใจในดวงตามาเดลีน รัศมีอาฆาตในดวงตาของเมเรดิธได้เข้มข้นทวีคูณขึ้นเรื่อย ๆ

…

เวลาผ่านไปจนถึงวันเสาร์ มาเดลีนใส่ชุดวอร์มแบบสบาย ๆ เธอขับรถพาลิเลียนไปโรงเรียนอนุบาล

ในตอนแรก เฟลิเป้ต้องการที่จะไปกับพวกเขา แต่เมื่อคืนนี้ เขาได้รับโทรศัพท์ต่อสายตรงกับเรื่องบางอย่างที่สำคัญทำให้เขาต้องบินไปที่เมืองเอฟในคืนวันนั้นเลย

เป็นเวลาช่วงเช้าตรู่ แต่ทางเข้าของโรงเรียนอนุบาลกำลังคึกคักและเต็มไปด้วยเสียงคุยกันของผู้ปกครองที่มาถึงในเวลานี้