หากมองไปที่กระจกใสที่สูงจรดเพดานอีกด้านหนึ่งจะเห็นริมฝั่งของแม่น้ำ และในอีกด้านหนึ่งก็จะมองเห็นทุกตารางนิ้วของเมืองหลวงรอบ ๆ ด้านล่างของตึก ถือว่าเป็นสถานที่ยอดเยี่ยมสำหรับสำนักงาน และแน่นอนว่ามันไม่ใช่สถานที่ที่คนทั่วไปจะเป็นเจ้าของได้หากว่าเพียงแค่พวกเขาประสงค์ที่จะได้มัน
เธอเคยถูกขโมยสิทธิที่จะเข้ามาในสถานที่แห่งนี้
เมื่อครั้งที่เขาเป็นสามีของเธอและเธอไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในสำนักงานของเขา เขาปล่อยให้ผู้หญิงคนอื่นเข้ามาและทำตามใจอย่างที่พวกเธอต้องการ
ริมฝีปากมาเดลีนอดไม่ได้ที่จะกระตุกเล็กน้อยในขณะที่เธอกำลังคิดเรื่องวันวาน เธอหยิบเอาอาหารที่เธอซื้อออกมาอย่างเงียบ ๆ
เธอไม่มีทางสวมผ้ากันเปื้อนและทำอาหารให้เขาอีก เพราะความเต็มใจที่เธอจะทำให้แบบนั้นมันไม่หลงเหลืออยู่แล้ว
เป็นที่ประจักษ์อยู่แล้วว่าตอนนี้เจเรมี่กำลังอารมณ์ดีในขณะที่เขากำลังทานอาหารอยู่ข้างนอกบ้านในขณะนี้ เขามีความสุขมากจนไม่สงสัยว่าเธอเป็นคนทำอาหารให้เขาจริง ๆ หรือไม่
แสงอาทิตย์สาดส่องในยามบ่ายของฤดูใบไม้ร่วงได้ส่องมาที่กระดุมสีดำที่ติดอยู่เหนือเสื้อของผู้ชายคนนี้ แสงที่กระทบลงมามีความอ่อนโยนเหนืการจ้องมองอย่างมีความหมายของเขา
หลังจากที่รับประทานอาหารกลางวันเสร็จ เธอเดินไปปอกผลไม้ให้เขา จากนั้นแล้ว เดินกลับมาที่ห้องทำงานของเจเรมี่อีกครั้ง เพื่อป้อนผลไม้ที่หั่นเป็นชิ้น ๆ แล้ว
“หวานไหม?” เธอถามด้วยรอยยิ้ม
เจเรมี่พยักหน้าพร้อมกับมองใบหน้าที่อ่อนโยนตรงหน้า ความต้องการในใจของเขาคือการทำให้ช่วงเวลานี้ผ่านไปได้อย่างช้าลง เพียงแค่เสี้ยววินาทีเดียวก็ตาม...
ความต้องการของเขาได้ถูกขัดขึ้นเมื่อมีคนโทรเข้ามาก่อนที่เขาจะรับประทานผลไม้เสร็จ มีบางอย่างที่เขาต้องจัดการในตอนนี้ทำให้เขารีบร้อนออกไปจากห้อง
มาเดลีนเกือบจะใช้โอกาสนี้ในการเปิดคอมพิวเตอร์ส่วนตัวของเจเรมี่ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของแผนการของเธอได้ดำเนินต่อไป แต่หลังจากที่สำรวจดูรอบตัวเองอย่างรวดเร็ว เธอต้องหยุดชะงักลงเมื่อมีกล้องวงจรปิดติดอยู่ในสำนักงานของเขา
แน่นอนว่าเธอจะถูกจับได้อย่างแน่นอนหากเธอยังคงดำเนินตามแผนการต่อไป
เมื่อไม่มีทางเลือกอื่นเหลืออยู่ เธอจึงเริ่มแผนใหม่โดยการทำความสะอาดจานผลไม้และต่อด้วยทำความสะอาดโต๊ะทำงานของเขา
เธอจงใจปัดเมาส์ออกจากที่เดิม และเริ่มจัดระเบียบให้โต๊ะทำงานของเขาเข้าที่ใหม่อีกครั้ง เธอพยายามเสาะหาข้อมูลไล่ดูแฟ้มเอกสารภายในคอมพิวเตอร์ของเขา อนิจจา เขาล็อคหน้าจอคอมพิวเตอร์ของตัวเองเอาไว้
ในตอนนี้มาเดลีนทำได้เพียงยอมแพ้ โชคดีที่เธอไม่ได้มามือเปล่า
ทันใดนั้น เจเรมี่เดินกลับมา พร้อมกับมีใครบางคนตามมาด้วยสองคน
มาเดลีนเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าเป็นเอโลอิสและฌอนที่เป็นคนเดินตามหลังเขามา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...