บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 415

“ตาถึงดีนี่ ใช่แล้ว ฉันไม่ใช่วีล่าบ้าบออะไรนั่นอย่างที่เธอพูดจริง ๆ นั่นแหละ ฉันคือมาเดลีน!”

เจเรมี่ที่ยืนอยู่นอกห้องครัวได้ยินสิ่งที่มาเดลีนพูดออกมา สายตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนและละเอียดอ่อนของเขาได้แตกกระจายภายในดวงตาที่ลึกราวกับทะเลของเขา ก่อนที่มันจะจับตัวกันแน่นกลายเป็นเหมือนคลื่นสึนามิไร้ซึ่งสัญญาณซัดเข้ามาในหัวใจเขา แต่ทว่า เขาเลือกที่จะยืนอยู่ในความเงียบนั่น

ในทางกลับกัน ไดอาน่า แทบระเบิดตัวเองออกมาหลังจากได้ยินคำสารภาพนี้

“ใช่จริง ๆ! เธอมันคนเลวทรามต่ำช้า คนเดียวกันกับมาเดลีน!”

เธอเหวี่ยงมีดทำครัวชี้ไปทางที่มาเดลีนยืนอยู่ ดวงตาของเธอเกรี้ยวกราดและเปลี่ยนเป็นสีแดงราวกับว่ามันกำลังจะกลืนมาเดลีนทั้งเป็น

“วันนี้ฉันต้องล้างแค้นให้บริทย์ของฉัน!”

“บริทย์ของเธอเหรอ? ผู้หญิงคนนั้นคือ บริทนีย์ของคุณนายมอนต์โกเมอรีต่างหาก มันเกี่ยวอะไรกันกับเธอด้วย? แม้ว่าฉันจะไม่เคยแตะต้องแม้แต่เส้นผมของบริทนีย์ก็ตาม หรือต่อให้ฉันเป็นคนฆ่าเธอไปจริง ๆ นั่นควรเป็นพ่อและแม่มอนต์โกเมอรีของบริทนีย์ที่เป็นคนตามล้างแค้นฉัน เธอเป็นแค่คนรับใช้ มีสิทธิ์อะไรจะมาแก้แค้นกัน?”

“ใครบอกว่าฉันไม่มีสิทธิ์? ไม่มีใครได้รับสิทธิ์ที่จะแก้แค้นทำให้เธอได้สำนึกไปมากกว่าฉันอีกแล้วในโลกนี้!”

และดูเหมือนว่าอารมณ์ของไดอาน่าจะพุ่งจนถึงขีดสุดในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่าคำพูดของมาเดลีนได้เจาะเข้าไปที่จุดอ่อนที่สุดในหัวใจของเธอ เธอดูแปลกไปในตอนนี้ สภาพจิตใจของเธอดูเหมือนจะผิดปกติ

“มาเดลีน เธอมันเป็นผู้หญิงสารเลว กล้าดียังไงถึงมาหาว่าฉันไม่มีสิทธิ์? ฉันคือคนที่มีสิทธิ์ที่สุดในโลกนี้แล้วที่จะล้างแค้นให้บริทย์! ผู้หญิงแพศยาแบบเธอฆ่าลูกสาวที่มีค่าของฉัน! ฉันจะต้องทำให้เธอชดใช้สังเวยชีวิตตัวเองเป็นการล้างแค้นให้ลูกสาวของฉันในวันนี้!”

ไดอาน่าตะคอกใส่ เธอเริ่มแกว่งมีดแหลมไปมาพร้อมกับยกขึ้นฟันไปทางมาเดลีน

เพียงแค่เสี้ยววินาที เอโลอิสและฌอนพากันพุ่งเข้าไปขวางเอาไว้เป็นเกราะกำบังอย่างไม่คิดชีวิตตัวเอง พวกเขาต้องการหยุดการกระทำของไดอาน่า จากนั้นเจเรมี่รีบดึงมาเดลีนเข้ามาไว้ในอ้อมแขนของเขา พร้อมกับพาเธอเดินออกไปจากเขตอันตราย เขากอดเธอไว้ราวกับปกป้องเธอไว้ข้างในอ้อมกอดอย่างแน่นหนา

ฌอนหยุดไดอาน่าได้สำเร็จพร้อมกับโยนมีดทิ้งไป

ไดอาน่าคุกเข่าลงบนพื้นพร้อมกับกรีดร้องตะโกนด่าทอใส่มาเดลีน เธอดูเสียสติและกำลังคลั่งอยู่ในตอนนี้ “มาเดลีน นังสารเลว ฉันจะฆ่าแก! ฉันจะล้างแค้นให้ลูกสาวของฉัน!”

“สุดท้ายเธอก็ยอมรับออกมาแล้วสินะว่าบริทย์เป็นลูกสาวของเธอ!” คำพูดของเอโลอิสทำให้ไดอาน่าสงบลงในทันที

“เธอ มาเดลีน…เธอ—”

“ฉันไม่ใช่มาเดลีน ฉันก็แค่ร่วมมือกับทางบ้านมอนต์โกเมอรีเพื่อบังคับให้เธอพูดความจริงออกมาก็เท่านั้น”

“…” ไดอาน่ามองไปยังใบหน้าที่สวยงามขนาดเท่าฝ่ามือที่อยู่ตรงข้ามเธอด้วยความรู้สึกว่างเปล่าราวกับเธอเพิ่งตื่นนอนจากฝัน กลายเป็นว่าทุกอย่างก่อนหน้านี้ไม่มีอะไรเลยมันเป็นเพียงแค่กับดักเท่านั้น

แต่ผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอตรงนี้ช่างเหมือนกันกับมาเดลีนจริง ๆ เป็นไปได้ยังไงที่ทั้งสองคนจะไม่ใช่คนคนเดียวกัน?

“ตอนนี้เธอยังลังเลที่จะบอกความจริงทุกอย่างอีกไหม?” เอโลอิสแทบจะอดใจรอไม่ไหวที่จะได้รู้ว่าลูกสาวของเธอหายตัวไปในตอนนั้นได้ยังไง เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นในขณะที่ลูกถูกสลับตัว

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคำถามของเจ้านายทั้งสอง ไดอาน่าก็ได้แต่กัดฟันและปิดปากแน่น

เมื่อทุกคนเห็นว่าไดอาน่ายืนกรานที่จะเงียบอยู่แบบนั้น มาเดลีนได้เดินเข้าไปหาเธอพร้อมกับดวงตากลมโตที่กำลังหมุนไปมา