เอโลอิสรีบตามไปในที่เกิดเหตุ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความวิตกกังวล “วีล่า ทำไมจู่ ๆ ถึงได้เดินออกไปกลางถนนแบบนั้น มันอันตรายรู้ไหม! ไม่เป็นอะไรมากใช่ไหม?”
ได้ยินดังนั้น มาเดลีนก็ได้สติของตัวเองกลับมาอย่างสมบูรณ์ เธอส่ายหัวและพูดว่า “ฉันแค่คิดอะไรเพลินไปหน่อย ขอบคุณสำหรับการช่วยเหลือ แต่ว่าฉันต้องไปแล้ว”
เอโลอิสและฌอนทั้งสองคนสังเกตได้ว่ามาเดลีนมีพฤติกรรมแปลก ๆ เล็กน้อยและทำให้พวกเขาเป็นกังวล แต่ในเวลานี้มาเดลีนได้ขึ้นรถแท็กซี่หายไปอย่างรวดเร็วจากมุมถนน
เธอลงจากรถเมื่อแท็กซี่ขับมาจอดที่หน้าอาคารบริษัทวิทแมน ตลอดระยะทางที่เดินทางมาที่นี่ ในหัวมาเดลีนยังคงคิดวนไปมากับเรื่องที่ได้ยินเมื่อไม่นานมานี้
มันอาจจะเป็น?
‘ไม่มีทางเป็นไปได้ หลุมฝังศพนั่นที่เจเรมี่พาฉันไปครั้งล่าสุดนั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับฉันอย่างแน่นอน’
‘เขาเกลียดฉันมากขนาดนั้น ทำไมต้องสร้างหลุมศพให้ฉันด้วย นับประสาอะไรกับท่าทางที่ดูกังวลจนแทบคลั่งในตอนที่เขาไม่เห็นขี้เถ้าของฉันอยู่ที่นั่น? มาเดลีนใช้ความคิดกับตัวเองอย่างเงียบ ๆ ขณะที่เดินไปเปิดประตู’
เธอเปิดประตูก้าวเข้ามา กลิ่นน้ำหอมฉุนจัดก็ได้ลอยเข้ามาปะทะเข้ากับจมูกเธอในทันที ไหล่ของเธอถูกกระแทกจากใครบางคนอย่างแรง
“เป็นบ้าอะไรของเธอ? เธอเดินไม่ดูตาม้าตาเรือได้ยังไง?” น้ำเสียงที่ไม่พอใจของผู้หญิงคนนี้ดูกดขี่ข่มเหง
มาเดลีนลืมตาของตัวเองขึ้นและเห็นใบหน้าที่ดูมีชีวิตชีวา และน่าหลงใหล
ผู้หญิงคนนี้ที่อยู่ข้างหน้าเธอแต่งตัวเซ็กซี่และแต่งแต้มไปด้วยเครื่องสำอางที่อยู่บนหน้าบางเบา ผมสีบลอนด์ม่วงของเธอยาวลงมาถึงเอวถูกดัดให้เข้ากับรูปหน้าขับให้เธอดูสวยและสง่างาม
จากระยะไกลเช่นนี้ เธอมีกิริยาท่าทางที่ดูดีและรูปร่างที่สวยงาม
กระนั้น เมื่อเดินเข้าไปใกล้มากกว่าเดิมแล้ว ผู้หญิงคนนี้มีรสนิยมที่ไม่ดีนักเพราะน้ำหอมที่เธอใช้กลิ่นแรงเกินไป
ยิ่งไปกว่านั้น ตาของเธอเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งและดูไม่เป็นมิตรอย่างมาก
มาเดลีนเอ่ยพูดขึ้นอย่างใจเย็น “ขอโทษนะคะ แต่เธอเป็นคนที่เดินเข้ามาชนฉันนะ”
“แล้วถ้าเธอไม่มายืนตรงหน้าฉัน ฉันจะไปชนเธอทำไมกันล่ะ?” ผู้หญิงคนนั้นมองมาเดลีนอย่างจองหองก่อนจะยกมือของเธอขึ้นมากอดอกและส่งยิ้มให้ “เธอเป็นพนักงานในบริษัทวิทแมนงั้นเหรอ? คงไม่รู้สินะว่าฉันเป็นใคร? ฉันจะบอกอะไรเอาไว้ให้นะว่า ฉันคือผู้หญิงคนสำคัญในชีวิตของคุณวิทแมน เธอรับผิดชอบไหวไหมที่ทำให้ฉันโกรธเคือง? ฮืมม!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...