บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 43

เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากรุ่งอรุณแห่งชีวิตใหม่ของเธอได้มาเยือนเธอไม่ลืมที่จะจัดแจงซื้อผลไม้เตรียมพร้อมด้วยขนมโปรดของคุณปู่ก่อนไปเยี่ยมท่านที่โรงพยาบาล นานแค่ไหนกันนะที่เธอไม่ได้พบเจอท่าน

เธอตรงไปที่ห้องที่ปู่ของเธอพักอยู่แต่เธอสังเกตเห็นว่าปู่ของเธอไม่อยู่ที่นี่

มาเดลีนไปที่แผนกต้อนรับเพื่อถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ เมื่อพยาบาลเห็นว่าเธอเป็นสมาชิกในครอบครัวของเลน ซามูเอล พยาบาลก็มองเธอด้วยสีหน้าแปลกๆ น้ำเสียงของเธอก็ไม่เป็นมิตรเช่นกัน “นี้ เธอเป็นหลานสาวของคุณซามูเอลใช่ไหม? เธอควรทำหน้าที่ในฐานะหลานของเขาไม่ใช่หรอ? เขาตายไปแล้วตั้งสามปี ทำไมเธอยังมาที่นี่อีก? ไปที่ห้องจัดงานศพ ขี้เถ้าของเขาอยู่ที่นั่น”

ซ่วบ! ผลไม้ในมือของมาเดลีนตกลงที่พื้น

เธอเบิกตากว้างและตกอยู่กับความงุนงง ความเจ็บปวดเริ่มแทรกซึมไปทั่วร่างกายของเธอ

เธอคิดว่าหัวใจของเธอตายไปแล้ว เธอคิดว่ามันชามากจนไม่รู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม ความเจ็บปวดที่หายใจไม่ออกนี้ทำเธอหายใจอย่างติดขัด

ปู่ของเธอเสียชีวิตแล้ว

เขาตายไปตั้งสามปีแล้ว!

เธอไม่แม้แต่จะได้เห็นเขาเป็นครั้งสุดท้าย!

มาเดลีนไปที่ห้องจัดงานศพและเอาขี้เถ้าของปู่ของเธอรวมทั้งข้าวของของเขาติดตัวกลับไปด้วย

เป็นตอนเย็นของต้นฤดูหนาวและมีฝนตกปรอยๆ

มาเดลีนจับโกศของเธอปู่และคุกเข่ากลางสายฝน น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ทำให้การมองเห็นของเธอพร่ามัวเลือนลางเต็มที

ความเจ็บและเสียใจทำให้หัวใจของเธอปวดร้าว เธอไม่สามารถทำอะไรเพื่อชดเชยมันได้เลยสักนิด

เอวาวิ่งเข้ามาอุ้มเธอที่กำลังร้องไห้ขณะปลอบที่ปลอบเธอ “อย่าร้องไห้เลย แมดดี้ ทุกอย่างมันเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างจบลงแล้ว”

ด้วยความช่วยเหลือของเอวา มาเดลีนได้มีโอกาสจัดเตรียมฝังศพของปู่ของเธอ

หลังจากแสดงความเคารพต่อท่านแล้วเธอก็กลับไปที่โรงพยาบาลเพื่อถามเกี่ยวกับสาเหตุการตายของปู่ของเธอ พยาบาลตอบอย่างไม่ไยดีว่า “เขาเสียชีวิตด้วยวัยชรา”