บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 42

คำถามของเจ้าหน้าที่ทำให้หัวใจของมาเดลีนหยุดนิ่ง มันยังตอกย้ำทำให้เธอนึกขึ้นได้

ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ได้ถูกวางแผนไว้แล้วตั้งแต่ต้น และทุกคนมีส่วนเกี่ยวข้องกับมัน

ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเพราะเธอตกหลุมรักผู้ชายที่เธอไม่คู่ควร

มาเดลีนคว้าแท่งเหล็กเย็นๆด้วยความสิ้นหวังและคุกเข่าลงบนพื้น

‘เจเรมี่ วิทแมน ถ้าหากมีทางไหนที่สามารถย้อนกลับไปได้อีกครั้ง ฉันคงเลือกไม่ขอพบเจอคุณ..’

มาเดลีนไม่คาดหวังว่าจะมีชีวิตอยู่จนถึงวันที่เธอออกจากคุก

บางทียาที่แดเนียลขอให้คนของเขาส่งไปมีผลกระทบที่น่าอัศจรรย์กับเนื้องอก หรือบางทีอาจเป็นความตั้งใจอย่างแรงกล้าของเธอที่อยากเห็นลูกที่ถูกลักพาตัวไปหลังจากที่พวกเขาบีบบังคับให้เธอคลอดลูกอย่างแรง ในเวลาสั้นๆ เธอเปลี่ยนความคิดเพื่อมีชีวิตอยู่อย่างน่าอัศจรรย์

แสงแดดจัดกว่าทุกวัน ในวันที่เธอได้อิสระของเธอกลับมาอีกครั้ง ช่วงเวลาในคุกของเธอจบลงเเล้ว อย่างไรก็ตาม มันไม่สามารถกำจัดความยุ่งเหยิงและความเจ็บปวดที่อยู่ในใจเธอมาตลอดสามปีได้

ความทรมานนับพันวันนั้นถูกตอกลึกลงไปทั่วร่างกายของเธอและมันจะไม่จางหายไปในเร็ววัน

มาเดลีนเฝ้าดูขณะที่แดเนียลและเอวาวิ่งเข้ามาหาเธอ เมื่อเอวาเห็นว่าเธอผอมลงแค่ไหนก่อนที่จะอดไม่ไหว หล่อนดึงเธอที่ดูหน้านิ่งๆเข้ามาในอ้อมแขน “แมดดี้ ไม่ต้องกลัว ฉันจะอยู่กับเธอต่อจากนี้ไป”

มาเดลีนรู้สึกถึงความเศร้าที่จุกเพิ่มในอก เธอยังมีใครบางคนในโลกนี้ที่รักเธอ

ในขณะที่มองไปที่มาเดลีนที่สิ้นหวังซึ่งดูอ่อนล้าแสนเศร้าหมองคนนั้น แดเนียลรู้สึกเสียใจและสำนึกผิดอย่างยิ่ง

เขายังคงขอโทษมาเดลีน ถ้าเขาไม่เดินทางออกนอกประเทศเมื่อครั้งที่มาเดลีนตกที่นั่งลำบากเธอก็ไม่ต้องเผชิญกับอุปสรรคเหล่านี้ด้วยตัวเอง

อย่างน้อยเขาก็จ้างทนายให้เธอได้

มาเดลีนมองไปที่แดเนียลที่ดูขอโทษที่มากจากก้นบึ้งหัวใจ “แดน ขอบใจมาก ไม่ต้องขอโทษฉัน นายไม่ได้เป็นหนี้อะไรฉันเลย”

‘คนที่ติดหนี้ฉันคือนังแม่มดใจร้าย เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด และชายเลือดเย็นคนนั้นที่ฉันหมกมุ่นอยู่กับเขามา 12 ปี’

หลังจากเก็บของและจัดระเบียบเรียบร้อย แดเนียลก็พาแมดเดลีนไปหาอดัม บราวน์เพื่อตรวจร่างกาย