บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 454

ช่วงเวลาที่ผ่านมาห้าปี สำหรับครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เจเรมี่รู้สึกว่าเสียงของแจ็คสันฟังดูดีมากเมื่อเขาเรียกว่าพ่อ

เขาเดินไปหาแจ็คสันแล้วนั่งยอง ๆ เขามองดูใบหน้าเล็ก ๆ นี้ด้วยสายตาที่อ่อนโยน บางทีอาจเป็นผลทางจิตวิทยาที่ในตอนนี้เขารู้สึกว่าเด็กที่อยู่ตรงหน้าเขาดูเหมือนมาเดลีนมากขึ้นเรื่อย ๆ

“แจ็ค” เขาระงับอารมณ์ในใจและเรียกชื่อของเขาเบา ๆ

แจ็คสันพยักหน้า “คุณพ่อครับ ผมจะกลับบ้านได้เมื่อไหร่? ผมคิดถึงแม่ ไม่ได้หมายถึงแม่ของผมนะ แต่เป็นวีล่า”

แจ็คสันเน้นย้ำ

เจเรมี่รู้สึกถึงหัวใจที่ถูกบีบแรงขึ้นของเขา “แจ็ค วีล่าเป็นแม่ของลูก ลูกมีแม่เพียงคนเดียว จำไว้นะ”

“ครับ ผมจะจำไว้ครับ” แจ็คสันพยักหน้า เขายื่นของที่อยู่ในมือของเขา “ผมจะทำกระต่ายตัวนี้ให้เสร็จเร็ว ๆ หลังจากผมทำเสร็จแล้ว ผมจะให้แม่เอาไว้เพื่อปกป้องตัวเธอ”

เด็กน้อยเริ่มแนะนำอุปกรณ์ที่เขาทำขึ้นมาเพื่อเอาไปใช้ป้องกันตัวเธอ

ในที่สุด เจเรมี่ก็เข้าใจว่ามันเป็นอุปกรณ์ป้องกันตัวขนาดเล็ก

เขาแปลกใจที่เด็กอายุเพียง 5 ขวบ มีพรสวรรค์เช่นนี้ กระนั้น เมื่อเขานึกถึงสร้อยข้อมือไมโครชิปที่เขามอบให้มาเดลีน เขารู้สึกว่าเด็กคนนี้อยากทำของขวัญให้เธออีก

เอโลอิสเดินออกมานอกบ้านพร้อมกับชาและของว่าง เมื่อเธอเห็นเจเรมี่ เธอรู้สึกประหลาดใจ

“อ่าว คุณวิทแมน นายมาที่นี่ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? นายมาที่นี่เพื่อพาแจ็คกลับบ้านเหรอ?”

เจเรมี่มองไปที่เอโลอิสที่กำลังเดินเข้ามาหาเขาและลุกขึ้นอย่างช้า ๆ

“คุณยายครับ” แจ็คสันทักทายเอโลอิสอย่างร่าเริง เสียงเด็กของเขามีความปิติที่เขาไม่เคยมีมาก่อน

เจเรมี่รู้ว่าทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณมาเดลีน ที่ทำให้แจ็คสันได้มีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมนี้

เด็กคนนี้ถูกเมเรดิธพามาสู่ความมืดมิด โชคดีที่มาเดลีน แม่ผู้ให้กำเนิดของเขาพาเขากลับมายังแสงสว่าง