เจเรมี่ยืนอยู่ท่ามกลางลมหนาว ขณะมองดูหลังของมาเดลีนอย่างโหยหา ร่างสูงเพรียวของเขาสร้างเงาที่อ้างว้างใต้แสงไฟถนน
เขากดมุมริมฝีปากของตัดเอง ในขณะที่ร่องรอยของความขมขื่นเริ่มแผ่ออกมาจากใจของเขา
ดวงตาของเขาเริ่มซึมไปด้วยน้ำตา ทำให้การมองเห็นร่างที่งดงามของเธอตรงหน้าเขาเริ่มพร่ามัว
เขาจะโทษเธอได้อย่างไรที่เธอไร้หัวใจและเย็นชาในตอนนี้? เขาต้องโทษตัวเองเท่านั้น
…
หลังจากรับประทานอาหารกับเอวาและแดเนียลเสร็จแล้ว มาเดลีนก็กลับไปที่อพาร์ตเมนต์เดิมของเธอเพียงลำพัง
เธอนั่งอยู่หน้าหน้าต่าง ขณะที่คำพูดของเจเรมี่ยังติดอยู่ในหูโดยไม่ตั้งใจ
'คนที่ฉันรักคือเธอ'
“ฮะ”
มาเดลีนหัวเราะอย่างเย็นชา
'ไม่มีใครเต็มใจที่จะทำร้ายคนที่พวกเขารักขนาดนี้ได้หรอก
'เจเรมี่ อย่าพูดออกมาเลยว่านายรักฉัน อย่าบอกฉันว่าที่ผ่านมานายไม่เคยใช้คำพูดที่รุนแรงเหล่านั้นหลังจากที่หัวใจของฉันตายไปแล้วจากการทรมานทั้งหมดที่นายให้ฉัน
เสียงก้องอยู่ในหูเธอ
ขณะที่โทรศัพท์ของเธอที่อยู่บนโต๊ะข้างเตียงเริ่มสั่น
มาเดลีนรวบรวมความคิดของเธอ และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหลังจากที่เห็นว่าโทรศัพท์มาจากเอโลอิส
'จากลักษณะที่พวกเขามองหาฉันอย่างบ้าคลั่งในตอนนี้ พวกเขาคงรู้แล้วว่าฉันเป็นลูกสาวของพวกเขา'
เธอครุ่นคิดอย่างเงียบ ๆ ขณะที่ปล่อยให้โทรศัพท์สั่นต่อไป เธอยังคงไม่รับสาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...