บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 459

แม้ว่ากระจกรถจะปิด แต่มาเดลีนก็ยังได้ยินชัดเจนว่าเสียงของเอโลอิสกำลังสั่นอยู่

เห็นได้ชัดว่าเอโลอิสพยายามระงับอารมณ์บางอย่าง และมาเดลีนก็รู้อยู่แล้วว่านั่นคืออารมณ์จะสื่ออะไร

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เอโลอิสเคาะหน้าต่างรถอีกครั้งเบา ๆ

เธอไม่กล้าใช้แรงมากเกินไป เธอกลัวว่ามาเดลีนจะอารมณ์เสีย แต่ในขณะเดียวกัน เธอกลัวว่ามาเดลีนจะไม่สนใจเธอ

“วีล่า วีล่า…”

เอโลอิสเรียกเธอ ทันใดนั้น มาเดลีนก็ปลดเข็มขัดนิรภัยออกด้วยการคลิกเพียงครั้งเดียว

เมื่อพวกเขาเห็นว่าในที่สุด มาเดลีนก็ลงจากรถ ใบหน้าของเอโลอิสและฌอนก็สว่างไสวด้วยความสุข

มาเดลีนเปิดประตูและออกมาจากรถในที่สุด

เมื่อมองดูดวงตาที่เปียกโชกและโหยหา มาเดลีนก็มองดูพวกเขาอย่างนิ่งเฉย “แจ็คอยู่ในห้องของเขาเหรอ?” เธอถามออกไปแบบเรียบ ๆ

เอโลอิสและฌอนมองดูเธออย่างใจจดใจจ่อและพยักหน้า “เขาอยู่ในห้องของเขา!”

“ค่ะ” มาเดลีนพูดและหันกลับไปโดยไม่พูดอะไรอีก

เมื่อพวกเขาเห็นมาเดลีนเดินเข้าประตูบ้าน เอโลอิสและฌอนมองดูเธอที่กำลังเดินไปพร้อมกับรู้สึกท้อแท้ พวกเขาเริ่มสะอื้นไห้ด้วยความโหยหา “เอวลีน…”

มาเดลีนสัมผัสได้ถึงดวงตาที่ร้อนรุ่มอยู่ด้านหลังของเธอ แต่เธอก็เดินไปโดยไม่หันหลังกลับ

ความเจ็บปวดทางกายและทางความรู้สึกเหล่านั้นกับเรื่องที่ผ่านมาได้ปรากฏขึ้นอีกครั้งในจิตใจของเธอ

เธอบังคับตัวเองไม่ให้คิดถึงพวกเขา แต่เธอไม่สามารถหยุดความเจ็บปวดที่ค่อย ๆ ลามไปทั่วร่างกายของเธอได้

มาเดลีนมาถึงห้องของแจ็คสัน เด็กน้อยเอนตัวพิงกับหัวเตียง ถือหนังสือเด็กที่เขากำลังอ่านอย่างตั้งใจ