เจเรมี่เอ่ยถามคำถามที่เขาเก็บเอาไว้อยู่ในใจมานานกับอาวุโสวิทแมน ชายชราได้หันไปดูท้องฟ้าสีเทาอีกครั้งดวงตาของเขามีประกายแห่งความเศร้าปะปนอยู่ “เรื่องนี้เริ่มต้นเมื่อ 23 ปีที่แล้ว…”
เรื่องราวถูกย้อนกลับไปเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ในขณะนี้เจเรมี่รู้สึกสับสน และเดาว่าเรื่องนี้อาจจะเกี่ยวข้องกับพ่อแม่ของเฟลิเป้
และหลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวต่าง ๆ ที่ถูกถ่ายทอดผ่านอาวุโสวิทแมน เจเรมี่ก็ได้คำตอบที่เป็นรูปธรรมและทุกอย่างดูชัดเจนขึ้น
และในทางเดียวกัน เรื่องราวทั้งหมดนี้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเฟลิเป้เป็นคนที่อันตรายมาก แล้วเขายอมไม่ได้เลยที่จะให้มาเดลีนเข้าใกล้เฟลิเป้ได้อีกต่อไป
อาวุโสหยุดเจเรมี่ไว้ในทันทีเมื่อเห็นว่าเขามีอารมณ์พลุ่งพล่านที่จะพุ่งออกไป “แมดดี้อาจจะรู้เรื่องไม่ช้าก็เร็วอีกครั้ง เฟลิเป้ยังคอยช่วยเธอในช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดในชีวิต ทำให้เธอไว้ใจเฟลิเป้เป็นอย่างมาก และหากนายไปพูดอะไรเข้า มันจะทำให้แมดดี้ขุ่นเคืองและดูถูกนายได้ เพราะฉะนั้นมันเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะเชื่อในสิ่งที่นายพูด”
“ผมไม่สนใจว่าเธอจะเชื่อหรือไม่แต่สิ่งที่ผมคือผมจะไม่ยอมให้เฟลิเป้โกหกหรือทำร้ายเธอ” เจเรมี่ขมวดคิ้ว สายตาของเขาเขม็งและดูมุ่งมั่น
เขาออกจากบ้านไปหลังจากที่ตัดสินใจแล้ว สายตาของเขาผ่านไปเห็นรูปถ่ายที่อยู่บนโต๊ะในขณะที่เดินออกไป
เจเรมี่ถึงกับอึ้ง เขาเดินไปหยิบกรอบรูปที่โต๊ะทำงาน
ในรูปมีชายอายุ 50 หรือ 60 ปีอยู่สองคนสวมชุดธรรมดาเรียบง่าย พวกเขาดูเหมือนทำท่าเคารพทหารในขณะที่ยืนอยู่ด้วยกันราวกับวีรบุรุษสงคราม
เขาจำได้ว่าหนึ่งในนั้นคืออาวุโสวิทแมนและคิดว่าชายอีกคนดูคุ้นเคย
ทว่า สิ่งที่ทำให้เขาตกใจนั่นก็คือพื้นหลังของภาพถูกถ่ายที่เอพริลฮิลล์ มีเด็กผู้หญิงตัวเล็กยิ้มแย้มแจ่มใสที่กำลังเล่นกับเด็กชายตัวเล็ก ๆ ที่ชายหาดอยู่ทางด้านหลังของพวกเขา
นั่นคือเขาในขณะที่ยังเป็นเด็กน้อยนั่นเอง
เขาจำใบหน้าที่ไร้เดียงสาและน่ารักนั้นได้ เป็นใบหน้าของเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ยื่นเปลือกหอยให้กับเขา เด็กผู้หญิงคนนั้นคือมาเดลีนเมื่อครั้งที่เธอยังเป็นเด็ก
เจเรมี่มองภาพนั้นอย่างท้อแท้ขณะที่ความคิดของเขาเริ่มเลือนลาง
อาวุโสวิทแมนเดินเข้าไปหาเขาแล้วมองดูรูปถ่ายพร้อมกับพูดกับเขาว่า “นายรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงต้องปกป้องและอยู่เคียงข้างแมดดี้? เป็นเพราะคุณปู่ของเธอเปรียบเสมือนพี่ชายของฉัน”
“...”
เจเรมี่ยังคงนิ่งและงงกับเรื่องที่เกิดขึ้น ชายอีกคนในภาพคือ เลน ซามูเอล ที่เสียชีวิตไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...