เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 468

ในขณะที่เขาใช้ความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างถี่ถ้วนแล้ว จู่ ๆ ไฟอพาร์ตเมนต์ได้ดับลง

เจเรมี่รู้สึกได้ว่าลมหายใจของเขาเริ่มติดขัดขณะที่รู้สึกอึดอัดในใจเริ่มสับสนหวั่นไหว

เขาโยนขวดไวน์ที่ไม่เหลือแม้แต่แอลกอฮอล์สักหยดลงถังขยะแล้วหันหน้ามุ่งไปยังทางเข้าอพาร์ตเมนต์โดยไม่ลัง

และเมื่อเขากำลังจะเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ เขากลับเห็นว่านเฟลิเปเดินออกไป

ความอึดอัดที่มีอยู่ในใจของเขาบางส่วนได้หายไปทำให้เขาหยุดเดิน เมื่อเขายังเห็นอีกว่าเฟลิเป้ขับรถออกไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เขาไม่รอช้าที่จะรีบเดินเข้าไปในอพาร์ทเมนท์

เจเรมี่ยืนอยู่ที่หน้าประตูของเธอด้วยความโล่งอก เขายังจำได้ว่าเธอเคยเชิญให้เข้าไปในอพาร์ตเมนต์ของเธอเมื่อครั้งที่เธอใช้ชีวิตอยู่ในฐานะของวีล่า

ในตอนนั้น ทำให้เขาได้รับรู้ว่าเธอเองไม่ได้หลับนอนร่วมกับเฟลิเป้จริง ๆ

แล้วในตอนนี้เอง เจเรมี่ได้เดินไปที่ประตูและยืนอยู่แบบนั้นด้วยความเงียบ

ลมหนาวและหิมะที่พัดผ่านเข้ามาจากทางหน้าต่างได้สร้างความหนาวเย็นทะลุผิวหนังของเขาเข้ามาราวกับเข็ม แต่เจเรมี่กลับไม่สนใจถึงความหนาวเข้ากระดูกนี้

มันไม่มีความหนาวเย็นและความเจ็บปวดใดที่จะเทียบได้กับสิ่งที่เขาได้ทำเอาไว้กับมาเดลีน

เขาเอาตัวพิงกำแพงและคุกเข่าลง จากนั้น ก็หันไปเห็นเก้าอี้ตัวหนึ่ง เขาลากเก้าอี้นั้นมาที่หน้าประตูห้องของเธอและนั่งลงที่หน้าประตูอย่างเงียบ ๆ

มาเดลีนเป็นคนหนึ่งที่นอนหลับยากมาก ยิ่งเสียงอู้อี้จากหน้าประตูของเธอในขณะที่เธอกำลังจะนอน มันคล้ายกับว่ามีคนกำลังเคาะอยู่ที่ประตูแต่มันก็ดูเหมือนไม่ใช่เสียงเคาะ

ด้วยความอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอจึงหันไปสวมเสื้อคลุมแล้วเดินออกไปดู

เธอมองผ่านช่องมองประตูและไม่เห็นว่าใครอยู่ที่นั่น ทว่า เธอยังได้ยินเสียงอู้อี้ยังคงอยู่ที่หน้าประตู

หลังจากลังเลอยู่สองสามวินาที มาเดลีนก็ตัดสินใจเปิดประตู

ภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้า ทำให้เธอแปลกใจเล็กน้อย เธอเห็นเเจเรมี่พิงเอนอยู่ที่ผนังข้างประตู

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ