บางทีมันอาจจะดูไม่น่าแปลกใจกับภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้า แต่ทว่าหัวใจของเธอกลับเต้นผิดจังหวะเกินกว่าที่เธอคิดเอาไว้มาก
ในทีแรกเธอตั้งใจเอาไว้ว่า จะไม่สนใจใยดีผู้ชายที่นอนไม่ได้สติอยู่บนพื้น แต่เมื่อเธอสังเกตเห็นคิ้วของเจเรมี่ที่ขมวดเข้าหากันดูคล้ายกับว่าเขากำลังเจ็บปวด เธอก็พาตัวเองให้มานั่งยองลงข้างเขาโดยที่ไม่รู้ตัว ก่อนจะเอามือไปแตะหน้าผากของเขาเพื่อวัดอุณหภูมิ
แก้มทั้งสองข้างของเขาเย็นเฉียบ แต่ตรงหน้าผากของเขาร้อนราวกับกำลังเผาไหม้
แล้วเมื่อเธอเข้าใกล้เขามากขึ้น นอกจากกลิ่นตัวอันเป็นเอกลักษณ์ของเขาแล้ว ก็ยังมีกลิ่นแอลกอฮอล์ที่แรงเพิ่มขึ้นมาอีกด้วย
เขาเมามาก และยังนอนอยู่ท่ามกลางลมหนาวตลอดทั้งคืน อาจเป็นไปได้ที่ตอนนี้เขาจะไข้ขึ้น
เธอไม่ต้องการที่จะมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเขาอีกต่อไป ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะโทรหา 911 เพื่อให้รถพยาบาลมารับเขาออกไปแทน และเมื่อเธอกดโทรศัพท์เพื่อติดต่อรถพยาบาลจู่ ๆ เจเรมี่ก็จับมือของเธอไว้
มือของเขาเย็นเฉียบ มันให้ความรู้สึกเย็นจัดจนเกือบจะกลายเป็นน้ำแข็ง ความเย็นจากมือของเขาทะลุผ่านเข้าไปจนถึงกระดูกของเธอ
“อย่าไป…” เขาขยับปากเล็กน้อยและพึมพำราวกับว่ากำลังอยู่ในฝัน ขนตาสวยที่เรียงติดกันขยับเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ เปิดเปลือกตา
“ขอร้อง อย่าไปได้ไหม?”
ดวงตาทั้งสองข้างของเขาหลับลงอีกครั้ง หลังจากที่เขาพูดจบประโยค
เมเดลีนขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ และพยายามทำให้เขาปล่อยมือออกจากเธอ แต่ยิ่งเธอดิ้นมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งจับเธอไว้แน่นขึ้นเท่านั้น
“เจเรมี่ ปล่อยฉันนะ”
“ไม่ ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอไปไหนอีกแล้ว…”
เขายังคงไม่มีสติ แต่ปฏิกิริยาตอบสนองของเขาราวกับว่าเขากำลังโต้ตอบกับเธอ
เมเดลีนไม่เหลือทางเลือกใดในตอนนี้ ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะใช้ความอดทนกับเขามากขึ้นแทน “โอเค ฉันไม่ไป แต่นายช่วยไม่จับฉันเอาไว้แน่นแบบนี้ได้ไหม?”
เจเรมี่ลืมตาอันหนักอึ้งของตัวเองอีกครั้งด้วยความงัวเงีย เมื่อได้ยินเสียงเมเดลีน ใบหน้างดงามของเธอกำลังสะท้อนอยู่ในดวงตาที่พร่ามัวของเขา
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจที่จะทำแบบนี้ แต่เธอก็ทำได้เพียงพาเขากลับไปยังบ้านของเธอในขณะที่กึ่งหลับกึ่งตื่น
เธอมีส่วนสูง 165 เซนติเมตร และกำลังลากผู้ชายสูง 180 เซนติเมตร จากนั้นเธอก็โยนเขาลงบนเตียงของห้องพักแขก
เธอคิดว่าจะเอายาลดไข้ให้เขากิน แต่เมื่อเธอหันหลังเดินจากไป ชายคนนั้นได้คว้าตัวเธอเอาไว้อีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...