เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 472

มีข่าวลือหนาหูเกี่ยวกับหนี้สินของเจเรมี่ และเขาก็เริ่มสูญเสียความน่าเชื่อถือในแวดวงธุรกิจเพิ่มขึ้นด้วยเช่นเดียวกัน

หลายคนกำลังรอคอยคำอธิบายและคำชี้แจงจากเจเรมี่ แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากผ่านไปสักพัก ก็ยังไม่มีอัปเดตใด ๆ จากทางทวิตเตอร์ของเขา

เฟลิเป้ได้ทำนายเอาไว้ด้วยเหมือนกันว่า เจเรมี่จะจัดการแก้ไขสถานการณ์นี้อย่างไร ถึงอย่างนั้น แม้ว่าจะผ่านไปหนึ่งวันแล้ว แต่เจเรมี่ก็ยังไม่ปรากฏตัวออกมา

คล้ายกับว่าเขาได้หายไป และปิดทุกช่องทางการติดต่อสื่อสารจากโลกออนไลน์

เมเดลีนเป็นคนเดียวที่รู้ว่า ตอนนี้เจเรมี่อยู่ในอพาร์ตเมนต์ของเธอ แต่ว่านี่มันผ่านไปแล้วหนึ่งวันเต็ม ๆ เขายังไม่ได้สติอีกเหรอ?

มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะไม่ตอบโต้อะไร หลังจากที่ได้เห็นงานแถลงข่าวในวันนี้ หรือว่าอาการป่วยของเขาจะหนักขึ้น?

เมเดลีนครุ่นคิดเรื่องนี้เงียบ ๆ จากนั้นเธอก็ตามเฟลิเป้ไปยังร้านอาหารที่หรูหราที่สุดในเกลนเดล เพื่อเป็นการเฉลิมฉลอง เฟลิเป้เลือกเปิดขวดไวน์ที่แพงที่สุดขวดหนึ่ง

“ยินดีด้วย ในที่สุดคุณก็บรรลุเป้าหมายของคุณได้สักที เพียงเท่านี้ ทุกอย่างในบริษัทวิทแมนก็เป็นของคุณแล้ว” เมเดลีนยกแก้วไวน์ของเธอขึ้น เพื่อแสดงความยินดี

เฟลิเป้ยิ้มออกมาจากดวงตา “ก่อนที่ผมจะพบกับคุณ ความปรารถนาและเป้าหมายสูงสุดของผมคือการล้างแค้นให้พ่อแม่ อย่างไรก็ตามในตอนนี้คุณคือ ความปรารถนาที่ผมอยากจะได้รับมากที่สุด” เขาพูดพร้อมกับหยิบแหวนแต่งงานที่เขาเตรียมไว้ล่วงหน้าออกมา เพชรขนาดเท่าเม็ดถั่วกำลังสะท้อนแสงระยิบระยับภายใต้แสงสว่างที่ตกลงมากระทบ

เมื่อมองไปที่แหวนก็ทำให้เมเดลีนนึกย้อนถึงวันวานที่เธอได้แต่งงานเจเรมี่ในทันที

ถึงแม้ว่าเขาจะเย็นชามากแค่ไหน แต่ในวันนั้นเขาจับมือเธอขึ้นมาและสวมแหวนให้

“วีล่า ฉันอยากดูแลเธอตลอดไปอย่างแท้จริง เธอจะแต่งงานกับฉันไหม?”

เมเดลีนตระหนักดีว่า เธอไม่มีเหตุผลใดที่จะปฏิเสธคำขอแต่งงานที่ทั้งจริงใจและอ่อนโยนของเฟลิเป้

อย่างไรก็ตาม เธอได้ใช้ความรักและความลุ่มหลงทั้งหมดของเธอไปกับเจเรมี่หมดแล้ว เธอจึงไม่รู้ว่าการรักใครสักคนอีกครั้งควรจะรู้สึกอย่างไร

มองในอีกแง่หนึ่ง หากเธอแต่งงานกับผู้ชายที่ดูแลเธอด้วยความจริงใจ อย่างนั้นแล้วมันก็คงเป็นการอวยพรในรูปแบบหนึ่ง

เมเดลีนคิดเรื่องนี้ และยิ้มออกมา หลังจากนั้นเธอก็ยื่นมือไปหาเฟลิเป้

เฟลิเป้ยิ้มละไม และจับมือของเมเดลีนเอาไว้เพื่อสวมแหวนที่นิ้วนางของเธอ

“คุณแม่”

ทันใดนั้น ความเงียบก็ได้ถูกทำลายลงด้วยเสียงไร้เดียงสา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ