บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 481

หลังจากที่เจเรมี่พูดจบ ผู้คนซึ่งอยู่ที่นั่นต่างก็แทบจะหยุดหายใจ

ย้อนกลับไปในระหว่างที่มอนต์โกเมอรี เอ็นเตอร์ไพร์สออกมาตั้งโต๊ะแถลงข่าว ในที่สุดพวกเขาก็ได้รู้ความจริงว่า แท้ที่จริงเมเดลีนเป็นทายาทของมอนต์โกเมอรี ความตกใจที่พวกเขามีในตอนแรกยังไม่ทันได้หายไป แต่กลับต้องมาประหลาดใจยิ่งขึ้นไปอีกกับสิ่งที่เจเรมี่พูดออกมาในตอนนี้

มีใครบ้างที่ไม่รู้ว่า นายน้อยแห่งครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดในเกลนเดลหลงรักเมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด? แต่แล้วทำไมจู่ ๆ ถึงกลายมาเป็น เมเดลีน ครอว์ฟอร์ดไปได้?

ทั้งที่เมเดลีนควรจะเป็นผู้หญิงที่เขารังเกียจที่สุด

“คุณวิทแมน หมายความว่าคุณกำลังจะบอกกับพวกเราว่า คนที่คุณรัก คือภรรยาเก่าของคุณ เมเดลีน ครอว์ฟอร์ด ไม่ใช่เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด?” นักข่าวคนหนึ่งรวบรวมความกล้าทำลายความเงียบและถามเขา

“สิ่งที่คุณเข้าใจถูกต้องเพียงครึ่งเดียว” เจเรมี่ตอบ เขาจ้องมองไปที่เมเดลีนด้วยความอ่อนโยนซึ่งปรากฏในสายตา “ผมไม่มีอดีตภรรยา เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาผมมีภรรยาเพียงแค่คนเดียว”

นักข่าวทุกคนพากันนิ่งเงียบกับคำพูดที่พวกเขาเพิ่งได้ยิน “แต่คุณวิทแมน คุณเองได้หย่ากับเมเดลีน ครอว์ฟอร์ดไปเมื่อสามปีที่แล้ว…”

“ที่จริงแล้วมีความขัดแย้ง และความทุกข์ระหว่างทางรักของพวกเราอยู่บ้าง แต่ผมอยากให้ทุกคนมั่นใจได้ว่า เธอยังเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผมอยู่”

“...”

“...”

นักข่าวทุกคนต่างมองหน้ากัน พวกเขากำลังสับสนอย่างเห็นได้ชัดในคำตอบของเจเรมี่

เมเดลีนนิ่งสงบและไม่กระวนกระวาย อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ เธอกลับรู้สึกหวั่นไหวเล็กน้อย

เธอเห็นถึงความมั่นใจในดวงตาของเจเรมี่ แล้วจู่ ๆ หัวใจของเธอก็เริ่มเต้นแรงขึ้น

‘เขาพูดว่าไงนะ?’

‘เขาพูดว่าฉันยังเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขาเหรอ?’

ในตอนนั้น เขาเป็นคนที่บังคับให้เธอเซ็นเอกสารการหย่าเอง แล้วเธอจะยังคงเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขาได้อย่างไร?

บรรยากาศแปลกประหลาดได้ดำเนินต่อไปอีกชั่วขณะหนึ่ง นักข่าวคนเดิมจากเมื่อกี้นี้ถามอย่างระมัดระวังว่า “คุณวิทแมน ถึงแม้ว่าจะเป็นอย่างนั้น แต่พวกเราหวังว่าคุณจะระงับความเสียใจของคุณเอาไว้ได้ เพราะว่าเมเดลีน ครอว์ฟอร์ดถึงแก่กรรมไปเมื่อสามปีที่แล้ว ฉันกลัวว่า...”

กว่าเมเดลีนจะรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ มันก็สายเกินไปแล้วสำหรับเธอที่จะวิ่งหนี ในตอนที่เจเรมี่เดินเข้ามาถึงตัวเธอแล้ว

สายตาของเขาอ่อนโยน ขณะที่น้ำเสียงของเขาก็นุ่มนวลราวกับลมในฤดูใบไม้ผลิ “แมดดี้ ฉันผิดไปแล้ว ฉันทำผิดต่อเธอ และทำให้เธอต้องทุกข์ทรมานใจมากมาย ฉันรู้ว่ามันยากที่เธอจะให้อภัยฉัน แต่ฉันหวังว่าเธอจะให้โอกาสฉัน ให้ได้รักเธออีกสักครั้ง”

นักข่าวพากันตีวงล้อมเข้าหาเธอหลังจากที่พวกเขาได้ยินสิ่งที่เจเรมี่พูด “คุณวีล่า คุณคือ เมเดลีน ครอว์ฟอร์ดเหรอ?”

“ฉันได้ยินมาว่า คุณเสียชีวิตหลังจากที่ได้รับวินิจฉัยว่าเป็นโรคร้ายแรง แล้วคุณกลับมาอย่างปลอดภัยได้อย่างไรกัน?”

“เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ดขโมยตัวตนของคุณ และเป็นคนพรากทุกอย่างที่สมควรเป็นของคุณไป คุณมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้าง?"

“คุณไม่ได้หย่ากับคุณวิทแมนเหรอ? หากเป็นเช่นนั้น คุณจะยกโทษให้คุณวิทแมนไหม?”

เมเดลีนรู้สึกว่าคำถามคลื่นคำถามที่จู่ ๆ ก็จู่โจมเธอในขณะนี้ มีเสียงดังหนวกหูเกินไป

ภายใต้สายตาที่หมดความอดทนของทุกคน เธอมองเข้าไปในดวงตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังของเจเรมี่ ขณะที่เธอยังคงสงบและไม่สะทกสะท้าน