เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 480

“จริงสิ” เจเรมี่พยักหน้า “เชื่อฉันเถอะ”

น้ำเสียงของเขาทุ้มลึกแต่อ่อนโยน เมเดลีนมองไปยังเขาขณะที่ทำอะไรไม่ถูก หลังจากนั้นไม่นานนัก เธอก็กลับมารู้สึกตัวและผลักแขนเขาออกอย่างไม่พอใจ

“จำคำพูดของตัวเองไว้ให้ดี อย่าให้ฉันต้องเกลียดนายไปมากกว่า” เธอสะบัดหน้าหนีและเดินออกไปหลังจากที่พูดจบ

ในขณะที่เจเรมี่กำลังดูเมเดลีนเดินจากไป จู่ ๆ เขาก็รู้สึกปวดร้าวทรมานในใจของเขา ภายในใจของเขาถูกครอบครองด้วยความรักของเมเดลีน และความชื่นชมในดวงตาของเธอที่เคยมีให้กับเขา แต่สิ่งเหล่านั้นล้วนเป็นอดีตไปแล้ว ในตอนนี้พวกมันกลายเป็นความทรงจำที่แสนเลือนรางเท่านั้น…

คืนนั้น เมเดลีนนอนไม่หลับ

เธออดทนรอไม่ไหวที่จะได้เห็นลูกที่ถูกขโมยไป

เธอจินตนาการถึงใบหน้าของเด็กคนนั้น เธอจะมีลักษณะเป็นอย่างไรนะ?

แน่นอนว่า เด็กผู้หญิงคนนั้นจะต้องน่ารักมากแน่ ๆ

ถึงแม้ว่าในตอนนี้เธอจะเกลียดเจเรมี่มาก แต่เธอปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาเป็นคนที่หน้าตาดูดีและโดดเด่นมาก เธอเองก็ดูสวยโดดเด่นไม่แพ้กัน ดังนั้น ด้วยการรวมยีนส์ของพวกเขาเข้าด้วยกัน เป็นไปไม่ได้เลยที่ลูกของพวกเขาจะออกมาหน้าตาไม่ดี

อย่างไรก็ตาม เมเดลีนเองคิดไม่ถึงเลยว่า เจเรมี่จะรู้ว่าเด็กคนนั้นยังมีชีวิตอยู่

ในตอนนั้นเขารู้ไหมว่าเด็กยังมีชีวิตอยู่?

ถ้าหากเขารู้ แล้ววันนั้นเขาโปรยอะไรตรงหน้าเธอที่สุสาน?

พฤติกรรมที่โหดร้ายและกดขี่ข่มเหงของเขา ยังคงวนเวียนอยู่ในใจของเธอ มันคล้ายกับว่าเขาดูเหมือนไม่ได้แสร้งทำ

ถ้าอย่างนั้นในตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เมเดลีนผล็อยหลับไปพร้อมกับคำถามที่มีอยู่มากมายในหัวของเธอ

วันถัดมา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ