บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 480

“จริงสิ” เจเรมี่พยักหน้า “เชื่อฉันเถอะ”

น้ำเสียงของเขาทุ้มลึกแต่อ่อนโยน เมเดลีนมองไปยังเขาขณะที่ทำอะไรไม่ถูก หลังจากนั้นไม่นานนัก เธอก็กลับมารู้สึกตัวและผลักแขนเขาออกอย่างไม่พอใจ

“จำคำพูดของตัวเองไว้ให้ดี อย่าให้ฉันต้องเกลียดนายไปมากกว่า” เธอสะบัดหน้าหนีและเดินออกไปหลังจากที่พูดจบ

ในขณะที่เจเรมี่กำลังดูเมเดลีนเดินจากไป จู่ ๆ เขาก็รู้สึกปวดร้าวทรมานในใจของเขา ภายในใจของเขาถูกครอบครองด้วยความรักของเมเดลีน และความชื่นชมในดวงตาของเธอที่เคยมีให้กับเขา แต่สิ่งเหล่านั้นล้วนเป็นอดีตไปแล้ว ในตอนนี้พวกมันกลายเป็นความทรงจำที่แสนเลือนรางเท่านั้น…

คืนนั้น เมเดลีนนอนไม่หลับ

เธออดทนรอไม่ไหวที่จะได้เห็นลูกที่ถูกขโมยไป

เธอจินตนาการถึงใบหน้าของเด็กคนนั้น เธอจะมีลักษณะเป็นอย่างไรนะ?

แน่นอนว่า เด็กผู้หญิงคนนั้นจะต้องน่ารักมากแน่ ๆ

ถึงแม้ว่าในตอนนี้เธอจะเกลียดเจเรมี่มาก แต่เธอปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาเป็นคนที่หน้าตาดูดีและโดดเด่นมาก เธอเองก็ดูสวยโดดเด่นไม่แพ้กัน ดังนั้น ด้วยการรวมยีนส์ของพวกเขาเข้าด้วยกัน เป็นไปไม่ได้เลยที่ลูกของพวกเขาจะออกมาหน้าตาไม่ดี

อย่างไรก็ตาม เมเดลีนเองคิดไม่ถึงเลยว่า เจเรมี่จะรู้ว่าเด็กคนนั้นยังมีชีวิตอยู่

ในตอนนั้นเขารู้ไหมว่าเด็กยังมีชีวิตอยู่?

ถ้าหากเขารู้ แล้ววันนั้นเขาโปรยอะไรตรงหน้าเธอที่สุสาน?

พฤติกรรมที่โหดร้ายและกดขี่ข่มเหงของเขา ยังคงวนเวียนอยู่ในใจของเธอ มันคล้ายกับว่าเขาดูเหมือนไม่ได้แสร้งทำ

ถ้าอย่างนั้นในตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

เมเดลีนผล็อยหลับไปพร้อมกับคำถามที่มีอยู่มากมายในหัวของเธอ

วันถัดมา

เขายังคงดูสงบในขณะที่พูดเรื่องเกี่ยวกับความจริงที่ว่า เขาได้ถูกปลดออกจากทุกสิ่งในบริษัทและไม่เหลืออะไร

จากนั้นเจเรมี่ก็ยิ้มออกมา “ผมไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับคำแถลงการณ์ เรื่องการสูญเสียความน่าเชื่อถือในแวดวงธุรกิจของผม ส่วนสถานการณ์อันยุ่งเหยิงในช่องทางออนไลน์ ผมว่าข่าวลือจะหยุดลงเมื่อมาถึงผู้มีปัญญา”

เขาให้ตอนนี้ยังคงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาไม่ได้ดูตกใจหรือกังวลใจเลยสักนิด

“คุณวิทแมนคะ เมื่อไม่นานมานี้ เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ด ถูกตั้งข้อหาฆาตกรรมถึงสองครั้งเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่ปีก่อน เธอเป็นคนรักของคุณ ดังนั้นคุณวางแผนที่จะจ้างทนายสู้คดีให้เธออย่างไรบ้างคะ?”

“ฉันได้ยินมาว่า หลังจากที่เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ดมีส่วนเกี่ยวข้องกับการพยายามฆ่า คุณเองก็ไม่เคยไปเยี่ยมเธอเลยสักครั้ง แม้ว่าเธอจะทำสิ่งเลวร้ายมามากมาย แต่เธอก็ยังเป็นคนที่ให้กำเนิดลูกรชายของคุณ อีกอย่างเธอก็ใช้ชีวิตอยู่กับคุณมาเป็นเวลาหลายปี ผู้คนส่วนใหญ่ในโลกออนไลน์ต่างเรียกคุณว่า คนไร้หัวใจ เพราะฉะนั้น คุณมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้างคะ?”

สายตาของเจเรมี่กำลังขุ่นเคือง เมื่อต้องเผชิญกับคำถามจากนักข่าว “เมเรดิธ ครอว์ฟอร์ดได้ลงมือสังหารผู้คน ดังนั้นสมควรแล้วที่เธอจะต้องถูกลงโทษตามกฎหมาย ถึงแม้ว่าผมเคยมีความสัมพันธ์กับเธอมาก่อน แต่ผมไม่เคยชอบเธอ นับประสาอะไรหากจะพูดถึงว่ารัก” เขาพูดออกมา ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็อ่อนลงราวกับลมที่ลูบไล้อย่างอ่อนโยนในฤดูใบไม้ผลิ ดวงตาของเขาจ้องมองไปยังเมเดลีนซึ่งยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน

“ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา มีผู้หญิงเพียงคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ในใจของผม เธอคนนั้นคือภรรยาของผม เมเดลีน ครอว์ฟอร์ด ไม่สิ ชื่อจริงของเธอคือ เอวลีน มอนต์โกเมอรี”