เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 490

“แล้วไหนจะตอนนั้นที่เมเรดิธใส่ร้ายฉันและขังฉันไว้ในคุกล่ะ? นายจำได้ไหมตอนนั้นนายบอกอะไรกับฉัน? นายบอกฉันให้ฆ่าไอ้เด็กสารเลวนี้ซะ เพื่อชดเชยความผิดที่ทำให้เมเรดิธต้องแท้ง”

“นายลืมทุกอย่างที่บอกกับฉันไปแล้วเหรอเจเรมี่? อะไรทำให้นายคิดว่านายมีสิทธิ์ที่จะสัญญากับแจ็คว่าเราจะเป็นครอบครัวที่มีความสุข นายเคยทำสิ่งที่ไร้ความปราณีกับแจ็คและฉัน ดังนั้นนายไม่มีสิทธิ์ที่จะเป็นพ่อของแจ็ค!”

เมเดลีนสะบัดมือของเจเรมี่ออก เธอหมุนตัวออกไปอย่างเย็นชา

เจเรมี่ยืนค้างเติ่งอยู่กับที่ ด้วยหัวใจที่เต้นรัวและลมหายใจที่ถี่เร็ว

เกล็ดหิมะโปรยปรายลงมาที่ไหล่ของเขา ก่อนที่ดูเหมือนมันจะละลายลงไปที่ใจของเขา แล้วเหลือไว้เพียงความหนาวเย็นและเปียกชุ่มบนอก...

รอยยิ้มที่แสนอบอุ่นของเมเดลีนพุ่งตรงไปยังแจ็คสัน เมื่อเธอก้าวเข้ามาในบ้าน “จากนี้ไปหนูอยากไปอยู่กับแม่ไหม แจ็ค?”

แจ็คสันพยักหน้าตอบตกลงอย่างมีความสุข แม้ว่าเขาจะไม่เข้าใจสถานการณ์เท่าไหร่ก็ตาม “ผมอยากอยู่กับแม่ครับ! แล้วก็แดดดี้ด้วย แบบนั้นผมจะได้เหมือนเด็กคนอื่น ๆ ที่มีทั้งพ่อและแม่!”

ประกายแสงในตาของเมนเดลีนหม่นลง

“นั่นหมายความว่า ผมจะสามารถกลับบ้านกับแม่และแดดดี้ หลังจากพวกเราทานอาหารค่ำเสร็จ ใช่ไหมครับแม่?” เด็กชายดวงตาเต็มไปด้วยความหวัง

ในระยะที่ไกลออกมา เจเรมี่รู้สึกว่าหัวใจของเขากำลังจะด้านชาด้วยความเจ็บปวด

เขามั่นใจว่าเมเดลีนจะปฏิเสธในสิ่งที่เด็กน้อยร้องขอ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะพยักหน้าตอบรับ

แต่เธอกลับพยักหน้าตอบรับคำถามของของแจ็คสัน! เธอตอบตกลง!

“ครับลูก แม่กับพ่อจะพาหนูกลับบ้านหลังทานอาหารมือค่ำเสร็จนะแจ็ค” เมเดลีนยิ้มให้ขณะที่ดวงตาของเธอ เปี่ยมไปด้วยความรักของแม่ “แจ็ค ลูกคือสิ่งล้ำค่าของแม่กับพ่อเสมอ บอกแม่นะ ถ้ามีใครกล้าว่าลูกไม่มีพ่อหรือไม่มีแม่ ตกลงไหม? แม่จะสั่งสอนพวกเขาเอง!”

“เย่!” แจ็คสันปรบมือด้วยความตื่นเต้นดีใจ ขณะที่เขาหันหลังวิ่งไปหาเอโลอิสและฌอน “คุณยายครับ คุณตาครับ เดี๋ยวผมจะกลับบ้านกับพ่อและแม่ แล้วเดี๋ยวผมจะกลับมาหานะ ตกลงไหม? เพราะฉะนั้นอย่าคิดถึงผมมากนะครับ”

ขอบตาเอโลอิสเริ่มร้อนผ่าว ขณะที่เธอลูบหัวแจ็คสันด้วยความรัก “ตากับยายคงจะคิดถึงหนูน่าดูเลยแจ็ค หลานรัก”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ