เธอยิ้มเยาะเมื่อเห็นคนที่อยู่ข้างหน้าตัวเอง เธอเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายและนั่งลงอย่างเชื่องช้า “คุณนี่เอง”
น้ำเสียงของเธอดูไม่ค่อยเคารพ และเธอก็ดูไร้กังวลกับความตาย
“อย่าพูดเหลวไหล คุณยังมีเงินในบัญชีห้าล้านอยู่หรือเปล่า?” แทนเนอร์ถามอย่างหมดความอดทน
“ฉันมี แต่เพราะฉันอยู่กับเจเรมี่มาหลายปี ฉันก็เลย พอได้รับผลประโยชน์บ้าง” เมเรดิธหัวเราะเยาะอย่างเย่อหยิ่ง ขณะเอนหลังพิงเก้าอี้ “คุณสามารถไปที่บัญชีอื่นของฉัน เพื่อถอนเงินหนึ่งล้านออกมาก่อนก็ได้ หลังจากที่ทำทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว ฉันจะบอกรหัสผ่านบัญชีอื่นให้คุณทราบ”
ดวงตาของแทนเนอร์เปล่งประกายในทันที แต่เขาก็ยังมีความสับสนอยู่บ้าง “อย่ามาเล่นเกมกับฉัน”
“อีกครึ่งเดือนฉันก็จะตายแล้ว ฉันจะได้อะไรจากการเก็บเงินก้อนนี้ไว้ล่ะ?” เมเรดิธพูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจ แต่จู่ ๆ เธอก็กำหมัดของเธอแน่น ขณะที่ความคลุ้มคลั่งจากอกของเธอก็พุ่งมาสู่ดวงตา “แต่ก่อนฉันตาย ฉันต้องได้เห็น นางแพศยาเมเดลีนตายด้วยตาของฉันก่อน!”
“ตราบใดที่คุณช่วยฉันจัดการเรื่องสำคัญนี้ได้ เงินห้าล้านนั่นจะเป็นของคุณ!” เมเรดิธล่อใจเขา มองเห็นประกายแห่งความโลภในดวงตาของแทนเนอร์ เธอนั่งไขว่ห้าง “แทนเนอร์ ไม่ว่ายังไงพวกเราก็เคยมีช่วงเวลาดี ๆ ร่วมกันมา นังเมเดลีนนั่นเคยทำร้ายคุณอย่างแสนสาหัสมาก่อน ถ้าคุณเป็นลูกผู้ชายจริง คุณก็ไม่ควรอย่างน้อยก็ สั่งสอนบทเรียนให้เธอสักหน่อยเหรอ?”
“แน่นอน ฉันลูกผู้ชายตัวจริง! ” แทนเนอร์ถูกหลอกอย่างง่ายดาย “ตกลง ตราบใดที่เงินของคุณปลอดภัย ผมจะช่วยคุณจัดการเรื่องสำคัญนี้อย่างแน่นอน!”
“งั้นฉันจะรอฟังข่าวดีจากคุณนะ!” เมเรดิธหัวเราะอย่างเสียงดัง ลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้องเยี่ยมนักโทษ
แทนเนอร์จดหมายเลขบัญชีและรหัสผ่านที่เมเรดิธได้กล่าวไว้ เขาสวมหน้ากาก และเดินจากไป เขาบังเอิญเห็นเมเดลีนลงมาจากรถสีขาว ขณะเดินออกจากเรือนจำเขารีบก้มหัวลงและหลบไปข้าง ๆ และลอบสังเกตทุกการเคลื่อนไหวของเมเดลีนอย่างลับ ๆ
เมื่อมองเห็นเมเดลีนเดินเข้าไปในเรือนจำ แทนเนอร์ก็เดินลับ ๆ ล่อ ๆ ไปที่รถของเมเดลีน เพื่อมองดูใกล้ ๆ
เมเรดิธเพิ่งกลับเข้ามาถึงห้องขังของเธอ ขณะนั้นเธอก็ได้รับแจ้งว่ามีคนเข้ามาขอเยี่ยมเธออีกครั้ง
การเข้าเยี่ยมผู้ต้องขังของเรือนจำต้องได้รับการอนุมัติก่อน แต่บุคคลนี้กลับเข้ามาเยี่ยมเธออย่างกระทันหัน เมเรดิธเดาไม่ออกว่าเป็นใคร แต่เธอคาดหวังไว้บ้า ๆ บอ ๆ ว่าคนคนนั้นคือ เจเรมี่
อย่างไรก็ตาม มันกลับเป็นเมเดลีนที่ปรากฏตัวอยู่ต่อหน้าต่อตาของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...