เสียงต่ำและทุ้มของเขาดังก้องอยู่ในหูของเธอและหัวใจเธอตอนนี้กำลังเต้นเร็วขึ้น ถึงอย่างไร เธอจะไม่มีคาดหวังอะไรที่ไร้สาระอย่างที่เคยมีอีกต่อไป ตอนนี้ ความรักที่มีต่อเจเรมี่ถูกครอบงำโดยความเกลียดชังที่เธอมีต่อเขา
มาเดลีนไม่คาดคิดว่าท่านปู่วิทแมนจะไม่รังเกียจที่เธอต้องเข้าคุกเป็นเวลาสามปี แต่เขา บอกให้ มาเดลีนเริ่มต้นชีวิตใหม่และใช้ชีวิตที่ดีที่เหลือกับเจเรมี่
เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสท่านนี้มีความคิดดั้งเดิม นั่นจึงเป็นเหตุผลว่า เขาควรโกรธและรังเกียจหลานสะใภ้ของเขาที่ได้ทำอาชญากรรมเช่นนี้ แต่ในขณะนี้ มาเดลีนยังคงตกตะลึงเธอรู้สึกซาบซึ้งและอบอุ่นอย่างไร้คำพูด
การกระทำของคุณปู่ท่านนี้ทำให้เธอนึกถึงปู่ของเธอที่ล่วงลับไปแล้ว พวกเขาทั้งสองเป็นชายชราที่ใจดีและอบอุ่น
มาเดลีนร่วมรับประทานอาหารเย็นที่คฤหาสน์ของวิทแมน เธอรับรู้ได้อย่างแจ่มแจ้งว่าทุกคนที่นี่กำลังเยาะเย้ยเธอโดยเฉพาะแม่ของเจเรมี่
หลังจากที่ท่านขอตัวกลับไปก่อน แม่ของเจเรมี่เริ่มแสดงกริยาท่าทางดูถูกเธอทันที "ถ้าเธอฉลาดมากพอ เธอควรเป็นคนเสนอเรื่องการหย่าร้างที่ไม่ต้องมีการต่อรองและที่สำคัญต้องไม่ขัดขวางงานแต่งงานของเจเรมี่กับเมเรดิธ"
เธอวางมาดอย่างมากขณะที่กำลังดูถูกมาเดลีน
“เธอฆ่าลูกของเมเรดิธไปครั้งหนึ่ง ถ้าเธอมีจิตสำนึก เธอควรหย่ากับเจเรมี่ทันที”
นั้นทำให้ มาเดลีนเริ่มเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างช้าๆ เธอมองไปที่เจเรมี่ เขานั่งอีกด้านหนึ่งและไม่พูดอะไรสักคำ มันชัดเจนมากว่านี่คือความตั้งใจของเขาเอง
เธออยากจะหัวเราะออกมา หลังจากที่พวกเขาพยายามพูดจาโน้มน้าวเธออย่างนี้มานาน ในที่สุดเธอก็รู้ว่าพวกเขาไม่กล้าขัดคำสั่งของคุณปู่ พวกเขาจึงต้องการให้เธอเป็นคนพูดเรื่องการหย่าร้างออกมาเอง
จากนั้น เมเรดิธเดินเข้ามาพร้อมกับอุ้มเด็กน้อยที่แก้มเป็นสีชมพูแดง
หัวใจของมาเดลีนเต้นแรง เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่เป็นสีชมพูและอ่อนโยนของเด็กชาย เธอก็นึกถึงลูกสาวแสนรักของเธอที่เสียชีวิตไปอย่างน่าอนาถ
เธอมองไปที่เด็กที่ยืนอยู่ข้างๆเมเรดิธและหัวใจของเธอรู้สึกราวกับว่ามันถูกแทงด้วยมีด
ถ้าลูกของเธอยังไม่ตายตอนนี้เธอก็อายุเท่าเขา
ทันใดนั้น เกิดความไม่พอใจอย่างมากในหัวใจของเธอ
เมื่อเห็นใบหน้าแห่งชัยชนะของเมเรดิธที่เริ่มชูคอขึ้น มาเดลีนกรีดยิ้มลึก "เหตุใด ฉันจะต้องเป็นคนฟ้องหย่า?"
เมื่อเธอถามคำถามนี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของเมเรดิธสลายหายไปอย่างปลิดทิ้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...