เมเดลีนก้าวออกจากประตูโรงพยาบาลและหยุดอย่างช้า ๆ มุมปากของเธอขดเป็นรอยยิ้ม “ไม่มีวันที่คุณและฉัน จะได้ยืนเคียงข้างกันอีกต่อไปแล้ว”
ใจของเจเรมี่แตกสลายกลายเป็นสองเสี่ยงทันทีเมื่อได้ยินคำพูดแบบนั้น เขามองไปที่ด้านหลังของเมเดลีนที่อยู่ใกล้มือ แต่เขารู้สึกว่ามีภูเขาและแม่น้ำขวางกั้นระหว่างพวกเขา
“เอวลีน? มันคือเธอจริง ๆ เอวลีน” จากข้างทาง เอโลอิสเรียกหาเมเดลีนด้วยความประหลาดใจและรีบวิ่งเข้าไปหา
เมเดลีน มองคนที่ค่อย ๆ ใกล้เข้ามาอย่างประหลาดใจ ในขณะที่เธอยังรู้สึกงงงวย เด็กน้อยในอ้อมแขนของเจเรมี่ก็ถามขึ้นว่า “คุณยายครับ ทำไมคุณยายถึงมาที่โรงพยาบาลล่ะครับ?”
มีแววตากังวลอยู่ในดวงตาของเอโลอิสขณะที่เธอตอบกลับ “ไม่มีอะไรหรอก ตากับยายก็แค่มาตรวจร่างกายตามปกติ”
“ทั้งคู่สบายดีจริง ๆ แน่นะคะ?” เมเดลีนเผยอริมฝีปากของเธอขึ้นเล็กน้อย
เมื่อเห็นว่าเมเดลีนห่วงใยตนและฌอน รอยยิ้มก็เผยขึ้นบนใบหน้าของเอโลอิส “ไม่ต้องกังวลเอวลีน ไม่เป็นไรจริง ๆ มันเป็นแค่ปัญหาเล็กน้อยเท่านั้นเอง”
เมเดลีนยิ้มอย่างคลุมเครือ “ตั้งแต่ตอนนั้นที่เราได้พบกันที่นี่ ให้เราบอกลาคุณด้วยที่นี่นะคะ”
“ลา?” เอโลอิสอึ้ง “ลาอะไรเหรอ?”
“ฉันจะพาแจ็คออกจากเกลนเดลไปด้วยกันในสัปดาห์หน้าค่ะ และฉันคงจะไม่กลับมาอีก” คำตอบของเมเดลีนนั้นตรงไปตรงมา ตรงไปตรงมาราวกับกรวยน้ำแข็งที่แทงทะลุหัวใจของเอโลอิส
แม้ว่าเธอจะพูดออกไปแบบนั้นก็ตาม เมเดลีนรู้ดีว่าเธอจะยังไม่จากไปไหน จนกว่าที่คุณปู่วิทแมนจะตื่นขึ้น และก่อนที่เธอจะพบบุคคลที่อยู่เบื้องหลังทุกสิ่งจริง ๆ
เอโลอิสถึงกับชะงัก ดวงตาของเธอก็ร้อนขึ้นในทันใด “เอวลีน เธอ… เธอกำลังจะทอดทิ้งกันเหรอ?”
“ใช่ค่ะ” เมเดลีนยืนยัน “คุณไม่ต้องเสียใจนะคะ คุณน่าจะเคยชินแล้วที่ไม่มีลูกสาวอย่างฉันมามากว่า 20 ปี ดังนั้นคุณก็แค่คิดว่าลูกสาวคุณตายไปแล้วก็ได้”
“ไม่ มันจะไม่เป็นแบบนั้น ฉันทำไม่ได้…” เอโลอิสน้ำตาซึมทันที
และเมื่อได้เห็นแบบนี้ แจ็คสันก็ขอลงจากอ้อมแขนของเจเรมี่ทันที แล้วหันมาปลอบใจเอโลอิส
เมเดลีนแสร้งทำเป็นยิ้มอย่างเฉยเมย “งั้นเดี๋ยวให้แจ็คอยู่กับคุณไปก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันกลับค่อยมารับภายหลัง”
“เอวลีน เอวลีน!” เอโลอิสไม่สามารถปล่อยเธอไปได้ แต่เธอก็ยังห้ามเมเดลีนไม่ให้จากไปไม่ได้เช่นกัน
เมเดลีนเดินหันหลังให้กับพวกเขาไปอย่างง่ายดาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...