บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 583

เธอไม่คิดว่าคุณวีล่าที่พวกเขายกย่องนั้นคือ เมเดลีน ครอว์ฟอร์ด!

หลังจากคิดดูแล้ว เธอยังมีอีกชื่อหนึ่งว่า วีล่า และคนที่พวกเขาชมเชยก็คือ วีล่า ควินน์ หัวหน้านักออกแบบเครื่องประดับระดับของมิสแอลเลดี้

วีล่า ควินน์ คือ เมเดลีน ครอว์ฟอร์ด!

อีวอนรู้สึกเหมือนคนโง่เง่า ในตอนแรกเธอเพียงต้องการหลอกล่อให้ได้รู้จักกับชายสองคนนี้ แต่ตอนนี้ เธอแค่กำลังถามหาปัญหาและความอัปยศอดสูให้ตัวเองอยู่

เมื่อเมเดลีนเห็นใบหน้าที่เหมือนท้องผูกของอีวอน ใบหน้าอันบอบบางของเธอก็ปรากฏความประหลาดใจขึ้น “ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่ล่ะ? เขาปล่อยเธอออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

“...”

เมื่อคนรอบข้างได้ยินแบบนั้น พวกเขาก็เริ่มสงสัยเกี่ยวกับอีวอน

“ปล่อยเหรอ? คุณวีล่า คุณรู้จักกับผู้หญิงคนนี้เหรอครับ?”

“ใช่ค่ะ ฉันจะไม่รู้จักเธอได้อย่างไรล่ะคะ?” เมเดลีนเงยหน้าขึ้นมองแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน มีประกายเสียดแทงสะท้อนในดวงตาเย้ายวนของเธอ “หล่อนเป็นผู้เขียนบทความยอดนิยม ที่เกี่ยวกับว่าฉันทำร้ายร่างกายชายชราคนหนึ่ง” เธอพูดด้วยรอยยิ้มทำให้อีวอนดูอายขึ้นเรื่อย ๆ

“อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่าสนใจคือเมื่อสัปดาห์ที่แล้วเธอถูกตำรวจพาตัวไป เหตุผลที่เธอถูกพาตัวไป ก็เพราะว่าเธอคือคนที่ทำร้ายชายชราคนนั้นเอง”

โอ้

ทุกคนบริเวณรอบ ๆ นั้น ต่างก็เริ่มมองมาที่อีวอนด้วยท่าทางดูถูกเหยียดหยาม

“ดังนั้น คนร้ายจึงร้องเรียกให้จับคนร้ายซะเอง”

“คนเราทำได้ทุกอย่างจริง ๆ เมื่อพวกเขาต้องการมีชื่อเสียง”

“ฉันไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นสักหน่อย!” อีวอนอธิบายด้วยใบหน้าแดงก่ำ “ถ้าฉันทำสิ่งที่เลวร้ายจริง ๆ ทำไมพวกเขาถึงปล่อยฉันล่ะ?”

เมเดลีนถามกลับอย่างใจเย็น “อยากให้ฉันเปิดวิดีโอที่ผู้อาวุโสถูกทำร้ายให้ทุกคนดูไหมล่ะ ฉันยังมีไฟล์ต้นฉบับจากคืนนั้นอยู่นะ”

“...” อีวอนหน้าบึ้ง เธอกัดฟันไม่กล้าพูดอะไร

ความมั่นใจในตัวเองของเธอหายไปหมด

คาเลนสูญเสียกิริยาอันสง่างามของเธออย่างสิ้นเชิง เธอชี้ไปที่พนักงานเสิร์ฟอย่างโมโห “แล้วไง ถ้าฉันไม่มีบัตรเชิญ? ฉันรู้จักเจ้าภาพของงานเลี้ยงนี้! แกรู้หรือเปล่าว่าลูกชายของฉันคือใคร? กล้าดียังไงมาไล่ฉันออกไปจากงานนี้?! แก...”

“โอ้ คุณแม่สามีของฉันอยู่ที่นี่ด้วย ฉันกำลังสงสัยเลย ว่าใครกำลังก่อปัญหาในงานเลี้ยงอาหารค่ำเพื่อการกุศลของพ่อแม่ฉัน” เมเดลีนพูดออกมา ขณะที่เดินไปพร้อมรอยยิ้มเล็ก ๆ บนใบหน้าของเธอ

คาเลนรู้ว่าเมเดลีนทำเหมือนว่ากำลังพยายามช่วยพาเธอออกจากความยุ่งเหยิงนี้ แต่จริง ๆ แล้วหล่อนกำลังเยาะเย้ยเธอต่างหาก

แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่สนใจเรื่องนี้อีกต่อไป เธอเพียงต้องการรักษาภาพลักษณ์ของตัวเธอเองไว้

“แกได้ยินไหม? นี่คืองานเลี้ยงอาหารค่ำของฝั่งลูกสะใภ้ฉัน! ฉันสามารถเข้าออกได้ตามต้องการ แกคิดว่าฉันต้องการคำเชิญหรือยังไง?” คาเลนจ้องไปที่บริกรอย่างเย่อหยิ่ง

“นี่ไม่ใช่สถานที่ที่ใคร ๆ ก็เข้ามาได้ แต่เพื่อเห็นแก่ลูกสาวที่รักของฉัน คุณอยู่ที่นี่ก็ได้”

เอโลอิสและฌอนค่อย ๆ เดินผ่านไป พวกเขารังเกียจคาเลนอย่างเห็นได้ชัด คาเลนสังเกตว่าบรรดาคนที่อยู่ในงานนี้กำลังพูดนินทาเกี่ยวกับเธอ นอกจากนี้บรรดาสตรีผู้มั่งคั่งที่เคยออกไปเที่ยวและดื่มชายามบ่ายกับเธอก็หัวเราะเยาะเธอเช่นกัน คาเลนรู้สึกว่าใบหน้าของเธอร้อนระอุ ในตอนนั้นเธอรู้สึกเหมือนเป็นตัวตลก ท่าทางที่ดูสง่างามและเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของเธอถูกทำลายไปหมด

เมเดลีนยิ้มเยาะ เมื่อเธอเห็นอีวอนและคาเลนเข้าสู่สถานการณ์ที่น่าอับอายทีละคน

จากนั้นชายชราที่แต่งตัวหรูหราก็เดินผ่านฝูงชนเข้ามา เขามองเมเดลีนด้วยความชื่นชมและยิ้มให้