เมเดลีนคุกเข่าลงหยิบของที่ตกลงมาบนพื้น เธอเร็วกว่าเฟลิเป้มาก
“ทำไมสิ่งนี้ถึงอยู่ที่คุณ?” เมเดลีนขมวดคิ้วขณะที่ดวงตาเปล่งประกายด้วยความสงสัยและความประหลาดใจ
เฟลิเป้เอื้อมมือไปหยิบเปลือกหอยสีสันสดใสจากเมเดลีนและถือไว้ในมืออย่างใจเย็น "เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วที่ชายหาดเอพริลฮิลล์ มีเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งมอบเปลือกหอยสีสันสดใสนี้ให้เป็นของขวัญแก่ผมเป็นการส่วนตัว เธอยังบอกว่าเธอหวังว่าผมจะมีความสุข และอยากจะอยู่กับผมตลอดไป”
เฟลิเป้พูดขณะมองไปที่ดวงตาของเมเดลีน เผยให้เห็นนัยน์ตาคู่หนึ่งของเขาซึ่งให้ความรู้สึกเงียบเหงาและเศร้าโศก
“แต่ถึงยังไงหลังจากผ่านไปสิบกว่าปี ผู้หญิงคนนั้นก็ตกหลุมรักผู้ชายอีกคนหนึ่ง”
“คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร?” เมเดลีนเบิกตากว้างหลังจากได้ยินความคิดของเฟลิเป้
เธอมองใบหน้าที่หล่อเหลาของเฟลิเป้ต่อหน้าเธออย่างประหลาดใจ ความทรงจำที่เมเรดิธพูดกับเธอตอนที่อยู่ในคุกวูบเข้ามาในความคิดของเธอ
“เป็นไปไม่ได้ นั่นมันเป็นไปไม่ได้” เมเดลีนยังคงปฏิเสธอย่างสุดกำลังและบังคับตัวเองไม่ให้นึกถึงคำพูดเหล่านั้น เธอไม่ยอมให้ตัวเองได้รับอิทธิพลจากเมเรดิธ
เฟลิเป้ทิ้งร่มไว้ข้าง ๆ แล้วเดินไปหาเมเรดิธที่กำลังบ่นพึมพำ “เมเดลีน”
“อย่าเข้ามาใกล้ฉัน” เมเดลีนห้ามไม่ให้เขาเข้ามาใกล้เธอ จู่ ๆ ดวงตาของเธอก็ดูคมกริบขึ้นมา
“ฉันสูญเสียความทรงจำไปจริง ๆ แต่เกี่ยวกับเหตุการณ์ในตอนนั้นฉันจำได้ดี คุณไม่ใช่ผู้ชายคนนั้น เขาคือเจเรมี่!”
เฟลิเป้ก้มมองลงต่ำเมื่อต้องเผชิญกับความสงสัยของเมเดลีน แต่เขาไม่ได้โต้แย้ง เขายิ้มอย่างขมขื่นแล้วเริ่มอธิบายด้วยความอดทน
“เมื่อ 18 ปีที่แล้ว เจเรมี่กับผมเดินตามผู้อาวุโสวิทแมนไปที่ชายหาดเอพริล ฮิลล์ สำหรับพวกเขาแล้ว ทริปนี้เป็นทริปที่มีความสุขจริง ๆ แต่สำหรับผม ราวกับว่าโลกทั้งใบกลายเป็นสีดำต่อหน้าฉัน
“พ่อแม่ของผมเสียชีวิตในอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่วางแผนไว้อย่างดี ในวันหนึ่งผมก็กลายเป็นเด็กกำพร้า
“วันนั้นผมนั่งที่ชายหาด มองดูมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ ผมคิดว่าจะกระโดดลงทะเล คิดที่จะจบชีวิตอันน่าสยดสยองของผมลง ผมวางแผนที่จะไปอยู่กับพ่อแม่ที่อีกฟากหนึ่งของโลก แต่ในขณะนั้นเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง เดินมาหาผมและมอบเปลือกหอยที่มีสีสันนี้ให้ผม เธอยังบอกผมว่า 'เฮ้ ฉันหวังว่าคุณจะมีความสุขเสมอนะ'
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...