บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 590
“หยุด... หยุดพูด ฉันปวดหัว! เจเรมี่ เจเรมี่…”
“ลินนี่!”
เจเรมี่ที่เพิ่งกลับจากเรือนจำมาถึงทางเข้าบ้านพักและเห็นฉากทั้งหมด
เมเดลีนร้องเรียกชื่อของเขาอย่างสิ้นหวัง ขณะที่เฟลิเป้คว้ามือของเมเดลีนไว้
เขาจอดรถอย่างรวดเร็ว วิ่งฝ่าสายฝนด้วยการก้าวยาว ๆ และโอบกอดเมเดลีนที่ยังคงพึมพำอยู่ในอ้อมแขนของเขา
“ผมอยู่นี่ ลินนี่ ไม่ต้องกลัวนะ” เขากอดเมเดลีนในอ้อมแขนของเขา รู้สึกราวกับว่าหัวใจเขาถูกทิ่มแทงเมื่อเห็นท่าทีทุกข์ทรมานของเธอ
ความโกรธพุ่งทะลุผ่านเขาขณะที่เขาหันไปหาเฟลิเป้ด้วยแววตาชั่วร้าย คำพูดเย็นชาถูกพ่นออกมาจากริมฝีปากบางของเขา “ไปซะ หยุดก่อกวนภรรยาของฉัน นายควรหายตัวไปซะเดี๋ยวนี้เลย”
เฟลิเป้ไม่ได้โกรธและเพียงปล่อยรอยยิ้มออกมาเท่านั้น ดวงตาเย็นชาของเขาขยับจากการมองใบหน้าที่ซีดเซียวของเมเดลีนไปยังดวงตาที่เดือดพล่านของเจเรมี่
เขาไม่พูดอะไรและเผยรอยยิ้ม
เจเรมี่ดึงสายตาของเขากลับมาหลังจากที่เฟลิเป้จากไป จากนั้นเขาก็ยิ้มปลอบเพื่อให้ความรู้สึกปลอดภัยแก่เมเดลีน
“ไม่ต้องกลัวนะ ลินนี่ ผมอยู่นี่ ผมจะปกป้องคุณเอง” เขามอบความอบอุ่นให้หล่อน แต่หัวใจของเขากลับเต้นผิดจังหวะอยู่
คิ้วของเมเดลีนขมวดแคบลง ดวงตาของเธอปิดแน่น แต่จิตใจของเธอสว่างวาบไปด้วยความทรงจำในเหตุการณ์ต่าง ๆ หลังจากที่เธอสูญเสียมันไป เศษเสี้ยวของความทรงจำที่ว่าเธอเคยถูกทอดทิ้ง...
เมเดลีนค่อย ๆ ฟื้นคืนสติกลับมาได้ก็เมื่อเวลากลางคืนแล้ว
เธอจำไม่ได้ว่าเธอหมดสติไปเมื่อไร เมื่อเธอตื่นขึ้นมาเธอก็รู้สึกว่ามือขวาของเธอถูกจับไว้แน่น เธอหมุนตัวไปรอบ ๆ รับรู้ว่าเจเรมี่กำลังปกป้องเธอที่ข้างเตียง
ทั้งสองมือของเขาจับมือเธอไว้ ตัดสินจากภาพที่เห็น ดูเหมือนเขาจะไม่เคยปล่อยมือจากไปเลย เพราะเมเดลีนสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นพร้อมกับความชื้นในมือของเธอ
“ได้สิ ผมจะพาคุณเข้านอน” เจเรมี่ยิ้มอย่างรู้สึกมั่นใจ จากนั้นเขาก็ห่มผ้าให้เมเดลีน
เจเรมี่อยู่กับเมเดลีนจนเธอหลับสนิท จากนั้นจึงหันมองออกไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืนอันเงียบสงบนอกหน้าต่าง แล้วสายตาของเขาก็ค่อย ๆ หดหู่ลง…
ที่คฤหาสน์ในเขตชานเมือง
เฟลิเป้กำลังดื่มชาขณะอ่านไดอารี่ของเมเดลีน รอยยิ้มเยาะปรากฏขึ้นที่มุมริมฝีปากของเขา
ทันใดนั้น ก็มีเสียงดังมาจากชั้นล่าง
รอยยิ้มของเขาจางลงเมื่อเงาสูงตระหง่านเดินผ่านจากทางเดินไปยังระเบียง
ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีละอองฝนโปรยปราย เขาเห็นร่างที่แผ่รัศมีอาฆาตออกมา ร่างนั้นกำลังรีบเร่งเข้าไปในคฤหาสน์
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...