เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 599

‘พวกเราทั้งสองต่างคนต่างเดินไปในเส้นทางของตนเอง’

เป็นประโยคที่เรียบง่ายราวกับเป็นหอกน้ำแข็งที่เสียดแทงเข้าไปในหัวใจของเจเรมี่

เขาหวนรำลึกถึงวันแห่งโชคชะตาเมื่อสามปีก่อน

เธอสูญเสียการมองเห็นไปและมาที่งานแต่งงานของเขากับเมเรดิธ

ณ ตอนนั้น เธอป่วยหนักเจียนตาย

กระนั้น เธอยังรวบรวมกำลังทุกเฮือกที่เหลืออยู่ เพื่อที่จะพยุงตัวเองขึ้นมาและพูดกับเขาอย่างหนักแน่น “เจเรมี่ ขอบคุณที่เข้ามาในชีวิตของฉันนะ ขอบคุณทุกช่วงเวลาอันแสนวิเศษที่ผ่านมาที่คุณมอบให้ฉันนะ แต่ว่าฉันกลับต้องคืนทุกสิ่งทุกอย่างให้กับคุณ รวมถึงเถ้ากระดูกของฉันเองด้วย นับจากวันนี้เป็นต้นไป พวกเราทั้งสองไม่ติดค้างอะไรต่อกันอีก ถ้าชาติหน้ามีจริง ฉันขอไม่เจอกับคุณอีกเลย...”

และในตอนนี้ เธอได้พูดประโยคนั้นซ้ำออกมาอีกรอบ

เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดที่อยู่ภายในหัวใจ เจเรมี่มองใบหน้าอันสวยงามของเมเดลีน แต่ไม่สามารถพูดคำใดออกไป

‘ลินนี่ ความทรงจำของคุณฟื้นกลับมาแล้ว ใช่ไหม?

‘ท้ายที่สุด คุณก็ตัดสินใจทิ้งผมไป ถูกต้องไหม?

‘ความทรงจำที่แสนหอมหวานที่คุณมอบให้ผมในช่วงสั้น ๆ ที่ผ่านมา ได้ระเหยกลายเป็นไอบนอากาศที่เบาบางไปตลอดกาลแล้วสินะ’

หลังจากที่เมเดลีนลงมาจากเวที เอโลอิสและฌอนก็พุ่งตัวไปยังหลังเวทีเพื่อพบลูกสาวในทันที

ทั้งคู่รั้งตัวเธอไว้ “เอวลีน ที่ลูกพูดบนเวทีเมื่อกี้นี้… ลูก… ลูกจำทุกอย่างในอดีตได้หมดแล้วเหรอ?”

เมเดลีนยิ้ม “ดูจากการที่พ่อแม่ถามกับหนูแบบนั้น มันหมายความว่าก่อนที่จะเสียความทรงจำ หนูเกลียดเจเรมี่มากจริง ๆ หนูพูดถูกไหมคะ?”

“คือว่า…” เอโลอิสและฌอนไม่ได้เอ่ยคำใดอีก ทำได้เพียงถอนหายใจ “ความจริงแล้ว เขาทำให้ลูกต้องทนทุกข์ทรมานในอดีต แต่เขาก็เสียใจมาก นับตั้งแต่วันที่ลูกเจอกับเหตุการณ์ในวันนั้นเมื่อสามปีก่อน”

“เสียใจ เหรอคะ?” เมเดลีนหัวเราะ “หนูไม่ได้ต้องการให้เขารู้สึกผิดค่ะ อีกอย่าง เขาไม่ได้เป็นอะไรสำหรับหนูอีกต่อไปแล้ว”

หลังจากพูดจบ เจเรมี่ก็ปรากฏตัวตรงหน้าเธอ

เจเรมี่ยังคงเป็นชายหนุ่มรูปงาม เว้นเสียแต่ว่าสายตาของเขาในตอนนี้กลับมีความเศร้าหมองก่อตัวอยู่ภายใน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ