บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 606

“ขอบคุณ”

เมเดลีนชะงักเล็กน้อยตอนที่ได้ยินคำขอบคุณ จากนั้นเธอจึงเดินออกไป

สายตาของเจเรมี่ที่มองเมเดลีนเดินออกจากห้องไปช่างอ่อนละมุน เขารับประทานก๋วยเตี๋ยวด้วยความเบิกบานหัวใจ

พวกเขาทั้งสองไม่ได้มีอะไรตกถึงท้องเลยทั้งวัน

ในตอนนี้เขารู้สึกมีความสุขเป็นที่สุด ที่ได้รับประทานก๋วยเตี๋ยวที่เธอทำให้ชามนี้

เอโลอิสและฌอนกังวลจวนจะเป็นบ้า ตอนที่รู้ว่าเมเดลีนขึ้นรถไปกับเจเรมี่ มีคนเห็นเมเดลีนครั้งสุดท้ายคือตรงหน้าทางเข้าโรงเรียนอนุบาล

พวกเขาไม่สามารถติดต่อทั้งเจเรมี่หรือเมเดลีนได้เลย และไม่รู้เหมือนกันว่าเจเรมี่พาเมเดลีนไปไว้ที่ไหน

แจ็คสันนั่งเล่นบนโซฟาอย่างเชื่อฟัง เขามองไปที่ตากับยายของตัวเองด้วยความสับสนงงงวยและถามด้วยสายตาอันไร้เดียงสา “คุณตาครับ คุณยายครับ พ่อบอกว่าจะพาผมไปเล่นในสนามเด็กเล่นกับแม่นี่ครับ แล้วพ่อกับแม่ไปไหน?”

เอโลอิสรีบเข้าไปโอ๋หลานรักด้วยรอยยิ้ม “แจ็ค พ่อกับแม่ของหลานคงมีงานต้องทำต่อน่ะ เดี๋ยวอีกสองวันพวกเขาก็กลับมาแล้ว ตอนนี้ก็ดึกแล้วนะ ดังนั้นเราไปเตรียมตัวเข้านอนกันเลยดีไหม?”

แจ็คสันพยักหน้าตอบรับอย่างว่าง่าย “คุณยายครับ คุณยายร้องเพลงกล่อมได้ไหมครับ? แม่ร้องเพลงกล่อมแจ็คนอนทุกวันเลย เสียงของแม่เพราะมาก”

เอโลอิสรู้สึกราวกับว่ามีแรงบีบที่หัวใจ และมันกำลังจะทำให้เธอแหลกสลาย เธอเดินจูงมือน้อย ๆ ของแจ็คสันขึ้นชั้นบน “เดี๋ยวยายจะร้องเพลงกล่อมหลานเองนะ แต่ว่ายายเสียงไม่ดีเท่าแม่หลานหรอกนะ

“คุณยายรักแจ็คเท่า ๆ กับที่แม่รักแจ็คเลย คุณยายก็ต้องร้องเพลงเพราะเหมือนกันแน่ ๆ” แจ็คสันพูดออกมาอย่างชื่นชม ดวงตาของเขานั้นจริงใจและมั่นใจ

เอโลอิสปาดน้ำตาและพูดอย่างอ่อนโยน “ยายไม่ได้ดีเท่ากับแม่ของหลานหรอกนะ ยายทำสิ่งผิดพลาดไว้ก็เยอะ ตัวยายเองเทียบอะไรกับแม่ของหลานไม่ได้เลย…”

เธอเอื้อนเอ่ยออกไปอย่างแผ่วเบาจนแจ็คสันไม่ได้ยินสิ่งใด

ที่ชั้นล่าง

ฌอนมองไปที่ภาพจากกล้องวงจรปิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาถอนหายใจและพูดกับเฟลิเป้ที่นั่งอยู่บนโซฟา “คุณวิทแมน ฉันไม่คิดว่าเจเรมี่จะทำร้ายเมเดลีนหรอกนะ”

“เขาทำแน่” เฟลิเป้พูดด้วยน้ำเสียงสงบนิ่ง “เมเรดิธ คู่ชีวิตของเจเรมี่ตายไปแล้ว เหตุผลเดียวที่เขาพาตัวลินนี่ไปก็เพื่อ แก้แค้นให้เมเรดิธเท่านั้น”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ