เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 607

เขารู้สึกผิดหวังและค่อย ๆ เข้าไปหาเธอ

แสงสีทองที่สาดส่องของพระอาทิตย์ยามเช้าช่างเป็นสีสันที่ตัดกับน้ำทะเลสีฟ้าครามโดยสิ้นเชิง และมันยังช่วยขับเน้นรัศมีอันละเอียดลออของเขาได้เป็นอย่างดี

เมเดลีนเท้าเปล่าและกำลังนั่งอยู่ริมชายหาด

เธอถือบางอย่างอยู่ในมือ เมื่อมองลงไปที่ของสิ่งนั้นรอยยิ้มก็ปรากฏอยู่บนใบหน้าเธอ

ทันทีที่เธอได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้ รอยยิ้มอันแสนหวานจับใจก็มลายหายไปทันตาเมื่อเห็นหน้าเจเรมี่

“ลินนี่”

เมเดลีนไม่สนใจเขา เธอลุกขึ้นและตั้งใจจะเดินหนี

เจเรมี่รู้สึกเคว้งคว้างขึ้นมา เขาทำได้เพียงเดินตามหลังเธอเงียบ ๆ

ร่างกายของเธออยู่ใกล้กับเขาเพื่อเอื้อมมือ แต่ความรู้สึกกลับไกลออกไป

“อีกครึ่งชั่วโมง จะมีเรือมารับนะ คุณออกไปตอนนั้นได้เลย”

เสียงของเจเรมี่ดังมาจากทางด้านหลังของเธอ จากนั้นเธอตอบกลับอย่างแผ่วเบา “รู้แล้ว ฉันเดินออกไปดูมาเรียบร้อย”

เจเรมี่รู้ดีแก่ใจว่าเขาไม่สามารถรั้งตัวเมเดลีนให้อยู่ต่อกับเขาได้ ดังนั้นเขาจึงหัวเราะออกมาอย่างขมขื่น “คุณกำลังจะไปที่เมืองเอฟกับเฟลิเป้ ใช่ไหม?”

“ไม่ใช่ธุระอะไรของนาย”

เมเดลีนหยุดเดินและหันหน้ามาหาเขา เธอเห็นเจเรมี่กำลังมองหน้าเธอพร้อมกับส่งยิ้มที่อ่อนหวานมาให้

“เจเรมี่ นายรู้ไหมว่าสิ่งที่คนรักกันเขาทำให้กันจริง ๆ คืออะไร? ถ้านายรักฉันจริง นายคงไม่ทำเรื่องแบบนั้นกับฉันเลย นี่นายไม่ได้รักฉันเลย”

เธอปฏิเสธความคิดที่ว่าเขายังมีเยื่อใยกับเธออยู่

แม้ว่าสิ่งที่เธอพูดจะทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดลึก ๆ อยู่ภายใน แต่เขายังคงเผยรอยยิ้มบางเบาบนใบหน้า

เขาไม่โต้เถียง หรือแม้แต่พยายามจะอธิบายอะไรอีก

‘ฉันรักเธอนะ และมันไม่สำคัญว่าเธอจะคิดเหมือนกันรึเปล่า’

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ