เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 608

‘ผมไม่คู่ควรกับคุณอีกแล้ว ลาก่อนลินนี่สุดที่รัก ความรักเพียงหนึ่งเดียวของผม’

เจเรมี่มองไปยังเมเดลีนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะหันหลังกลับไปอย่างเงียบเชียบ

น้ำตาพรั่งพรูออกมาจากส่วนลึก และไหลนองอาบสองแก้มของเขา

เขารู้ดีว่าทั้งหมดเขาเป็นคนทำมันเอง จะโทษใครที่ไหนก็ไม่ได้ นอกจากตัวเขาเอง

‘หัวใจเจ็บปวดเหลือเกิน รู้สึกเหมือนหายใจต่อไปไม่ได้เลย’

ในขณะที่เรือใกล้เข้ามา คลื่นลมทะเลก็แรงขึ้นถนัดตา

ลมพัดแรงจนทำให้ผมของเมเดลีนยุ่งเหยิง เธอพยายามจัดเก็บผมให้เรียบร้อยและเหลือบมองเจเรมี่ซึ่งกำลังเดินจากไป

หัวใจของเมเดลีนเหมือนถูกหอกแหลมทิ่งแทงตรงกลางใจเมื่อเธอเห็นเขา

ด้วยความมึนงง มีบางอย่างหลุดออกจากมือของเมเดลีน

เธอก้มลงไปเก็บ แต่โชคร้าย เธอสะดุดและเสียการทรงตัว

อ๊า!

เจเรมี่ที่อยู่ไม่ไกลมากนักได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากเมเดลีน จากนั้นเขาได้ยินเสียงเหมือนใครบางคนกำลังจมน้ำ

หัวใจของเขาเต้นไม่ส่ำ เมื่อหันหลังกลับไปดู เขาไม่พบร่างของเมเดลีนที่ยืนอยู่ และเห็นเพียงน้ำกระเพื่อมตรงชายฝั่ง

“ลินนี่” เขาเรียกชื่อเธออย่างแผ่วเบา และวินาทีต่อมา เขาก็วิ่งไปที่ชายฝั่งอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

“ลินนี่!”

เขาตะโกนเรียกชื่อของเมเดลีนและกระโจนลงไปในทะเล

ทันทีที่เห็นจากบนเรือว่าเกิดอะไรขึ้น เฟลิเป้รู้สึกกังวลมากว่าเมเดลีนจะได้รับบาดเจ็บ ถึงกระนั้น ที่ที่เขาอยู่นั้นไกลจากที่ที่เมเดลีนจมน้ำอยู่มาก และด้วยระยะทางขนาดนี้ เขาไม่สามารถจะว่ายน้ำไปถึงได้

ตอนที่ตกทะเลลงไป เมเดลีนกลืนน้ำทะเลเข้าไปหลายอึก

เธอว่ายน้ำไม่เป็นและพยายามตะเกียดตะกายให้ลอยตัวอยู่ได้

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ