บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 608
‘ผมไม่คู่ควรกับคุณอีกแล้ว ลาก่อนลินนี่สุดที่รัก ความรักเพียงหนึ่งเดียวของผม’
เจเรมี่มองไปยังเมเดลีนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะหันหลังกลับไปอย่างเงียบเชียบ
น้ำตาพรั่งพรูออกมาจากส่วนลึก และไหลนองอาบสองแก้มของเขา
เขารู้ดีว่าทั้งหมดเขาเป็นคนทำมันเอง จะโทษใครที่ไหนก็ไม่ได้ นอกจากตัวเขาเอง
‘หัวใจเจ็บปวดเหลือเกิน รู้สึกเหมือนหายใจต่อไปไม่ได้เลย’
ในขณะที่เรือใกล้เข้ามา คลื่นลมทะเลก็แรงขึ้นถนัดตา
ลมพัดแรงจนทำให้ผมของเมเดลีนยุ่งเหยิง เธอพยายามจัดเก็บผมให้เรียบร้อยและเหลือบมองเจเรมี่ซึ่งกำลังเดินจากไป
หัวใจของเมเดลีนเหมือนถูกหอกแหลมทิ่งแทงตรงกลางใจเมื่อเธอเห็นเขา
ด้วยความมึนงง มีบางอย่างหลุดออกจากมือของเมเดลีน
เธอก้มลงไปเก็บ แต่โชคร้าย เธอสะดุดและเสียการทรงตัว
อ๊า!
เจเรมี่ที่อยู่ไม่ไกลมากนักได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากเมเดลีน จากนั้นเขาได้ยินเสียงเหมือนใครบางคนกำลังจมน้ำ
หัวใจของเขาเต้นไม่ส่ำ เมื่อหันหลังกลับไปดู เขาไม่พบร่างของเมเดลีนที่ยืนอยู่ และเห็นเพียงน้ำกระเพื่อมตรงชายฝั่ง
“ลินนี่” เขาเรียกชื่อเธออย่างแผ่วเบา และวินาทีต่อมา เขาก็วิ่งไปที่ชายฝั่งอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ลินนี่!”
เขาตะโกนเรียกชื่อของเมเดลีนและกระโจนลงไปในทะเล
ทันทีที่เห็นจากบนเรือว่าเกิดอะไรขึ้น เฟลิเป้รู้สึกกังวลมากว่าเมเดลีนจะได้รับบาดเจ็บ ถึงกระนั้น ที่ที่เขาอยู่นั้นไกลจากที่ที่เมเดลีนจมน้ำอยู่มาก และด้วยระยะทางขนาดนี้ เขาไม่สามารถจะว่ายน้ำไปถึงได้
ตอนที่ตกทะเลลงไป เมเดลีนกลืนน้ำทะเลเข้าไปหลายอึก
เธอว่ายน้ำไม่เป็นและพยายามตะเกียดตะกายให้ลอยตัวอยู่ได้
“ลินนี่ ลืมตาสิ ลินนี่! ได้โปรด อย่าเป็นอะไรไปนะ ลินนี่ คุณจะทิ้งผมไปแบบนี้ไม่ได้นะ ลินนี่…”
เขาอ้อนวอนซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้เธอฟื้นขึ้นมา และยังทำการผายปอดและปั๊มหัวใจไปเรื่อย ๆ บาดแผลก่อนหน้านี้ของเขาฉีกออก และเลือดก็ไหลย้อมเสื้อเขาเป็นสีแดงสด
สำหรับเจเรมี่ เวลาสิบกว่าวินาทีนานราวกับเป็นสิบปีเห็นจะได้
สภาพของเมเดลีนในตอนนี้ทำให้เขาแทบเสียสติ
ตอนที่ก้มลงจะผายปอดให้เธออีกครั้ง เขาสัมผัสได้ว่าริมฝีปากของเธอเย็นเฉียบ
“ลินนี่ ได้โปรดฟื้นขึ้นมาเถอะ!”
น้ำตาไหลนองทั้งสองตา
เมื่อเห็นว่าเมเดลีนไม่ตอบสนองใด ๆ เขาผายปอดไปร้องไห้ฟูมฟายไปราวกับเด็กเล็ก ๆ
“ลินนี่ อย่าทรมานผมแบบนี้เลย ผมรู้ว่าผมผิดเอง ผมรู้ว่าผมดูแลคุณไม่ดี อย่าทำร้ายกันด้วยวิธีแบบนี้เลย ลินนี่ ผมรักคุณ รักคุณมากจริง ๆ นะ ช่วยตื่นขึ้นมาฟังได้ไหม? ตื่นขึ้นมาดูสิ ว่าผมเสียใจมากแค่ไหน ลินนี่!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...