บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 609

ความรู้สึกของเจเรมี่แตกสลายและพังทลายไม่เหลือชิ้นดี

เขาก้มหน้าอย่างสิ้นหวังและกดมือลงบนหน้าผากที่อ่อนนุ่มของเมเดลีน

มือที่สั่นเทาของเขาสัมผัสลงบนแก้มอันอ่อนนุ่มและอบอุ่นของเธอย่างแผ่วเบา เขาไม่สามารถกลั้นน้ำตาที่ร้อนผ่าวไว้ได้ จึงทำได้เพียงแค่ปล่อยให้มันไหลรินออกมา

“ทำไมคุณถึงทรมานผมหนักหนาขนาดนี้? ทำไมผมถึงได้ทำอะไรโง่ ๆ ลงไปตอนที่คุณยังรักผมมากขนาดนั้นนะ? ลินนี่ ได้โปรด อย่าทิ้งผมไปเลยนะ ได้โปรด…”

เจเรมี่โอบกอดใบหน้าอันซีดเซียวของเมเดลีน หัวใจของเขาแตกละเอียดพร้อมด้วยหยดน้ำตาที่ไหลริน ขณะที่ความเจ็บปวดราวกับถูกตัดกระดูกแทรกซึมเข้าไปทั่วร่างกายของเขา

“ลินนี่ ถ้าคุณต้องการจะไปอีกโลกหนึ่งจริง ๆ ให้ผมตามไปด้วยนะ”

ปลายนิ้วสัมผัสบนไปหน้าของเธอในขณะที่ดวงตาของเขามืดบอดไป

“ไม่ว่าจะเป็นที่ไหน ผมจะไปกับคุณด้วย”

รอยยิ้มปรากฏออกมา ริมฝีปากบางของเขาจูบลงไปที่ริมฝีปากของเมเดลีนอย่างบรรจง

ณ ตอนนั้น เมเดลีนสำลักน้ำออกมา

หัวใจที่เกือบจะหยุดเต้นของเจเรมี่กลับมาสูบฉีดเลือดได้อีกครั้ง

“ลินนี่?”

เขารู้สึกดีใจมากเสียจนทำให้มองไปยังเมเดลีนที่หัวใจของเธอกลับมาเต้นอีกครั้งอย่างไม่วางตา

“ลินนี่ คุณฟื้นแล้วเหรอ?”

แค่ก แค่ก แค่ก!

เมเดลีนสำลักน้ำออกมาเรื่อย ๆ เธอสำลักน้ำทะเลอึกใหญ่ออกมาจากปาก

“ลินนี่ นั่นแหละดี” เจเรมี่โอบกอดเธออย่างมีความสุข ปล่อยให้เธอเอียงตัวพิงแขนของเขา

“ลินนี่ คุณฟื้นแล้วใช่ไหม? นี่ผมเอง เจเรมี่”

เขาจ้องมองเธอและเห็นว่าคิ้วคู่งามของเธอผูกกันเป็นปม ขนตาที่ถูกน้ำทะเลชะโลมขยับสองครั้งราวกับว่าเธอพยายามจะลืมตาตื่น

เจเรมี่โอบเอวของเมเดลีนเอาไว้ คิดว่าจะอุ้มเธอขึ้นหลังและพาไปพักในบ้านต่างอากาศ แต่เมื่อหันหลังกลับไป เขาก็เห็นเฟลิเป้ยืนอยู่ตรงหน้า

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ