บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 614

เขาเดินเข้าไปในวอร์ดเพื่อไปอยู่เป็นเพื่อนกับผู้อาวุโสเงียบ ๆ

เขามองท้องฟ้ายามค่ำคืนอันมืดดำผ่านทางหน้าต่าง เฉกเช่นเดียวกันกับหัวใจของเขาที่เศร้าหมองและหมดแล้วซึ่งแสงสว่าง

ชีวิตของเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปหนอ เพราะทั้งลูกชายและผู้หญิงอันเป็นที่รัก ต้องไปอยู่กับชายอื่นแล้วในวันพรุ่งนี้?

เขาหมดสิ้นแล้วซึ่งหนทางจะรั้งเธอ เพราะเขาได้ปฏิญาณกับตนเองแล้วว่าจะไม่บังคับขืนใจเธออีก

ถ้าการที่ปล่อยเธอไปทำให้เธอได้พบกับความสุขที่แท้จริง เขาก็จะทำ

ในตอนนี้ หลากหลายอารมณ์ปนเปกันอยู่ภายในตัวเขาเมื่อคิดได้ว่าเมเดลีนกำลังจะตกไปเป็นของคนอย่างเฟลิเป้

“เมด…”

ในความเงียบสงัด เจเรมี่ได้ยินเสียงอันแหบแห้งครางออกมา

เขาเงยหน้าขึ้นมองและดีใจเป็นอย่างมากที่เห็นว่าคุณปู่ของเขากลับมาพูดได้อีกครั้งหนึ่ง!

“เมด เมด…”

“คุณปู่ครับ” เจเรมี่พลันพุ่งตัวไปจับมืออันเย็นเฉียบของผู้อาวุโสเอาไว้ “พูดได้แล้วเหรอครับ คุณปู่?”

ผู้อาวุโสวิทแมนชายตามองเจเรมี่ในขณะที่มืออันสั่นเทากำมือของเจเรมี่ไว้แน่น “เมด เมด…” เขาเอ่ยซ้ำ ๆ อยู่อย่างนั้น

หลังจากงุนงงไปชั่วครู่ เจเรมี่ก็เข้าใจในทันที “เมเดลีน เหรอครับ?”

หัวใจรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาอีกครั้งเมื่อชื่อของเธอหลุดออกมาจากปากของเขา

ผู้อาวุโสวิทแมนตอบโต้พลางกระพริบตาอย่างช้า ๆ “เมด…”

ดวงตาของเจเรมี่ร้อนผ่าวขึ้นมาในขณะที่กุมมือของคุณปู่ไว้แน่นเพื่อมอบความอบอุ่นให้กับเขา “ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ คุณปู่ เมเดลีนตัดสินใจดีแล้ว หลังจากนี้เธอจะได้ไปมีชีวิตที่มีความสุข”

ชายชราขยับริมฝีปากอันซีดเซียวและแห้งผากด้วยความยากลำบากในขณะที่ฟังเจเรมี่รำพึงรำพัน “เมเด… ลีน”

แม้ว่าเขาพูดไม่ได้ศัพท์ แต่ชื่อ ‘เมเดลีน’ ดังกระทบหูของเจเรมี่อย่างชัดเจน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ