เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 623

เฟลิเป้จูบเธออย่างไม่ทันตั้งตัว และเธอรู้สึกตกตะลึงเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเจเรมี่ยืนอยู่ด้านหลังของพวกเขา

มีบางอย่างบอกเธอว่าเฟลิเป้จูบเธอเพื่อที่จะให้เจเรมี่เห็น แต่เธอกลับเดินเข้ารถไปโดยไม่เอ่ยอะไรสักคำ

เฟลิเป้ชำเลืองมาทางเจเรมี่ซึ่งมีท่าทีที่เย็นยะเยือกอยู่ตรงนั้นด้วยหางตา พลางกระตุกยิ้มที่มุมปากเย้ยหยัน

เขาขึ้นรถและเหยียบคันเร่งออกไป

สายตาของเมเดลีนจากที่นั่งผู้โดยสารไม่สามารถหยุดมองบุคคลที่ค่อย ๆ หดเล็กลงจากกระจกมองหลังได้

ใต้แสงจันทร์ที่ทอประกาย ความเคว้งคว้างและเจ็บปวดรวดร้าวปรากฏอยู่บนใบหน้าของชายหนุ่มไม่ชัดเจนนัก

เขาไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็อดกลั้นมันเอาไว้

เมเดลีนคิดว่าเฟลิเป้จะไปส่งเธอกลับที่คฤหาสน์ของบ้านมอนต์โกเมอรี แต่รถกลับจอดอยู่ที่วิลล่านอกเมืองแทน

เท่าที่จำได้ เธอไม่เคยมาที่นี่เวลาตอนกลางคืนมาก่อน

เฟลิเป้พาเมเดลีนมาที่ห้องของเธอ แล้วบอกให้สาวใช้นำของใช้ส่วนตัวและชุดนอนมาให้

“ดูแลนายท่านอาวุโสทั้งวันแบบนั้น ต้องทำให้คุณเหนื่อยมากแน่ ๆ ไปอาบน้ำเถอะ” เฟลิเป้เอ่ยขึ้นอย่างอ่อนโยนพลางลูบไล้เส้นผมยาวสลวยของเมเดลีน “เจเรมี่ทำอะไรคุณรึเปล่า?”

เมเดลีนส่ายหัว “ฉันไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำนะ”

“ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว” เฟลิเป้เผยรอยยิ้มบางเบา “ไปอาบน้ำเถอะ”

เขาหันหลังออกไปและปิดประตูห้องของเมเดลีน

รอยยิ้มอันอบอุ่นบนใบหน้าของเขามลายหายไปทันทีที่ประตูปิดลง

ตั้งแต่เมเดลีนฟื้นคืนสติหลังจากวันที่เธอตกน้ำทะเล และเขาแย่งเมเดลีนมาจากอ้อมแขนของเจเรมี่ เขารู้สึกถึงบางอย่างที่เปลี่ยนไปภายในใจของเมเดลีน

เขาไม่รู้ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นระหว่างสองคนนั้นบนเกาะตลอดสองวันที่หายไปด้วยหรือเปล่า แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้ท่าทีที่เมเดลีนมีต่อเจเรมี่จะแตกต่างออกไป

ในค่ำคืนอันเงียบสงบ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ