เมื่อวางโทรศัพท์ลง เธอจึงเดินไปเปิดประตู
สายตาของเธอผสานเข้ากับร่างอันสวยงามของเฟลิเป้ที่ยืนอยู่ตรงหน้า
ชายหนุ่มยืนอยู่ในชุดคลุมนอนสีขาวซึ่งใส่อย่างหลวม ๆ กระดูกไหปลาร้าที่น่าดึงดูดโผล่ขึ้นมาจากเนื้อผ้าอันเบาบางนั้นอย่างเห็นได้ชัด
แม้ว่าก่อนหน้านี้เธอไม่รู้สึกถึงความไม่สบายใจใด ๆ ตอนที่ถอดเสื้อของเจเรมี่ออก แต่ในตอนนี้เธอกลับรู้สึกอึดอัดใจอย่างบอกไม่ถูกเมื่อเห็นเฟลิเป้ในรูปลักษณ์เช่นนี้ ท่อนบนของร่างกายเจเรมี่ปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนเมื่อนึกถึงตอนที่เธอทำแผลให้เขา
“มาบอกฝันดีเหรอคะ เฟลิเป้?” เธอยิ้มพลางยับยั้งความคิดที่กำลังเตลิดของเธอ
เฟลิเป้ยิ้มและเดินเข้ามาด้านใน
เมเดลีนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปล่อยมือออกจากลูกบิดประตู ซึ่งในตอนนี้เฟลิเป้กำลังจับและปิดประตูหลังจากเข้ามา
เสียงปิดประตูเป็นเชื้อเพลิงหล่อเลี้ยงความไม่สบายใจของเมเดลีนได้เป็นอย่างดี
“มีอะไรที่อยากจะพูดกับฉันอย่างนั้นเหรอคะ เฟลิเป้?” เมเดลีนที่ยืนอยู่ตรงประตูเผยรอยยิ้มเล็ก ๆ
เฟลิเป้หันหลับไปหาเธอ มองดูท่าทีที่ระมัดระวังตัวซึ่งแฝงอยู่ในดวงตาอันแวววาวของเมเดลีน ริมฝีปากยกขึ้นในขณะที่เขาเดินตรงเข้ามาจับมือเธอเอาไว้
“วีล่า หรือผมควรจะเรียกด้วยชื่อที่คุณได้รับมาตั้งแต่เกิดดีล่ะ เอวลีน” น้ำเสียงอันอ่อนโยนของเฟลิเป้ราวกับสายลมอันแผ่วเบาในยามเย็นของฤดูร้อนกระทบเข้าหูเธอ ในขณะที่นิ้วอันเรียวยาวทัดปอยผมเข้าที่หลังหูของเธอ
“ผมให้คำมั่นสัญญากับตัวเอง นับตั้งแต่วันที่คุณเกือบจะตายบนเตียงผ่าตัดเพราะเจเรมี่และเมเรดิธ ว่าผมจะไม่ยอมให้มีอะไรมาทำร้ายคุณได้อีก”
เมเดลีนค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา เผยให้ความซาบซึ้งตรึงใจภายในนั้น
“ขอบคุณมากนะคะ เฟลิเป้ หลังจากที่คุณช่วยชีวิตฉันวันนั้น และช่วยชีวิตฉันอีกครั้งตอนที่กำลังจะจมน้ำ ฉันคงจะตายไปแล้วถ้าไม่มีคุณอยู่ข้าง ๆ”
“ผมจะไม่ยอมให้เกิดอะไรกับคุณแน่” สายตาของเฟลิเป้นุ่มลึกขึ้น “ผมสัญญากับตัวเองตั้งแต่ตอนที่พวกเราเจอกับที่ชายหาดเอพริล ฮิลล์แล้ว และฉันขอสัญญาว่าฉันจะปกป้องคุณตอนไปเช่นกัน”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น เมเดลีนเงยหน้ามองรายละเอียดต่าง ๆ บนใบหน้าของเขาด้วยสายตาที่เป็นประกาย
รูปคิ้วอันเข้ารูปที่คุ้นตาและดวงตาอันเป็นประกายเผยให้เห็นความอบอุ่นที่อยู่ภายใน แต่ในจิตใจของเธอกลับปรากฏภาพของเจเรมี่ขึ้นมาแทน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...