เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 651

เมเดลีนตามฟิลิปเป้ออกไปซื้อของด้านนอก หลังจากช้อปปิ้งไปได้หนึ่งรอบ เฟลิเป้จึงชวนเมเดลีนมานั่งดื่มกาแฟที่ร้านคาเฟ่ชื่อดังแห่งนี้

ทันทีที่เดินขึ้นมาบนระเบียงร้านด้านนอก เมเดลีนเห็นหญิงสาวคนหนึ่งเอนกายพิงแขนของชายหนุ่มคนหนึ่งอยู่ด้านหน้าไม่ไกลนัก

เธอมองพวกเขาอย่างไม่แยแสมากนัก แต่เมื่อจ้องมองดูอย่างถี่ถ้วนแล้ว เธอก็รู้ตัวว่าชายหนุ่มคนนั้นคือเจเรมี่

เจเรมี่กำลังกอดกับหญิงสาวคนหนึ่งอยู่

“เอวลีน เป็นอะไรไปเหรอ?” เมื่อเห็นว่าเมเดลีนกำลังมองไปในทิศทางนั้นอย่างว่างเปล่า เฟลิเป้จึงเอ่ยถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวล

เมเดลีนรีบหันหน้ากลับมา “ไม่มีอะไรค่ะ ฉันแค่คิดว่าร้านนี้ดูแปลกตาจัง”

เธอนั่งลงที่มุมหนึ่งของร้านโดยทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และเมื่อเหลือบมองดูอีกครั้ง เธอเห็นหญิงสาวที่เมื่อสักครู่อยู่ในอ้อมแขนเจเรมี่ ตอนนี้กำลังไปเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับเขา

เฟลิซิตี้นั่งหันหลังให้เมเดลีน ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถเห็นรูปร่างหน้าตาของหญิงสาวคนนี้ได้อย่างชัดเจน แต่แค่มองมาจากด้านหลัง เมเดลีนบอกได้เลยว่าเธอคงได้รับการอบรมเรื่องมารยาทมาค่อนข้างดี คิดว่ารูปร่างภายนอกคงไม่ต่างกัน

เมื่อพนักงานนับเมนูมาให้ เมเดลีนละสายตาออกมาจากเธอ

อีกด้านหนึ่ง เฟลิซิตี้นั่งลงและเอ่ยคำขอโทษเจเรมี่พร้อมรอยยิ้มบนใบหน้า “ฉันต้องขอโทษคุณจริง ๆ นะคะ คุณวิทแมน ฉันเพิ่งจะใส่รองเท้าคู่นี้ได้ไม่กี่ครั้งเลยยังไม่ค่อยชินน่ะค่ะ และขอบคุณมากนะคะที่คุณรับฉันไว้ทัน”

ใบหน้าที่เบื่อหน่ายของเจเรมี่เพิ่มความรู้ด้านลบด้วยความเย็นชาขึ้นไปอีก “ผมหวังว่าจะไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นซ้ำสองอีกนะครับ”

รอยยิ้มบนใบหน้าของเฟลิซิตี้หายไปในทันตา และหลังจากนั้นสองวินาที เธอให้คำตอบที่ดูเหมือนว่าจะเต็มไปด้วยความดีงามกับเขา “ไม่ต้องเป็นกังวลไปค่ะ คุณวิทแมน จะไม่มีครั้งต่อไปแน่นอนค่ะ”

เมเดลีนสั่งกาแฟเย็นมาดื่มและสายตาเธอเลี่ยงไม่ได้ที่จะมองไปยังทางที่เจเรมี่นั่งอยู่

แน่นอนว่าเฟลิเป้รับรู้ได้ แต่แสร้งทำเป็นว่าไม่เห็นอะไรเลย จากนั้นเขาหาข้ออ้างไปห้องน้ำ แล้วเขาก็ลุกออกไป

เมเดลีนและเจเรมี่นั่งหันหน้าหากันซึ่งห่างกันไม่ถึงหนึ่งเมตร แต่เมเดลีนกลับรู้สึกว่าเจเรมี่ไม่รู้สึกตัวว่าเธอนั่งอยู่ตรงนี้เลย

ขณะที่เขากำลังพูดคุยบางอย่างกับหญิงสาวตรงหน้า เมเดลีนสังเกตเห็นทันทีว่ามือข้างซ้ายของเจเรมี่ที่กำลังยกกาแฟขึ้นมาดื่มไม่มีแหวนแต่งงานอยู่

เท่านี้ก็ชัดมากพอแล้วว่าเขาถอดแหวนแต่งงานออกไป

ทันใดนั้น เมเดลีนเผยรอยยิ้มออกมา และหัวเราะให้กับความมั่นใจและความคิดอันใสซื่อของตนเอง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ