บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 652

เหลือแค่เจเรมี่ที่นั่งอยู่คนเดียว สายลมฤดูใบไม้ร่วงพัดพากลิ่นหอมที่คุ้นเคยมาแตกจมูกเขา

จากนั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น ขัดจังหวะความคิดที่กำลังไหลไปกับสายลมนั้น

เขากดรับและได้ยินเสียงอันเย็นชาของเมเดลีนดังออกมาจากปลายสาย “คุณวิทแมน ไม่ทราบว่าพรุ่งนี้ตอน 9 โมง คุณว่างพอที่จะมาพบฉันที่ที่ว่าการในเมืองได้ไหมคะ?

หลังจากที่เงียบไปชั่วครู่ เจเรมี่ตอบกลับเธอด้วยน้ำเสียงที่มั่นคง “พรุ่งนี้ ผมจะไปรอคุณที่ที่ว่าการในเมืองตอน 9 โมงตรง”

“โอเค แล้วเจอกันค่ะ” เมเดลีนวางสายหลังพูดจบ

เธอกุมโทรศัพท์ไว้แน่นและเหมือนสติล่องลอยไปชั่วขณะก่อนที่จะยิ้มให้กับเฟลิเป้ที่กำลังขับรถอยู่ “เฟลิเป้คะ พรุ่งนี้เช้าคุณช่วยไปเป็นเพื่อนฉันที่ที่ว่าการในเมืองหน่อยได้ไหมคะ ฉันไม่อยากจะให้เกิดเหตุการณ์อะไรที่ไม่คาดฝันอีก”

“ได้สิ ผมจะไปด้วย” เฟลิเป้ตอบกลับอย่างมีความสุข

เขารอวันนี้มานานแสนนาน

เขาไม่ต้องจะให้มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นอีก

ขณะที่สายลมฤดูใบไม้ผลิพัดมาเอื่อย ๆ เจเรมี่กุมโทรศัพท์ไว้ในมือและหลับตาลงอย่างไร้ชีวิตชีวา

ในที่สุด เวลานี้ก็มาถึงจนได้

‘ลินนี่ ในที่สุดพวกเราจะได้เดินไปตามทางของเราสักที’

...

วันต่อมา เจเรมี่เดินทางมาที่ทำการตั้งแต่เช้าตรู่

เขาเดินทางมาถึงก่อนเมเดลีน เพื่อไม่ให้เธอสังเกตเห็นว่าเขาตาบอด

เขาคาดหวังว่าครั้งนี้ขั้นตอนในการดำเนินการเรื่องหย่าร้างคงจะไม่ไหลลื่นเหมือนกับครั้งก่อนหน้านี้ แต่ท้ายที่สุด เมเดลีนก็มาตรงตามเวลา

เฟลิเป้เองก็มากับเมเดลีนด้วย

เจเรมี่พยายามสุดความสามารถที่จะทำตัวให้เหมือนกับคนปกติ เพื่อไม่ให้เมเดลีนสังเกตเห็น

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ