บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 652
เหลือแค่เจเรมี่ที่นั่งอยู่คนเดียว สายลมฤดูใบไม้ร่วงพัดพากลิ่นหอมที่คุ้นเคยมาแตกจมูกเขา
จากนั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น ขัดจังหวะความคิดที่กำลังไหลไปกับสายลมนั้น
เขากดรับและได้ยินเสียงอันเย็นชาของเมเดลีนดังออกมาจากปลายสาย “คุณวิทแมน ไม่ทราบว่าพรุ่งนี้ตอน 9 โมง คุณว่างพอที่จะมาพบฉันที่ที่ว่าการในเมืองได้ไหมคะ?
หลังจากที่เงียบไปชั่วครู่ เจเรมี่ตอบกลับเธอด้วยน้ำเสียงที่มั่นคง “พรุ่งนี้ ผมจะไปรอคุณที่ที่ว่าการในเมืองตอน 9 โมงตรง”
“โอเค แล้วเจอกันค่ะ” เมเดลีนวางสายหลังพูดจบ
เธอกุมโทรศัพท์ไว้แน่นและเหมือนสติล่องลอยไปชั่วขณะก่อนที่จะยิ้มให้กับเฟลิเป้ที่กำลังขับรถอยู่ “เฟลิเป้คะ พรุ่งนี้เช้าคุณช่วยไปเป็นเพื่อนฉันที่ที่ว่าการในเมืองหน่อยได้ไหมคะ ฉันไม่อยากจะให้เกิดเหตุการณ์อะไรที่ไม่คาดฝันอีก”
“ได้สิ ผมจะไปด้วย” เฟลิเป้ตอบกลับอย่างมีความสุข
เขารอวันนี้มานานแสนนาน
เขาไม่ต้องจะให้มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นอีก
ขณะที่สายลมฤดูใบไม้ผลิพัดมาเอื่อย ๆ เจเรมี่กุมโทรศัพท์ไว้ในมือและหลับตาลงอย่างไร้ชีวิตชีวา
ในที่สุด เวลานี้ก็มาถึงจนได้
‘ลินนี่ ในที่สุดพวกเราจะได้เดินไปตามทางของเราสักที’
...
วันต่อมา เจเรมี่เดินทางมาที่ทำการตั้งแต่เช้าตรู่
เขาเดินทางมาถึงก่อนเมเดลีน เพื่อไม่ให้เธอสังเกตเห็นว่าเขาตาบอด
เขาคาดหวังว่าครั้งนี้ขั้นตอนในการดำเนินการเรื่องหย่าร้างคงจะไม่ไหลลื่นเหมือนกับครั้งก่อนหน้านี้ แต่ท้ายที่สุด เมเดลีนก็มาตรงตามเวลา
เฟลิเป้เองก็มากับเมเดลีนด้วย
เจเรมี่พยายามสุดความสามารถที่จะทำตัวให้เหมือนกับคนปกติ เพื่อไม่ให้เมเดลีนสังเกตเห็น
ความมืดมิดนั้นกระชากความรู้สึกทั้งหมดของเขาลงไป เหลือทิ้งไว้เพียงแสงอันริบหรี่ในจิตใจ
‘ลินนี่ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะ
‘แต่ผู้หญิงคนเดียวที่ผมรักคือคุณนะ คนโง่’
เมื่อเดินออกมาจากที่ว่าการ เมเดลีนรู้สึกอึดอัด เธอรู้สึกผิดหวังอย่างบอกไม่ถูกแทน
เฟลิเป้เดินไปยังที่จอดรถเพื่อขับมารับเธอ เมเดลีนที่ดูเหมือนสติได้หลุดหายไปกำลังยืนอยู่ตรงสี่แยก
ทันใดนั้นมีรถคันหนึ่งขับผ่านเดินไปอย่างรวดเร็ว และรถคันนั้นน่าจะเฉี่ยวเธอถ้าเธอยืนใกล้มันอีกเพียงนิ้วเดียว
เธอจำได้ว่าเจเรมี่เคยวิ่งเข้ามาคว้าตัวเธอออกจากเหตุการณ์อันตรายแบบนี้มาก่อน แต่ตอนนี้...
เมเดลีนหันหลังกลับไปและเห็นเจเรมี่เดินออกมาจากที่ว่าการอย่างสิ้นหลัง ดวงตาของเขาดูว่างเปล่าราวกับว่าเขามองไม่เห็นขั้นบันไดตรงหน้า เขากำลังเหยียบลงไปที่อากาศอันว่างเปล่า
เมื่อเห็นเช่นนั้น หัวใจของเธอสั่นระรัวด้วยความกลัว ขณะที่เธอหมุนตัวและรีบวิ่งเข้าไปหาเขา
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...