บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 653

เมเดลีนหันหลับตามสัญชาตญาณเพื่อช่วยเหลือเจเรมี่ แต่ทันใดนั้น หญิงสาวคนหนึ่งพุ่งตัวออกจากรถวิ่งผ่านเธอไป

หญิงสาวคนนั้นวิ่งตรงไปหาเจเรมี่ได้เร็วกว่าเธอและคว้าแขนเขาไว้ทัน

เมเดลีนหยุดฝีเท้าของเธอไว้และมองไปยังแผ่นหลังของผู้หญิงคนนั้น เธอพลันนึกถึงผู้ที่นั่งดื่มกาแฟกับเจเรมี่เมื่อวานขึ้นมา

เธอยืนนิ่งราวกับว่าเข้าใจบางอย่างได้ในทันที

‘เจเรมี่ วิทแมน กลับกลายเป็นว่าการหย่าร้างครั้งนี้ช่วยนายได้มากสินะ

‘นายมีคนรักคนใหม่แล้ว

‘และฉันก็ไม่เคยเป็นคนที่อยู่ในใจนายเลยด้วย’

เฟลิเป้จอดรถตรงหน้าเมเดลีน เมื่อเดินลงมาจากรถเพื่อประตูให้เธอ เขาก็หันไปมองเจเรมี่ด้วยหางตาพลางกระตุกยิ้มที่มุมปากขึ้นอย่างลับ ๆ

การปรากฏตัวอย่างไม่ทันคาดคิดของเฟลิซิตี้ทำให้เจเรมี่ประหลาดใจอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม คำอธิบายของเฟลิซิตี้ฟังดูมีเหตุผล “ฉันมาพบลูกค้าที่ถูกสามีทำร้ายจิตใจมาเป็นเวลานาน และมีปัญหาทางจิตน่ะค่ะ ฉันเลยมาที่นี่เป็นเพื่อนเธอเพื่อดำเนินการเรื่องการหย่าร้าง ฉันไม่คิดว่าจะได้พบคุณที่นี่เลยนะคะ คุณวิทแมน”

เธอแสร้งทำเป็นงุนงง แต่ก็ถามออกไปทั้ง ๆ ที่รู้ดีอยู่แก่ใจ “คุณวิทแมน มาดำเนินเรื่องการหย่าร้างเหมือนกันเหรอคะ?”

เจเรมี่เก็บใบหย่าในมือให้พ้นสายตาเธอ “ไม่ใช่เรื่องอะไรของคุณ”

เจเรมี่เย็นชาอย่างไม่น่าเชื่อ และเฟลิซิตี้ผงะไปชั่วครู่ เธอหันไปมองเจเรมี่ที่กำลังเดินคลำทางอยู่ด้านข้างของถนน

เขาสูญเสียการมองเห็นไป แต่ประสาทสัมผัสเรื่องเส้นทางของเขายังเฉียบคม

เมื่อเห็นว่าเจเรมี่กำลังจะนั่งแท็กซี่กลับ เฟลิซิตี้จึงรีบวิ่งตามไป “คุณวิทแมนคะ ให้ฉับไปส่งคุณกลับบ้านเถอะค่ะ”

“คุณกับผมมีความสัมพันธ์เป็นเพียงคนไข้กับหมอ นอกเหนือจากนี้ พวกเราก็เป็นเพียงแค่คนแปลกหน้าต่อกัน ผมไม่จำเป็นต้องขอให้คุณไปส่งผมกลับ” เขาปฏิเสธออกมาโดยไม่สนใจความรู้สึกเธอเลย จากนั้นเขาขึ้นรถแท็กซี่และจากไป

เฟลิซิตี้คาดไม่ถึงว่าวันนี้เธอจะได้รับโอกาสที่หายากเช่นนี้ แต่เธอก็ไม่สามารถทำให้เจเรมี่เปิดใจได้เลย

เธอชวนเอวาออกมาเจอกันที่ร้านอาหารเล็ก ๆ ใกล้กับมหาวิทยาลัยเกลนเดล

เมื่อรู้ว่าในที่สุด เมเดลีนกับเจเรมี่ได้เลิกราและตัดขาดความสัมพันธ์กันอย่างเป็นทางการ เอวาก็ดื่มเบียร์ไปสองสามขวดอย่างมีความสุข

“ฮ้า! เยี่ยมจริง ๆ เลย แมดดี้! ในที่สุดเธอก็รู้ตัวสักทีนะ!” เอวายิ้มออกมาอย่างมีความสุขและพูดออกมาอย่างภาคภูมิใจ “ก่อนหน้านี้ แดนมันพนันกับฉันไว้ มันพูดว่าเธอจะต้องรักเจเรมี่มากขึ้นแน่ ๆ ถ้าความทรงจำของเธอฟื้นคืนกลับมา แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าฉันจะชนะแล้วสินะ เธอไม่มีทางที่จะกลับไปตกหลุมรักไอ้คนพรรค์นั้นอีกเป็นอันขาด!”

เมเดลีนรู้สึกกรึ่ม ๆ แต่สติยังคงชัดเจนอยู่ “แดนพูดแบบนั้นจริง ๆ เหรอ?”

เอวาพยักหน้าซ้ำ ๆ “ก็ใช่น่ะสิ แดนมันต้องพูดอะไรไร้สาระออกมาอยู่แล้วเพราะว่ามันโดนหักอกยังไงล่ะ”

“แดนอกหัก?”

เอวาซึ่งเมาได้ที่โผกอดไหล่เมเดลีนอย่างแรง “แมดดี้ ลืมไปแล้วเหรอ? แดนมันชอบเธอ สมัยเรียน มันชอบเธอมาก มันยังเคยสารภาพรักเธอตอนวันพิธีจบการศึกษาต่อหน้าทุกคนเลยนะเว้ย!”

“แต่ว่าตอนนั้น เธอ...” เอวาเรอออกมา “ตอนนั้น เธอหลงรักเจเรมี่หัวปักหัวปำ เขาเป็นดั่งดาวตกที่เธอเอาแต่ไล่ตาม เธอแอบดูเขาวิ่งตอนเช้า แล้วก็ไปที่ห้องสมุดเพื่อเฝ้ามองเขาทุกคืน แถมที่เธอเรียนเอกการออกแบบเครื่องเพชรและเครื่องประดับนี่ ก็เพื่อไอ้คนพรรค์นั้นเลยนะ”