เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 669

เฟลิเป้ค้อนสายตาอันเยือกเย็นใส่เจเรมี่ “แล้วนายกำลังทำอะไรอยู่?” เขาย้อนถามด้วยน้ำเสียงเย็นชาเจือปนไปด้วยความรู้สึกขุ่นเคือง “เอวลีนเป็นผู้หญิงของฉันแล้ว เธอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับนายแล้ว เจเรมี่ สำเนียกซะบ้างว่านายทำอะไรกับเอวลีนไว้ก่อนหน้านี้ ถ้าไม่ได้ฉัน เอวลีนคงกลายเป็นขี้เถ้าไปเรียบร้อยแล้ว”

คำพูดของเฟลิเป้ทิ่มแทงจิตใจของเจเรมี่

ถ้าเฟลิเป้ไม่ได้ช่วยชีวิตเธอ เธอคงจะไปอยู่โลกหน้าแล้ว...

เฟลิเป้เป็นคนมอบโอกาสมีชีวิตใหม่ให้แก่เธออีกครั้ง

ดูเหมือนเจเรมี่จะรู้สึกได้ว่าเรี่ยวแรงทั้งพลันร่างหายไปแล้วสิ้น เขาปล่อยมือที่จับแขนเฟลิเป้ออก

“เจเรมี่ จำสิ่งที่นายพูดไว้ด้วยล่ะ อย่าเข้ามาทำให้เมเดลีนไม่มีความสุขอีก”

เฟลิเป้ทิ้งคำเตือนสุดท้ายไว้ ก่อนที่หันหลังเดินจากไปพร้อมกับเมเดลีนในอ้อมแขน

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าไกลออกไป เจเรมี่รู้สึกราวกับว่าเมเดลีนเป็นคลื่นใหญ่ในมหาสมุทรที่ถูกสายลมหอบไปไกลนอกหน้าต่าง ตอนนี้เธอกลายเป็นเพียงเรื่องราวในอดีตซึ่งเขาไม่อาจไขว่คว้าได้อีกแล้ว

แม้ว่าไข้ของเมเดลีนจะลดลงมามาก แต่เธอยังรู้สึกหนัก ๆ บริเวณหัวอยู่

หลังจากที่ตื่นขึ้นจากการหลับใหล และรู้สึกว่าเธออยู่บนอ้อมแขนของชายหนุ่มคนหนึ่ง เธอคิดว่าน่าจะเป็นเจเรมี่ที่อุ้มเธอ แต่เมื่อมองดูอย่างเต็มตา เธอกลับเห็นเฟลิเป้ตรงหน้า

“เฟลิเป้?” เมเดลีนตกตะลึง

ความเย็นยะเยือกในดวงตาของเฟลิเป้หายไปทันใด ในขณะที่เขาก้มลงมามองเธอเขาจ้องมองดวงตาเธออย่างอ่อนโยน

“ตื่นแล้วเหรอ? คุณยังไม่หายดีมากนัก เดี๋ยวผมจะพาคุณไปพักผ่อนที่บ้านก่อนนะ”

เมเดลีนจ้องมองเฟลิเป้ด้วยความงุนงง เธอจำได้เพียงว่าเมื่อคืนนี้เธออยู่กับเจเรมี่ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง

ในกลางดึก ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นไข้ เธอรู้สึกเหมือนว่ามีใครบางคนมาอยู่ข้างกายเธอ ดูแลเธอตลอดทั้งคืน เธอเห็นใบหน้าของเจเรมี่ตอนที่งัวเงียตื่นขึ้นมา และตอนนี้กลายเป็นเฟลิเป้ที่อยู่ต่อหน้าเธอแทน

เฟลิเป้นำตัวเมเดลีนกลับมาที่วิลล่า และเรียกหมอส่วนตัวมาตรวจดูอาการเธอ หลังจากที่ได้รับยาลดไข้ไป เมเดลีนก็ผล็อยหลับไปอีกครั้ง

เมื่อเฟลิเป้เปิดประตูและหันหลังเดินออกมา ดวงตาที่เป็นดั่งสายลมฤดูใบไม้ร่วงตอนนี้ถูกปกคลุมด้วยความหนาวเหน็บ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ