เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 670

ในขณะที่มือของเธอกำลังจะถึงคอของเมเดลีน เธอกลับดึงมือนั้นกลับมา “เมเดลีน ถ้าแกสามารถเปลี่ยนชื่อและกลับมาใช้ชีวิตได้อีกครั้ง ฉันเองก็ทำได้เหมือนกัน”

เฟลิซิตี้หัวเราะด้วยน้ำเสียงอันขุ่นเคือง สายตาที่เธอมองเมเดลีนดำมืดยิ่งขึ้น

“เมเดลีน ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้แกกับเจเรมี่มีโอกาสอยู่กันสองต่อสองอีกเป็นอันขาด เขาเป็นของฉัน และแก… รอก่อนเถอะ สักวันฉันจะทำให้แกรู้ซึ้งว่าผู้ชนะที่แท้จริงคือฉันคนนี้!”

เธอสบถให้เมเดลีนที่กำลังนอนหลับไม่ได้สติ ก่อนที่จะเดินออกมาจากห้องไปอย่างลับ ๆ

…

หลังจากพักฟื้นสองวัน สภาพจิตใจของเมเดลีนก็กลับมาดีดังเดิม

เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ซึ่งเกิดขึ้นที่โรงแรมคืนนั้น เธอจึงโทรไปหาเจเรมี่

ไม่มีคนรับสายหลังจากต่อสายอยู่นาน

เธอพยายามโทรอยู่หลายครั้ง แต่ผลลัพธ์ก็เป็นเหมือนครั้งแรกที่โทรไป

ในขณะที่เธอกำลังคิดที่จะไปหาเจเรมี่เพื่อพิสูจน์บางอย่างให้เห็นกับตา เฟลิเป้ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเธอ เขาเอ่ยถามเธอด้วยสายตาอันอ่อนโยน “เอวลีน คุณตัดสินใจแล้วรึยังว่าจะพาแจ็คกับลิลลี่กลับเมืองเอฟกับผมเมื่อไหร่?”

“เฟลิเป้ ฉันยังไม่ได้คิดเรื่องที่กลับเมืองเอฟตอนนี้” คำตอบของเมเดลีนกระชับและชัดเจนปราศจากความลังเลในน้ำเสียง

เฟลิเป้รู้สึกไม่พอใจอยู่ลึก ๆ แต่เขาทำได้เพียงยิ้มและเอ่ยถาม “ทำไมล่ะ?”

เมเดลีนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและตอบออกไป “มีเรื่องบางอย่างที่ฉันไม่สามารถปล่อยผ่านไปได้ค่ะ”

เฟลิเป้พยักหน้าตอบรับอย่างเข้าใจ “ถ้าเป็นแบบนั้น พวกเราจะกลับไปตอนที่คุณจัดการเรื่องที่ต้องทำเสร็จแล้ว แล้วกัน”

“ขอบคุณนะ เฟลิเป้”

“เด็กโง่ ระหว่างเราสองคนไม่จำเป็นต้องขอบคุณกันก็ได้” เฟลิเป้พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนและรักใคร่ “ผมมีเรื่องต้องไปจัดการนิดหน่อย ถ้ามีอะไร โทรหาผมนะ”

เขาหันหลังกลับไปพร้อมรอยยิ้ม แต่เมื่อพ้นสายของเมเดลีน รอยยิ้มนั้นกลับหายไปทันตา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ