ดวงตาอันงดงามของเมเดลีนเหลือบขึ้นเล็กน้อยในขณะที่ชำเลืองมองเฟลิซิตี้ซึ่งกำลังยิ้มอย่างภูมิใจ “คุณวอล์คเกอร์ สินะคะ? ฉันก็พูดแบบนี้ตลอดแหละค่ะ ถ้าคุณไม่ชอบวิธีที่ฉันพูด คุณก็เลือกที่จะไม่ต้องฟังฉันได้นี่คะ อีกอย่างคุณบอกเองว่าฉันเป็นภรรยาเก่าของเจเรมี่ ดังนั้น ถ้าฉันเป็นภรรยาเก่าของเขา ทำไมฉันต้องพูดดีกับแม่ผัวเก่าด้วยล่ะคะ?”
“...”
เฟลิซิตี้คาดไม่ถึงว่าเมเดลีนจะกล้าต่อปากต่อคำถึงขนาดนี้ เธอเงียบไปชั่วครู่และทำได้เพียงมองหน้าเมเดลีนด้วยสีหน้าที่บ่งบอกความรู้สึกหมดหนทางจะต่อกรและเจ็บปวด
คาเลนไม่ต้องการอับอายต่อหน้าเฟลิซิตี้ เธอจึงยกมือขึ้นหวังจะตบสั่งสอนเมเดลีน
อย่างไรก็ตาม ตอนที่เธอง้างมือขึ้นหวังจะตบ เจเรมี่พลันพูดขึ้น “คุณพยายามจะทำอะไรกันแน่?”
เฟลิซิตี้คิดว่าเมเดลีนกำลังจะถูกตบ และคาดไม่ถึงว่าเจเรมี่จะปรากฏตัวออกมากระทันหันแบบนี้ “คุณมอนต์โกเมอรี มาที่นี่เพื่อพบผมเหรอ?” เขาเอ่ยถามเมเดลีน
เมเดลีนมองหน้าเขา “ใช่ค่ะ”
ดูเหมือนว่าเจเรมี่จะชะงักได้ชั่วครู่ก่อนที่จะพูดขึ้นอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ถ้าผมจำไม่ผิด คุณบอกว่าพวกเราจะไม่เจอหน้ากันอีกแล้วนี่ครับ คุณมอนต์โกเมอรี”
“ถ้าฉันจำไม่ผิดนะคะ คุณวิทแมน ดูเหมือนคุณจะพูดว่าฉันจะเป็นคนเดียวที่อยู่ในใจของคุณไปตลอดกาลนี่คะ”
“...”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเจเรมี่ก็เปลี่ยนไปทันที เขาจำทุกคำพูดตอนที่เมเดลีนเดินออกไปได้ในทันที
‘หรือว่าตอนนั้นลินนี่จะยังยืนอยู่ตรงนั้น?
‘เธอได้ยินในสิ่งที่ฉันพูดเหรอ?’
เมื่อมองสลับไปมาระหว่างเมเดลีนกับเจเรมี่ ทั้งคาเลนและเฟลิซิตี้ต่างงุนงงและไม่พอใจอย่างมาก
“เจเรมี่ ฉันชวนเอวาและแดนไปรับประทานอาหารเย็นค่ำนี้ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งใกล้มหาวิทยาลัยเกลนเดล ฉันจะรอคุณอยู่ที่นั่นถึงตอนสี่ทุ่มนะคะ”
เมื่อเมเดลีนเห็นว่าเจเรมี่กำลังครุ่นคิดอะไรอยู่ เธอจึงทิ้งระเบิดลูกใหญ่และหันหลังเดินออกไปก่อนที่เขาจะให้คำตอบ
คาเลนรีบห้ามลูกชายทันที “เจเรมี่ ลูกห้ามไปนะ! ลูกตัดความสัมพันธ์ทุกอย่างกับมันแล้ว อีกอย่าง เฟลิซิตี้ต้องหึงลูกมากแน่ ๆ ถ้าลูกไป”
“หึง? ทำไมหมอต้องหึงคนไข้ด้วยล่ะครับ?” เจเรมี่ยิ้มก่อนจะขึ้นไปชั้นบน
คืนนั้น เมเดลีนและเอวาดื่มกันอยู่ในร้านอาหารเล็ก ๆ ใกล้กับมหาวิทยาลัยเกลนเดลอีกครั้ง
แดเนียลนั่งมองหน้าเอวาอยู่ด้านข้าง
ดูเหมือนว่าเธอจำสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากที่เมาแอ๋วันนั้นไม่ได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...