เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 715

เมเดลีนตกตะลึงเพราะไม่คาดไม่ถึงเขาจะจูบเธอเช่นนี้

เธอต้องการจะผลักเขาออกไป เขากลับกอดรัดเธอแน่นยิ่งขึ้น

โคโลญกลิ่นไม้ซีดาร์อ่อน ๆ โชยไปเตะจมูกและไหลลงไปยังหัวใจของเธอ ราวกับว่ากลิ่นโคโลญนั้นมีมนต์สะกดบางอย่างแฝงอยู่ด้วย

เมเดลีนลืมตามองใบหน้าของชายหนุ่มที่หลับตาและกำลังจูบเธออย่างดื่มด่ำ เธอกะพริบตาและขนตาของเธอพริวสะไหวไปตามแรงขยับนั้น จากนั้นมือของเธอก็ประสานเข้ากับมือของเขา

เจเรมี่ปลื้มปีติเป็นที่สุดเมื่อรู้สึกได้ว่าเมเดลีนต่อต้านเขาน้อยลงเรื่อย ๆ

เขาจูบลงไปยังริมฝีปากของเธอและถอนริมฝีปากกลับคืนมา ดวงตาที่เรียวเล็กและลุ่มลึกของเขามองเข้าไปภายในดวงตาของเธอ จากนั้นเขาจึงเอ่ยขึ้น “ลินนี่ เรามาเริ่มต้นกันใหม่เพื่อความสุขของเด็กน้อยทั้งสองนะ โอเคไหม?”

“แม่ครับ พ่อครับ กำลังทำอะไรกันอยู่น่ะครับ?

เจเรมี่กำลังรอคำตอบจากเมเดลีนอย่างเป็นกังวล เมื่อได้ยินเสียงของเด็กน้อยที่เจือปนไปด้วยความสงสัยดังขึ้นหน้าประตู

เมเดลีนผลักเจเรมี่ออกไปและลุกขึ้นมานั่งตัวตรง หัวใจของเธอเต้นดังราวกับว่ามันจะระเบิดออกมาจากทรวงอก และตอนนั้นสีแดงระเรื่อก็ได้เริ่มแต่งแต้มลงบนแก้มของเธอไปทั่ว

“แจ็ค แม่มีเรื่องต้องไปทำ ถ้าลูกอยากจะอยู่เล่นต่ออีกหน่อย ก็ตามสบายเลยนะ เดี๋ยวแม่กลับมารับ” เมเดลีนพลันพูดขึ้น ก่อนจะรีบร้อนเดินออกจากห้องไป

แจ็คสันกะพริบดวงตากลมโต ก่อนจะมองไปยังเจเรมี่ที่นั่งใจลอยอยู่บนเตียง

“พ่อครับ เป็นอะไรไป?”

เจเรมี่ได้สติกลับมาอีกครั้ง เขารู้สึกดีอย่างบอกไม่พูด เขายิ้มและลูบหัวแจ็คสันอย่างรักใคร่

“แจ็ค พ่อมีความสุขจัง”

แจ็คสันงุนงง “มีความสุข? พ่อเป็นแผลแต่มีความสุขเนี่ยนะ?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ