ในที่สุดเจเรมี่ก็เดินเข้าไปพบกับเคธี่ เขาเอ่ยถามด้วยสายตาอันดุร้าย “เฟลิเป้มันอยู่ไหน?” มันเอาลินนี่ไปไว้ไหน?”
เคธี่ถอนหายใจอย่างโล่งอกและชี้นิ้วไปยังห้องนอนของเฟลิเป้อย่างไม่ลังเล
เจเรมี่รีบรุดตัวเข้าไปถีบประตูห้องของเฟลิเป้อย่างจัง
เมื่อเห็นเมเดลีนนอนเปลือยกายอยู่ครึ่งท่อนบนเตียง เขากำหมัดและพุ่งตัวเข้าไปคว้าคอเสื้อของเฟลิเป้ เขาจ้องมองเฟลิเป้ด้วยสายตาที่คมดุจใบมีด
“เฟลิเป้ เลวเอ๊ย! แกพยายามจะทำอะไรกับลินนี่กันแน่?”
เฟลิเป้หลบหมัดตรงของเจเรมี่ได้พลางเหลือบมองเขาด้วยสายตาอันแหลมคม จากนั้นเขาก็ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงเป็นของฉัน แล้วแกคิดว่าฉันกำลังจะทำอะไรกับเธอล่ะ?”
“ลินนี่ไม่เคยแม้แต่จะรักแก ดังนั้นช่วยเลิกคิดอะไรอัปมงคลแบบนั้นได้แล้ว!” เจเรมี่ผลักเฟลิเป้ออกไปและก้มตัวลงติดกระดุมกลับให้เมเดลีน จากนั้นเขาก็อุ้มเธอไป “เฟลิเป้ แกนี่มันน่าขยะแขยงจริง ๆ ที่กล้าใช้วิธีสกปรกแบบนี้เพื่อที่จะได้ผู้หญิงคนหนึ่งมาครอง”
เขาหัวเราะเยาะถากถางก่อนที่จะอุ้มเมเดลีนออกไป
เฟลิเป้กัดริมฝีปากอย่างแรง สายตาของเขามีแต่เปลวเพลิงแห่งความโกรธแค้น สายตาคู่นั้นดูน่าหวาดหวั่นอย่างยิ่ง
“เฮอะ” เขาหัวเราะ จากนั้นปลดเน็กไทด์ด้วยนิ้วอันเรียวยาวของเขา แต่ไฟแห่งความแค้นเคืองที่ร้อนรุ่มในอกไม่ได้จางหายไป
จากนั้น เขาจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรออก
จากนั้นไม่นาน เมเดดิธก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
สายตาของเฟลิเป้กลับยิ่งน่าหวาดหวั่นขึ้นไปอีกเมื่อมองใบหน้าที่เสียโฉมนั้น
“เธอเคยคิดไหมว่าฉันช่วยชีวิตเธอและขอให้เธอไปผ่าตัดศัลยกรรมให้เหมือนกับเอวลีนไปทำไม?” น้ำเสียงของเฟลิเป้ราวกับแท่งน้ำแข็งที่เสียดแทงเข้าไปถึงกระดูก “ฉันขอให้เธอช่วยงานบางอย่าง แต่เธอกลับทำออกมาได้ไม่ดีสักอย่าง ฉันต้องการให้เจเรมี่มันตาบอดไปตลอดกาล แต่นี้มันกลับมามองเห็นได้อีกครั้งราวกับปาฏิหาริย์ ฮื้ม?”
“ฉัน… ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าเขากลับมามองเห็นอีกครั้ง…” น้ำเสียงของเธอสั่นไหวไปตามความหวาดกลัวที่ก่อตัวขึ้น “คุณวิทแมนคะ ได้โปรดให้โอกาสฉันอีกครั้งเถอะนะคะ ครั้งนี้ฉันจะทำให้สำเร็จแน่ ฉันจะทำให้คุณมั่นใจว่าเมเดลีนจะยุติความสัมพันธ์ทุกอย่างกับเจเรมี่แน่นอนค่ะ!”
เฟลิเป้จ้องมองใบหน้าที่ละม้ายคล้ายเมเดลีนพลางพูดขึ้นอย่างเย็นชา “จำสิ่งที่ฉันจะสั่งให้เธอทำเข้ากระโหลกไว้ให้ดี ถ้ายังเกิดเรื่องผิดพลาดอะไรอีก ฉันจะส่งเธอไปนรกแน่”
…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...