เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 759

เมเดลีนตกตะลึงคิดว่าเธอเองกำลังหลอน

เธอรีบเช็ดน้ำตาของเธอและมองไปที่ทางเข้าโรงแรมอีกครั้งด้วยดวงตาเบิกกว้าง แต่ไม่มีใบหน้าที่คุ้นเคยในผู้คนตรงหน้าเธอ

ภาพที่เธอเห็นให้ความรู้สึกเหมือนจริงมาก ดังนั้นเมเดลีนจึงข้ามทางม้าลายทันทีและวิ่งไปยังจุดที่ เจเรมี่ได้ปรากฏตัวเมื่อสักครู่นี้ เธอมองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่พบอะไร

เมื่อถูกลมหนาวพัดมารอบ ๆ ตัวเธอ เมเดลีนก็รู้สึกว่าหัวใจของเธอกลับเย็นลงอีกครั้ง

ท่ามกลางผู้คนมากมาย เธอกลับรู้สึกโดดเดี่ยว

'ทั้งหมดที่ฉันเคยปรารถนาในช่วงหลายปีที่ฉันต้องทนทุกข์ทรมานและเจ็บปวด คือ การที่เราได้รักกันอย่างเรียบง่าย เจเรมี่ มันเป็นความปรารถนาเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ทำไมมันทำไม่ได้ล่ะ?

'เราไม่ได้คู่กันอย่างนั้นจริง ๆ เหรอ?'

เมเดลีนกลับมาที่เกลนเดลอย่างงุนงง เธอกลับไปยังวิลล่าตอนแต่งงานของพวกเขา เมเดลีนยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอก้าวเข้าไปข้างในในที่สุด

ใบหน้าของคาเลนมืดลงเมื่อเธอจ้องไปที่เมเดลีน

เธอเกลียดชังเมเดลีนด้วยกระดูกทุกชิ้นในร่างกายของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เธอได้เรียนรู้จากเฟลิซิตี้และอีวอนว่าเมเดลีนมีส่วนร่วมในการลักพาตัวเธอ นั่นทำให้คาเลนไม่ชอบพอเธอมากไปกว่าเดิม และมันก็เพิ่มขึ้นตั้งแต่นั้นมา

“เธอกลับมาทำไม เมเดลีน? ลืมไปหรือเปล่าว่าเธอกับเจเรมี่หย่ากันแล้ว?”

“ฉันบอกเธอไว้เลยนะ ว่าอย่าแม้แต่จะคิดทำร้ายครอบครัวของฉัน!”

“ไม่มีทางที่เจเรมี่จะแต่งงานกับเธออีก เขาจะไม่มีวันอยู่กับผู้หญิงอย่างเธออีกต่อไป!”

เมเดลีนอยากเพิกเฉยต่อคำสบประมาทพวกนั้น แต่ประโยคสุดท้ายทำให้เธอสติแตก

เธอตะคอกออกมาและสบตากับคาเลนด้วยสายตาที่เย็นชา "คุณพูดถูก เจเรมี่และฉันจะไม่มีโอกาสได้อยู่ด้วยกันอีก ตอนนี้คุณมีความสุขหรือยังล่ะ?"

คาเลนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งจากรัศมีอันทรงพลังของเมเดลีน ก่อนที่เธอจะเยาะเย้ย “เธอพูดถูก ฉันมีความสุข! ไม่มีอะไรทำให้ฉันมีความสุขมากกว่าการรู้ว่าเจเรมี่จะไม่มีวันคบหากับเธออีก!”

“ฮ่า ๆ” เมเดลีนหัวเราะขณะที่น้ำตาไหลลงมาจากหางตา “ยินดีด้วย เขาและฉันจะไม่มีโอกาสได้อยู่ด้วยกันอีกต่อไป เพราะเจเรมี่ตายไปแล้ว!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ