เข้าสู่ระบบผ่าน

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 764

เธอหวังมานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหลายปีที่ผ่านมา ว่าเธอจะได้กอดชายคนนี้แบบนี้และรู้สึกถึงความอบอุ่นจากอ้อมกอดที่จริงใจจากชายคนนี้

เธอไม่เคยคาดหวังว่าช่วงเวลานี้จะมาถึงช้าขนาดนี้

นี่เป็นครั้งแรกและอาจเป็นครั้งสุดท้ายของพวกเขาเช่นกัน

“เจเรมี่” เธอเรียกชื่อเขาด้วยท่าทีที่สงบผิดปกติ

ชายผู้นั้นละดวงตาดอกท้อที่นุ่มลึกจากที่อื่นหันมาสบตากับเธอ ดวงตาแวววาวทอประกายล้ำลึกที่เย้ายวนเพ่งมองเธอผู้ไร้ที่ติซึ่งอยู่ห่างจากเขาเพียงไม่กี่นิ้ว ดวงตามันวาวของเธอดูน่าหลงใหล

“ไม่เป็นไร เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง แค่หลุมอากาศน่ะ” เขาปลอบโยนเบา ๆ

จากนั้นเขาก็พบว่าพฤติกรรมของตัวเองแปลกไป

ในสถานการณ์เช่นนี้ ทำไมเขาไม่เลือกที่จะไปปกป้องเฟลิซิตี้ล่ะ? ทำไมเขาถึงรู้สึกยากนักที่จะปล่อยหญิงสาวในอ้อมแขนของเขาไป และปล่อยให้เธอเผชิญกับอันตรายด้วยตัวเอง?

ภายในตัวเขามีเสียงเตือนและบอกให้เขาปกป้องเมเดลีน เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเมเดลีน

เมเดลีนยิ้ม เมื่อมองดูใบหน้าของเขาตอนนี้ เธอไม่พบกลิ่นอายของความเกลียดชังในดวงตาของเขาอีกต่อไป

“มีบางอย่างที่ฉันต้องบอกคุณตอนนี้ เจเรมี่ ไม่อย่างนั้น ฉันอาจไม่มีโอกาสได้บอกคุณอีกแล้ว” เธอจ้องมองที่ริมฝีปากของเขา แม้ว่าการกระแทกของเครื่องบินที่ตกหลุมอากาศจะทำให้เธอและเขายืนโคลงเคลง แต่เมเดลีนไม่รู้สึกกลัวอะไรไปมากกว่านี้แล้ว เธอมีเป้าหมายเดียวในใจ

เจเรมี่มองมาที่เธอ "อะไรเหรอ?"

เธอแยกริมฝีปากของเธออย่างสดใสและพูดว่า “ฉันไม่เกลียดคุณอีกต่อไปแล้ว”

'ฉันไม่ได้เกลียดคุณแล้ว'

เจเรมี่ตกใจมาก เพียงคำพูดที่ไม่สมบูรณ์โดยไม่มีบริบท แต่หัวใจของเขากลับดูเหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่เธอหมายถึง ความโล่งอกท่วมท้นภายในหน้าอกของเขาราวกับจะระเบิดออกมา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ