ดวงตาของเมเดลีน เป็นประกายวาบด้วยความหวัง จากคำตอบของ เจเรมี่ “คุณจำฉันได้ไหม เจเรมี่? แล้วทำไมคุณถึง...”
“เฟลิซิตี้บอกผมว่าคุณเป็นแฟนตัวยงของผมที่ยอมทำศัลยกรรมเพื่อให้ดูเหมือนเฟลิซิตี้เพียงเพื่อให้ผมสนใจ”
ในตอนแรกเมเดลีนคิดว่าเจเรมี่พูดคำเหล่านี้ เพื่อที่เข้าใกล้เฟลิซิตี้เพื่อที่เขาจะได้สืบหาความจริงว่าเธอเป็นใครมาจากไหน เธอคิดว่าเขาแค่แกล้งทำเป็นจำเธอไม่ได้ แต่คำตอบของเขาพิสูจน์แล้วว่าเธอคิดผิด
เมเดลีนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับความจริงเมื่อเธอจ้องเข้าไปในดวงตาที่เย็นชาของเจเรมี่ เจเรมี่ที่ยืนอยู่ต่อหน้าเธอจำเธอไม่ได้อีกต่อไปแล้ว
“ผมหวังว่าคุณจะมีเหตุผลมากกว่านี้ คุณผู้หญิง ความรู้สึกมันเป็นเรื่องที่บังคับกันไม่ได้ แม้ว่าคุณจะทำศัลยกรรมเพื่อให้ดูเหมือนเฟลิซิตี้ แต่ความจริงที่ว่าคุณไม่ใช่คนที่ผมรักมันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง” เจเรมี่พูดเสริม
เขาปล่อยมือของเมเดลีนออก เขาหันหลังเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง
การปฏิเสธอย่างเย็นชาของเขาแบบนั้นเป็นวิธีที่เขาเคยใช้มาก่อน
เมเดลีนมองดูเขาที่ค่อย ๆ เดินห่างออกไป แล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาทำอะไรให้คุณลืมฉันและคิดว่าคนที่คุณรักคือเฟลิซิตี้ แต่สิ่งที่ฉันจะพูดต่อไปคือความจริง เจเรมี่ ตั้งแต่เราพบกันครั้งแรกเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว คนคนเดียวที่คุณห่วงใยคือฉัน”
“ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เราทั้งคู่ต่างก็ตกเป็นเหยื่อของอุบายและแผนการของอีกฝ่าย คุณเคยทำผิดพลาดครั้งใหญ่ ทำให้ครอบครัวของเราแตกแยก และด้วยเหตุนี้ คุณจึงคุกเข่าต่อหน้าฉันและขอโทษฉันด้วย ฉันให้โอกาสคุณในการชดใช้ วันนี้คุณจะทำผิดพลาดแบบเดิมอีกครั้งจริง ๆ เหรอ?”
เมเดลีนเดินเข้าไปหาเขา
“ฉันสามารถบอกคุณได้อย่างมั่นใจเลยนะ เจเรมี่ ว่าคุณจะเสียใจกับทุกสิ่งที่คุณทำและพูดกับฉันตอนนี้หากคุณตื่นขึ้นมาในวันหนึ่งและนึกถึงอดีตที่เราผ่านมาด้วยกัน”
รอยเท้าของเจเรมี่หยุดลงที่คำว่า 'เสียใจ'
นิ้วของเขากำลังจะเปิดประตู แต่ดูเหมือนมันจะแข็งทื่อไปกลางอากาศ
เมื่อรู้ว่าเจเรมี่ดูเหมือนจะเชื่อคำพูดของเธอ เมเดลีนจึงเดินไปยืนข้างหลังเขา “คุณปฏิเสธที่จะเชื่อในสิ่งที่ฉันพูดตอนนั้น เจเรมี่ คุณจะปฏิเสธฉันอีกแล้วเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...