เมเดลีนนั่งอยู่หน้ากระจกและแต่งหน้าให้ตัวเองเบา ๆ เธอค่อย ๆ รวบผมยาวทั้งสองข้างออกอย่างนุ่มนวล และสุดท้ายเธอก็สวมชุดแต่งงาน
"แม่ครับ แม่สวยมาก แม่เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาเลย"
แจ็คสันกะพริบตากลมโตและแววใสราวกับกระจกของเขา ในสายตาเต็มไปด้วยความชื่นชมและความรัก
เมเดลีนยิ้มและยื่นมือไปแตะปลายจมูกของแจ็คสัน "หนูเป็นขนมปังน้อยที่น่ารักที่สุดที่แม่เคยเห็นมา"
"ผมไม่ใช่ขนมปัง ผมเป็นลูกของแม่กับพ่อ" แจ็คสันพูดแก้ตัวด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง
เมื่อมองดูใบหน้าที่เรียบง่ายและน่ารักของเขา หัวใจของเมเดลีนก็รู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย
'ลิเลียน ถ้าวันนี้ลูกยังอยู่ที่นี่ ครอบครัวของเราคงจะมีกันครบสี่คน'
เมเดลีนเดินไปเปิดประตู เมื่อช่างแต่งหน้าเห็นว่าเมเดลีนแต่งหน้าด้วยตัวเองใหม่ เธอจึงรู้สึกประหลาดใจ “คุณมอนต์โกเมอรี เกิดอะไรขึ้นกับสไตล์และการแต่งหน้าของคุณ...”
“ฉันลองชุดแต่งงานดู แล้วคิดว่าสไตล์ก่อนหน้านี้มันไม่เหมาะเท่าไร ฉันก็เลยแต่งหน้าใหม่”
ช่างแต่งหน้าพยักหน้าเข้าใจและไม่กล้าพูดอะไรเกี่ยวกับเมเดลีนอีก เขาเพียงแค่มองไปที่ใบหน้าของเมเดลีน และใบหน้าของเธอก็แสดงความประหลาดใจอย่างเก็บไม่อยู่ “คุณมอนต์โกเมอรี คุณแต่งหน้าแบบนี้แล้วสวยมากจริง ๆ ฉันคิดว่าคุณดูสวยกว่าก่อนหน้านี้มากเลยค่ะ”
เมเดลีนยิ้ม "ขอบคุณค่ะ"
สไตลิสต์ไม่ลังเลที่จะเข้าไปช่วยเมเดลีนในการจัดแต่งชุดแต่งงานให้เข้าที่ ก่อนที่จะสวมผ้าคลุมให้เธอ
เมื่อมองดูตัวเองในกระจก เมเดลีนก็รู้สึกถึงความทรงจำเมื่อก่อน
เธอนึกถึงภาพครั้งที่เธอแต่งงานกับเจเรมี่อีกครั้ง ในเวลานั้นเธอมีความปรารถนา และความปรารถนาเดียวของเธอ คือ แค่รักเขาและใช้ชีวิตอย่างสงบสุขร่วมกันกับเขา
แต่วันเวลาเหล่านั้นดูเหมือนจะมาถึงได้ยากเกินไป
แม้แต่ตอนนี้เอง เธอก็ยังทำไม่สำเร็จ
"คุณพร้อมไหม?" เจเรมี่เดินเข้ามาทางประตู ดูเหมือนว่าเขาคงจะรอนานมากแล้ว เขาจึงใจร้อนเล็กน้อย
เมเดลีนหันไปหาเขา ในทันทีที่พวกเขาสบตากัน สายตาของเจเรมี่ดูเหมือนจะหยุดนิ่ง ขณะที่จับจ้องไปที่ใบหน้าของเมเดลีน
ผ้าคลุมหน้าบางเบาเหมือนในฝันคลุมศีรษะของเธอไว้ แต่มันแทบจะปิดบังรูปลักษณ์ที่สวยงามราวภาพวาดของเธอไม่ได้เลย
เขารู้สึกหลงใหลเธออย่างที่สุดจะบรรยาย และดูเหมือนว่าหัวใจของเขาจะถูกกระตุ้นโดยบางสิ่งบางอย่าง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...