เมื่อเห็นการปรากฏตัวของเขา ทันใดนั้นเมเดลีนก็รู้ตัวว่าเธอลืมล็อคประตู
ในขณะที่เจเรมี่เดินเข้ามาหาเธอด้วยท่าทางน่ากลัว เมเดลีนไม่สามารถเช็ดน้ำตาที่เอ่อล้นจากหางตาของเธอได้ ชายคนนั้นจับที่ข้อมือของเธอ
“เจเรมี่ อย่ามาแตะต้องตัวฉัน! ปล่อยฉันนะ!”
“จริง ๆ แล้วเกิดอะไรขึ้นกันแน่?” เจเรมี่เดินเข้าไปใกล้ ๆ เธอและถาม แม้ว่ายังคงมีความเศร้าทางสีหน้าของเขา แต่แววตาของเขาที่กำลังมองเธอยังคงอดทนและอ่อนโยน “ลินนี่ ได้โปรดบอกผมมาเถอะ”
เมเดลีนเย้นหยันด้วยการดูถูก “ฉันได้พูดในสิ่งที่ฉันต้องบอกคุณแล้ว เจเรมี่ ใจเย็น ๆ ก่อนเถอะ ได้โปรด คิดถึงสิ่งที่คุณทำกับฉันสิ คุณคิดจริง ๆ เหรอว่าฉันยังคงรักคุณอยู่น่ะ? ฉันไม่รู้เลยว่าคุณมีช่วงเวลาที่ไร้เดียงสาเช่นนี้ด้วย” เธอกล่าวด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันและออกไปในทันทีหลังจากพูดจบ
เจเรมี่รู้สึกปวดใจรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ เขาดึงเมเดลีนกลับมาตรงหน้าเขาและจ้องไปที่เธอด้วยแววตาที่โฉบเฉี่ยวและแดงก่ำของเขา
“ลินนี่ ถ้านี่เป็นความคิดที่แท้จริงของคุณ คุณคงไม่ซ่อนตัวอยู่ตรงนี้และร้องไห้อย่างโดดเดี่ยวหรอก”
“ใช่ ฉันกำลังร้องไห้ แต่มันก็เพราะฉันรู้สึกลังเลนิดหน่อยที่จะจากแจ็คสันไป คุณคิดจริง ๆ เหรอ ว่าฉันร้องไห้ก็เพราะคุณ?” เธอโต้ตอบอย่างประชดประชัน หลังจากนั้น เธอเม้มปากและยิ้มเหมือนดอกไม้บานแทน “เจเรมี่ คุณนี่ช่างน่าสมเพชจริง ๆ หน้าตาของคุณตอนนี้เหมือนกับฉันเมื่อก่อนมาก เป็นไงล่ะ? รู้สึกอึดอัดไหมที่ถูกคนรักของคุณล้อเล่น? หัวใจของคุณเจ็บมากไหม? คุณได้ลิ้มรสความเจ็บปวดของการที่มีมดนับพันกัดกินใจของคุณหรือยัง?”
เมเดลีนเหลือบตาที่แสนเยือกเย็นและเย่อหยิ่งของเธอขึ้นเล็กน้อย สายตาของเธอกำลังดูถูก แต่รอยยิ้มของเธอดูสดใสและเคลื่อนไหว หลังจากนั้น ปลายนิ้วของเธอจึงแตะลงบนแก้มอันบอบบางของเขา
“อุ๊ย หน้าตาที่น่าเวทนาของคุณดูเป็นทุกข์จริง ๆ คุณวิทแมน แต่มันน่าสงสารที่ว่าฉันกำลังมีความสุขที่ได้ดูคุณเป็นแบบนี้… อื้อ!”
เจเรมี่จับที่ท้ายทอยของเมเดลีนและจูบเธออย่างรุนแรง โดยไม่ปล่อยให้เมเดลีนได้พูดต่อ
เมเดลีนตะลึงงันอยู่ชั่วครู่ และก่อนที่เธอจะได้ขัดขืน เจเรมี่ก็ได้ดันเธอติดกับผนังแล้ว
จูบของเขารุนแรงกะทันหันและบีบบังคับ ในขณะที่เมเดลีนไม่ได้สนใจ เขาก็เริ่มจู่โจมส่วนอื่น ๆ นอกเหนือจากปากของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...