“เอวลีน เราเข้าใจว่าลูกเคียดแค้นเราอยู่ในใจ แต่เจเรมี่...”
“ถ้าคุณทั้งสองคนยังเห็นหนูเป็นลูกสาวของคุณอยู่จริง ๆ ก็อย่าห้ามหนูค่ะ สิ่งที่เจเรมี่กำลังได้รับอยู่ตอนนี้คือผลของการกระทำของเขา ตอนนั้นเขาไม่ให้โอกาสใด ๆ กับหนูเลย และโยนหนูลงนรก เพราะงั้น สิ่งใดก็ตามที่หนูทำในตอนนี้ก็แค่การเอาคืนจากเขา ยิ่งตอนนี้เขาทุกข์ทรมานมากเท่าไหร่ หนูก็ยิ่งจะพอใจมากขึ้นเท่านั้น!”
หลังจากที่พูดคำพูดเหล่านี้ เมเดลีนลากกระเป๋าเดินทางของเธอและจากไป
เจเรมี่มองไปที่เรือนร่างซึ่งไกลห่างออกไปขณะที่เขายืนอยู่ตรงทางขึ้นบันไดบนชั้นสอง แสงสว่างในดวงตาของเขาดับลงในทันทีและถูกแทนที่ด้วยความมืดมิด
เมเดลีนไม่มีทางเลือกนอกจากย้ายเข้าไปในวิลล่าของเฟลิเป้
ในสองวันนี้ ทุกอย่างยังคงที่และเฟลิเป้ไม่ทำอะไรกับเธอ
เธอยังรู้ด้วยว่าเฟลิเป้จะไปที่ห้องของเคธี่ทุก ๆ คืนเพื่อนอนหลับ และจะกลับออกมาในตอนสายของวันถัดไป
เมเดลีนรู้สึกว่ามันแปลกเล็กน้อย เช่นนั้น เธอจึงเข้าไปที่ห้องของเคธี่และเห็นกองรูปถ่ายบนโต๊ะข้างเตียง
เธอรู้สึกไม่สบายอย่างแท้จริง ความจริงแล้ว เคธี่ฆ่าตัวตาย
เป็นแบบนั้นได้อย่างไร?
ก่อนที่เคธี่ออกไปในวันนั้น เห็นได้ชัดว่าเธอพูดว่าเฟลิเป้ตกลงที่จะปล่อยให้เธอเดทกับผู้ชายที่ชอบ เช่นนั้นแล้ว เธอควรจะมีความสุขมากใช่ไหม?
ไม่เลย เธอไม่มีความสุข
เมเดลีนคิดถึงท่าทีของเคธี่ในวันนั้น
แววตาของเธอเป็นสีแดง เธอแอบร้องไห้
“ฮะ” เมเดลีนยิ้ม เคธี่ผู้น่าสงสาร “ลูก ๆ และหลาน ๆ ของตระกูลวิทแมนทั้งหมดชอบทำร้ายคนที่รักพวกเขามากที่สุดงั้นเหรอ?”
“มันเป็นเพียงความคิดที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของเธอ เธอเป็นคนที่ขึ้นมาบนเตียงของฉันแต่แรก ฉันไม่เคยบังคับเธอเลย”
“ใช่ มักจะเป็นผู้หญิงที่เลวเสมอ มันคือความผิดของพวกเราที่เราตาบอด ทำให้เราตกหลุมรักคนเห็นแก่ตัวอย่างพวกนาย!” เมเดลีนรู้สึกตลก “เฟลิเป้ นายเอาแต่พูดว่านายชอบฉัน แต่กลับกัน นายก็ได้ทิ้งและทำร้ายคนที่รักนายอย่างแท้จริงไป นี่ก็พิสูจน์กับฉันมากแล้ว ว่านายไม่ได้รักฉัน ถ้านายรักฉันจริง ๆ นายคงไม่ทำกับเคธี่แบบนี้หรอก”
เมเดลีนจ้องเขาอย่างเดือดดาล แต่เมื่อเธอเดินผ่านเฟลิเป้ไป เธอกลับถูกเขาดึงกลับ
เขาดูเหมือนจะถูกจี้ใจดำ ขณะที่ความเดือดดาลปรากฏขึ้นในแววตาของเขา จากนั้นตาของเขาก็เริ่มแดง “ใครพูดว่าผมไม่รักคุณ? มันเป็นเพราะว่าผมรักคุณมากเกินไปจนกลายเป็นคนหมกมุ่นและหวาดระแวงแบบนี้ เอวลีน คุณบอกว่าผมไม่รักคุณใช่ไหม? ผมจะพิสูจน์ให้เห็นตอนนี้ ว่าผมรักคุณมากแค่ไหน!”
ขณะที่เขาพูดเช่นนี้ เขาก็ใช้ความรุนแรงโยนเมเดลีนที่ไม่ทันได้ตั้งตัวลงบนเตียง เมินเฉยต่อการขัดขืนของเมเดลีน เขาเริ่มคร่อมและดันตัวเขาลงบนตัวเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...