บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 824

“เขาได้รับอำนาจและความมั่งคั่งบางอย่างตลอดหลายปีมานี้ขณะที่เขาอยู่ในประเทศเอฟ ผมเกรงว่าอาจจะมีการค้าที่ผิดกฏหมายบางอย่างอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้”

ท่าทีของอีเวตต์เปลี่ยนไป “จะเป็นไปได้ยังไง? เขาจะไม่ทำอะไรที่ผิดกฎหมายหนิ”

“คุณยังคงมีศรัทธาในตัวเขามากแม้แต่ตอนนี้เนี่ยนะ? เขาทำการค้าผิดกฎหมายหลายอย่างมาตั้งนานแล้ว” คำถามของเจเรมี่ทำให้อีเวตต์ตะลึงงัน

เธอยืนนิ่งด้วยความงุนงงขณะที่น้ำตาเริ่มคลอเบ้า

“คุณควรจะทิ้งรอยยิ้มที่สดใสที่สุดไปกับคนที่ทำให้คุณเจ็บมากที่สุดนะ” เจเรมี่กล่าวก่อนที่จะขมวดคิ้ว จากนั้นเขาก็พูดต่อว่า “ก็เหมือนกับการแก้แค้นผมอย่างไม่จบสิ้นของเอวลีน มอนต์โกเมอรีไง”

…

หลังจากที่เฟลิเป้รับสายจากประเทศเอฟ เขาก็จองตั๋วบินกลับไปที่นั่นเรียบร้อยแล้ว

แน่นอนว่า เขาจะไม่ยอมให้เมเดลีนอยู่ในเกลนเดล ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะพาเธอกลับไปที่ประเทศเอฟพร้อมกับเขาในคืนนั้น

เขาจัดหาใครบางคนเพื่อที่จะพาเมเดลีนไปเจอกับลิเลียนขณะที่เขาออกไปอย่างเร่งรีบ

เมเดลีนเห็นรอยแผลเป็นบนหัวของสาวน้อยและรู้สึกใจสลาย

“คุณแม่ นานแล้วนะคะตั้งแต่ที่หนูเห็นแจ็คกี้และคุณสุดหล่อคนนั้น หนูไม่อยากอยู่ที่นี่ทุกวัน คุณแม่ คุณแม่จะพาหนูออกไปเล่นเมื่อไหร่คะ?”

สาวน้อยคนนั้นกะพริบตาคู่โตและมองไปที่เมเดลีนอย่างคาดหวัง

“ลิลลี่ เป็นเด็กดีนะ แม่จะหาเวลาพาหนูไปเล่นกับแจ็คกี้และคุณสุดหล่อคนนั้นนะ”

“จริงเหรอคะ?”

“คุณแม่จะโกหกหนูทำไมล่ะ?” แววตาของเมเดลีนเต็มไปด้วยความรักขณะที่เธอลูบหน้าของสาวน้อยคนนั้น “แต่หนูต้องเชื่อฟังคุณแม่นะคะ หนูต้องระวังจะได้ไม่ล้มเหมือนที่หนูทำก่อนหน้านี้นะคะ”

“โอเค หนูจะเชื่อฟังคุณแม่ หนูจะเป็นเด็กดี” สาวน้อยคนนั้นพยักหน้าและวิ่งเข้าไปหาเมเดลีนเพื่อจูบแก้มของเธอ “คุณแม่ คืนนี้คุณแม่ช่วยเล่านิทานให้หนูฟังได้ไหมคะ?”

“ครับ มาดาม” บอดี้การ์ดตอบรับและส่งเธอไปยังร้านที่ใกล้ที่สุด

เมเดลีนเดินออกจากร้านหลังจากได้ทุกอย่างที่เธอต้องการแล้ว เธอมองไปรอบ ๆ โดยจิตใต้สำนึกและสัญชาตญานบอกกับเธอว่าใครบางคนกำลังมองเธอยู่

อย่างไรก็ตาม เธอไม่กลัวว่าพวกเขาจะตัดสินใจทำอะไรกับเธอเพราะมีบอดี้การ์ดอยู่รอบ ๆ ตัวเธอ จากนั้นเธอจึงขึ้นรถและกลับไป

เจเรมี่มาถึงประเทศเอฟโดยเที่ยวบินเดียวกับเมเดลีน เขาสามารถตามที่อยู่ของเมเดลีนได้อย่างแน่นอนจากโทรศัพท์ของแจ็คสัน

ในตอนแรกเขาคิดว่าเมเดลีนจะอยู่ที่คฤหาสน์ อย่างไรก็ตาม เขาตามรถคันนั้นไปที่คฤหาสน์ที่ดูทันสมัยหลังหนึ่ง

เจเรมี่หยุดรถตรงจุดหนึ่งที่จะไม่โจ่งแจ้งเกินไปและเฝ้ามองทุกการเคลื่อนไหวของเมเดลีน

เขาเฝ้ามองเมเดลีนที่กำลังลงจากรถพร้อมกับบอดี้การ์ดด้านหลังเธอสองคน หลังจากที่เธอเปิดประตู สีหน้าของเธอก็สดใสด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนก่อนที่เธอจะโน้มตัวลง

เมเดลีนมองที่ลิเลียนซึ่งเดินเข้ามาต้อนรับและรอรับเธอ “ลูกรัก หนูมารอคุณแม่เหรอคะ?”