“เจเรมี่ นายยังคิดว่านายจะมีโอกาสรอดออกไปจากที่นี่อีกไหม?” รอยยิ้มแห่งชัยชนะของเฟลิเป้ค่อย ๆ แผ่ไปทั่วใบหน้าของเขา
เจเรมี่ยังคงสงบนิ่ง “ทำไมเราไม่แข่งกันสักหน่อยล่ะ? มาดูกันว่าใครเร็วกว่ากัน”
หลังจากที่เขาพูดอย่างนั้น สีหน้าของเฟลิเป้ก็เปลี่ยนไป
เฟลิเป้ไม่เคยเล่น ๆ กับชีวิตของเขาเองและเขาก็จะไม่ทำอะไรสุ่มเสี่ยงเช่นกัน… ไม่ใช่ตอนที่เขาต้องต่อสู้กับเจเรมี่
ขณะที่ชายคนนั้นลังเล เจเรมี่ก็ยิงไปที่ปืนพกของเฟลิเป้จนปืนนั้นหลุดออกจากมือไป
เมื่อปืนพกตกลงมา เขาคว้ามันไว้ได้ก่อนเฟลิเป้แล้วชี้มันไปที่หัวใจของเฟลิเป้
สถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนรอยยิ้มบนใบหน้าของเฟลิเป้หายไปแล้ว
“บอกพวกเขาให้ออกไป” เจเรมี่สั่ง
เฟลิเป้ทวนคำสั่งของเขาอย่างเย็นชา "ออกไปก่อน"
"คุณวิทแมน พวกเรา..”
“ฉันบอกให้ออกไป!” เจเรมี่ไล่พวกเขาออกไปอย่างทนไม่ไหว
บอดี้การ์ดไม่กล้าขัดคำสั่งของเขา ดังนั้นพวกเขาจึงออกไปและจับตาดูพวกเขาไว้
พวกเขาคิดว่าถ้าเจเรมี่กล้าทำอะไรที่หุนหันพลันแล่น พวกเขาก็จะยิงพร้อมกัน พวกเขาไม่เชื่อว่าเจเรมี่จะสามารถหลบกระสุนจำนวนมากได้ในคราวเดียว
ตอนนี้ เจเรมี่และเฟลิเป้อยู่กันตามลำพังในโกดัง
“ตกใจไหมล่ะ คุณอา? คงไม่คิดว่าฉันจะได้เปรียบเลยล่ะสิ?”
“ฮึ่ม” เฟลิเป้ดูถูกเหยียดหยาม “นายจะหนีไปไหนไม่ได้ ถ้านายกล้าแตะต้องตัวฉัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...