“เอวลีน ฟังผมนะ”
"ออกไป!" เสียงของเมเดลีนสั่นสะท้านเหมือนกับมือของเธอ “ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณ ไปซะ! กลับไปที่เกลนเดล อย่าให้ฉันเห็นคุณที่นี่อีก!”
เธอจ้องมองในขณะที่ไล่เขาออกไป น้ำตาของเธอไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
เธอไม่อยากคิดว่าเจเรมี่จะไปไกลถึงขนาดฆ่าลูกของเขาเองได้
นี่มันแย่ยิ่งกว่าความเจ็บปวดที่เขาทำกับเธอในตอนนั้นเสียอีก
เจเรมี่ไม่ต้องการรบกวนเธอต่อไปอีก เมื่อเขาเห็นเธออยู่ในสภาพที่ย่ำแย่ขนาดนี้ “คุณควรใจเย็น ๆ ก่อน ผมจะไปรอข้างนอก”
เจเรมี่เดินออกไปและปิดประตูตามหลังเขา
เขามองดูเมเดลีนผ่านหน้าต่างบานเล็กก่อนจะนั่งลง
เขารู้ว่าเมเดลีนเข้าใจเขาผิด
แต่มันก็เป็นไปตามคาด
ใกล้จะบ่ายโมงแล้ว เจเรมี่กำลังจะไปซื้ออาหารกลางวันให้เมเดลีน เขาเลยออกไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะจากไป เขาขอให้พยาบาลดูแลเมเดลีนไว้
พยาบาลตอบตกลงโดยไม่ลังเลเพราะเจเรมี่เป็นผู้ชายที่หล่อมาก
เมเดลีนมองที่หน้าต่างอย่างท้อแท้ จากนั้นเธอก็เอื้อมมือไปสัมผัสเปลือกหอยที่คอของเธอก่อนที่เธอจะสะอึกสะอื้นอย่างแผ่วเบา
'เจเรมี่ คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังฆ่าลูกของคุณด้วยน้ำมือของคุณเอง?
'แม้ว่าคุณจะไม่คิดว่าเป็นลูกของคุณ แต่ทำไมคุณถึงโหดร้ายได้ขนาดนี้?'
เมเดลีนรู้สึกว่าเธอไม่สามารถอยู่ใกล้เจเรมี่ได้อีกต่อไป ชายคนนั้นยังคงมีความชั่วร้ายอยู่ในเลือดของเขา
หลังจากที่เจเรมี่กลับมาพร้อมกับอาหาร เขาก็เดินกลับไปที่ห้องของโรงพยาบาล
ทว่าเมื่อเขาเข้าไปในห้อง เตียงก็ว่างเปล่าและเขาก็ไม่เห็นเมเดลีนแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
1...
1...
1...
นางเอกโคตรโง่เลย เชื่อผู้ชายคนนี้ได้ไง ก็รู้อยู่ว่าเขานิสัยไม่ดีและจะแย่งตัวเองมาจากสามี ดันไปเชื่อมัน เอายามาแอบฉีดให้สามีเฉยเลย แทนที่จะปรึกษากันก่อน...
ต่อให้ทำผิดแล้วก็ไม่ควรให้อภัยอ่ะ เพราะมันเลวมาก รู้ว่านังเมอร์ทำชั่ว แต่ก็ช่วยปกปิดสารพัด ขนาดฆ่าคนตาย ยังยึดหลักฐานไป ปล่อย ห้นางเอกรับโทษแทนตั้งสามปี ไม่เคยมาดูดำดูดี พอออกมาได้ก็ยังทุบตีสารพัด ไม่เข้าใจว่านางเอกจะกลับมารักได้ไง...
หวาดเสียวว่านางเอกจะกลับมารักสามีเก่า โอ่ย ไม่ไหวนะ ต้องท่องไว้ว่ามันทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจไว้หนักหนาสาหัส ทำลูกตายด้วยนะ ทำลายหลุมศพปู่กับลูกอีก...
ทำไมไม่เอาหลักฐานให้ลุง ลุงเป็นคนดี ต้องเชื่ออน่นอน มีอำนาจด้วย ช่วยคุยกับตำรวจได้...
อ้าว รีบบอกพ่อแม่สิ จะปล่อยอีชั่วนี่ไว้กับพ่อแม่ได้ไง...
เรื่องนี้อ่านแล้วโคตรโมโห นางเอกน่าจะฆ่าแม่งให้หมดทุกตัวเลย อย่าให้เป็นว่ายกโทษให้สามีนะ...
อย่าได้กลับไปอยู่กับสามีเลย ชั่วช้าขนาดนั้น ต้องแก้แค้นให้สาสม...