บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ นิยาย บท 863

เมเดลีนรู้สึกได้ว่าเจเรมี่กดดันเธอ ดังนั้น เธอจึงจับมือเขาไว้ “เจเรมี่ คุณเชื่อใจฉันไหม?”

"ผมเชื่อใจคุณ" เขาไม่ลังเลใจก่อนจะตอบเธอพร้อมแววตาที่อ่อนโยน “แต่ลินนี่ ให้ผมได้แบ่งเบาสิ่งที่คุณแบกไว้นะ”

เมเดลีนบอกเขาหลังจากที่เธอรู้สึกถึงความจริงใจของเขาว่า “เจเรมี่ ทุกอย่างจะได้รับการดูแลในไม่ช้า คุณแค่ต้องรู้ว่าเหตุผลที่ฉันเย็นชาใส่คุณ เพราะฉันมีปัญหาบางอย่างที่ต้องเก็บเป็นความลับ”

เจเรมี่กำลังสับสน จากนั้นเขาก็ถามว่า “ลินนี่ ทำไมคุณไม่บอกความจริงกับผมล่ะ?”

“ฉันไม่อยากเสี่ยง” เมเดลีนห้ามใจตัวเองที่อยากจะบอกเขาว่าลิเลียนยังมีชีวิตอยู่ “ฉันไม่สามารถเสี่ยงบอกเรื่องนี้ได้”

เจเรมี่ไม่กล้าถามอีก หลังจากเห็นความมุ่งมั่นในสายตาของเมเดลีน

เขาจับมือของเมเดลีน และวางมันไว้ใกล้กับริมฝีปากของเขาก่อนที่จะจูบมัน “แค่นี้ก็พอแล้วที่รู้ว่ามีเหตุผลอื่นที่บอกว่าทำไมคุณถึงเพิกเฉยและเย็นชากับผมนัก”

“เมื่อคุณรู้ความจริงคุณจะมีความสุขค่ะ” เมเดลีนยิ้ม

เธอเชื่อว่าถ้าเจเรมี่รู้ว่าลูกสาวของพวกเขายังมีชีวิตอยู่ เขาก็จะดีใจมาก ๆ

แม้ว่าลิเลียนจะไม่เคยเรียกเขาว่า 'แด๊ดดี้' มาก่อน และเธอไม่รู้ว่าเขาเป็นพ่อที่แท้จริงของเธอ แต่สำหรับเจเรมี่แล้ว มันมีความหมายมากจริง ๆ

“ผมคิดว่าตอนนี้ผมมีความสุขแล้ว” เขายิ้มและดึงเมเดลีนเข้ามาในอ้อมแขนเพื่อให้เธอพิงหน้าอกของเขา “ลินนี่ ผมกลัวมาก ว่าคุณจะเกลียดผม”

เขายังคงมีความกลัวอยู่ในใจ จากนั้นเขาก็ใช้นิ้วลูบแก้มเธอก่อนจะนอนลงด้วยกัน

บนเตียงเล็ก ๆ เขานอนตะแคงข้างขณะที่โอบเมเดลีนไว้ในอ้อมแขนอันอบอุ่นของเขา

“ลินนี่ เกิดอะไรขึ้นกับฟาเบียน จอห์นสัน คนนั้น?” เขาถาม

เมเดลีนบอกเจเรมี่ในทุกสิ่งที่เธอรู้โดยไม่พลาดรายละเอียดใด ๆ

เจเรมี่รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น “เขากำลังพูดอย่างนั้นเพื่อจงใจไล่เฟลิเป้ออกไป? ทำไมเขาถึงช่วยคุณ”

“เพราะเรามีข้อตกลง”

“ข้อตกลง?” เจเรมี่ทำหน้าสงสัย “คุณแน่ใจเหรอว่าคนอย่างเขาจะรักษาสัญญา?”

“เขาดูเป็นคนไม่จริงจัง แต่ท้ายที่สุด เขาก็ยังคงเป็นนักธุรกิจ นักธุรกิจล้วนแต่สนใจเงิน” เมเดลีนรู้ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ แต่เมื่อเธอเห็นเจเรมี่ยังคงรู้สึกสงสัย เธอจึงยกมือขึ้นและแตะคิ้วที่ขมวดคิ้วกันของเขา “เจเรมี่ เชื่อฉันสิ”

เมเดลีนยิ้ม “เจเรมี่ ฉันคิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่โชคดีและมีความสุขที่สุดในโลกเมื่อฉันแต่งงานกับคุณ แม้ว่าคุณจะไม่ได้ดูมีความสุขมากเมื่อตอนที่เราแต่งงานกัน แต่ฉันก็ยังมีความสุข

“ฉันไม่คิดเลยว่าจะเป็นคุณเองที่เป็นคนขอคุณปู่ให้มีการแต่งงานนั้น”

“เพราะผมไม่ต้องการให้ใครมาขโมยคุณไปก่อน ผมก็ต้องทำแบบนั้นสิ”

เขาบอกเธอถึงความรู้สึกที่แท้จริงและสัญญากับเธอ

“ลินนี่ คุณจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลก จากนี้ไปผมจะมอบความสุขเท่าที่คุณต้องการให้แก่คุณ”

"ฉันจะรอ ฉันจะรอให้คุณทำให้ฉันมีความสุข” เมเดลีนจับมือของเขา นิ้วมือของพวกเขาประสานกัน

เจเรมี่ก้มหน้าจูบหน้าผากของเมเดลีนก่อนจะมองเธอด้วยความรักในดวงตาของเขา ในที่สุดเขาก็ประกบริมฝีปากของเขากับเธอ

เมเดลีนกังวลว่าเธอจะทำให้เจเรมี่เจ็บ เธอจึงไม่ผลักไสเขาออกไป

เธอหลับตาและจูบเขากลับอย่างสั่นคลอน ลมหายใจของพวกเขาประสานกันในอากาศ เมเดลีนถูกดึงเข้าไปแนบชิดในอ้อมกอดของเจเรมี่